Startpagina » verslaving » Behandeling voor Opioïde Verslaving

    Behandeling voor Opioïde Verslaving

    Mensen zijn al eeuwen verslaafd aan opioïden, maar het gebruik van opioïden is sinds 2000 geëscaleerd met de ontwikkeling en marketing van krachtige pijnstillers die zeer verslavend zijn en een enorm risico op een overdosis met zich meebrengen. Dit is een serieus probleem geworden, met opioïde epidemieën in de VS en andere delen van de wereld.

    Opioïde-verslaving is een van de meest uitdagende verslavingen om te overwinnen, maar er zijn enkele geweldige behandelingsopties beschikbaar die kunnen helpen met fysieke, psychologische en sociale aspecten van deze pijnlijke aandoening. Hoewel voorgeschreven opioïde pijnstillerverslaving veel gemeen heeft met heroïneverslaving, zijn er belangrijke sociale verschillen die van invloed zijn op het soort behandeling dat nuttig zal zijn.

    Evidence-based verslavingsbehandeling

    Hoewel er veel mensen zijn die geloven dat ze de sleutel houden om verslavingen te genezen, is de realiteit dat het een complex probleem op lange termijn is dat zich ontwikkelt bij kwetsbare mensen. Dus de vereiste behandelingen zijn ook complex en veelzijdig.

    Het is belangrijk om elke behandeling op basis van bewijsmateriaal te beschouwen, wat betekent dat de behandeling is bestudeerd en effectief is gebleken voor veel mensen met de aandoening. Alle behandelingen die in dit artikel worden besproken, hebben goed wetenschappelijk bewijs om hun effectiviteit te ondersteunen, hoewel dit niet betekent dat ze voor iedereen werken, elke keer weer, vooral als ze los van andere, noodzakelijke behandelingen worden gebruikt..

    Het is cruciaal dat de behandeling effectief is dat de persoon een adequate behandeling krijgt voor de fysieke schade, psychologische onderbouwing en fysieke aspecten van de verslaving, evenals de sociale oorzaken en gevolgen van het probleem. Als een van deze drie aspecten van opioïde-verslaving niet op de juiste manier wordt behandeld, zal de behandeling waarschijnlijk niet succesvol zijn en zal de persoon terugvallen, waardoor hij nog meer een mislukking voelt dan voordat hij probeerde te stoppen. Daarom moeten deze behandelingen worden samengevoegd in een uitgebreid behandelplan dat consequent wordt gevolgd vóór, tijdens en nadat de persoon stopt met opioïden..

    Schade reductie

    Harm reduction is een aanpak om mensen met een opioïdenverslaving te helpen die zich richten op het verminderen van de fysieke en sociale schade die mensen die heroïne gebruiken en soms andere opioïden beïnvloeden in plaats van de persoon aan te moedigen te stoppen.

    Harm reduction is een belangrijk onderdeel van de behandeling van mensen die opioïden injecteren. Het omvat strategieën zoals naalduitwisselingsprogramma's, veilige injectieplaatsen, opioïde vervangende therapieën (zoals methadononderhoudsprogramma's) en naloxon als hulpmiddel voor het overdragen van overdoses. Schadebeperking redt het leven van mensen die anders zouden sterven aan bloedoverdraagbare infecties zoals HIV en hepatitis, bloedvergiftiging en overdosis. Harm reduction-strategieën zijn vaak ook de eerste stap voor een persoon die opioïden gebruikt om hulp te krijgen en kan leiden tot aanvullende behandelingen.

    Psychologische behandelingen voor opioïdverslaving

    Psychologische behandelingen zijn de afgelopen decennia zeer geavanceerd geworden en richten zich op elke fase van het overwinnen van opioïde verslaving, van het nemen van de beslissing om te veranderen, stoppen of verminderen van het gebruik van opioïden, abstinent worden en terugval voorkomen. Er zijn verschillende benaderingen, die moeten worden afgestemd op de individuele behoeften van de persoon met een opioïdenstoornis.

    Enkele van de bekendste psychologische behandelingen worden hieronder beschreven.

    Motiverende gespreksvoering en motivatieversterkingstherapie

    Motivatie is de belangrijkste psychologische voorspeller van effectieve behandeling van een opioïde verslaving. Als iemand zich niet echt gemotiveerd voelt om opioïden te stoppen, hebben ze een hoog risico op terugval, wat op zijn beurt kan leiden tot een groter risico op overlijden door een overdosis. Motivatie-interviewing of motivatieversterkingstherapie is daarom een ​​zeer belangrijke stap in het helpen van mensen die opioïden gebruiken om zich klaar te maken om te stoppen voordat ze het daadwerkelijk proberen en om hen door de verschillende stadia van verandering te begeleiden..

    Motivatie-interviews worden meestal goed ontvangen door mensen die opioïden gebruiken omdat het een zeer ondersteunende benadering is. Hoewel er enkele mythes zijn over motiverende interviews, is de behandeling vaak effectief.

    Cognitieve gedragstherapie (CGT)

    Cognitieve gedragstherapie, of CGT, is een van de meest bewezen behandelingen voor opioïdengebruiksstoornis. Bovendien is het zeer effectief voor de behandeling van een reeks andere psychische problemen, zoals angststoornissen, depressie en trauma, die vaak samen voorkomen met opioïde-verslaving. Daarom is CBT in het begin vaak een goede psychologische behandeling.

    Relatie voor stellen

    Parenbegeleiding of koppeltherapie, ook wel echtelijke therapie genoemd, is zeer effectief gebleken bij het behandelen van verslavingsproblemen en verslavingen, waaronder stoornissen in het gebruik van opioïden. Relatie met stellen is nuttig, zowel voor koppels die samen willen blijven tijdens en na het herstel van de opioïdengebruiksstoornis en voor degenen die ervoor kiezen om te scheiden. Soms kan counseling voor paren worden gebruikt in combinatie met andere behandelingen.

    Gezinstherapie

    Gezinstherapie kan veel gezinnen helpen waar een of meer familieleden een probleem hebben met verslaving of middelengebruik, maar het is vooral effectief voor adolescenten met stoornissen in het gebruik van middelen. De basisbenadering richt zich op de dynamiek van het gezin als geheel die therapeutische aandacht nodig heeft, en de persoon of mensen met problemen met middelengebruik worden beschouwd als een symptoom van de algemene familieziekte, in plaats van de oorzaak van het probleem.

    Gezinstherapie kan zeer nuttig zijn wanneer partners of kinderen ook worden beïnvloed door het gedrag van de persoon die verslaafd is aan opioïden. Horen over hun ervaringen kan iemand helpen met een verslaving om hun gedrag te veranderen om het leven te verbeteren van degenen van wie ze houden. Het gezin kan ook manieren vinden om de persoon te ondersteunen die met opioïden stopt, en zich meer bewust worden van de manier waarop ze mogelijk onopzettelijk hebben bijgedragen aan problemen die zich in het verleden hebben voorgedaan.

    Gezinstherapie is algemeen bekend en kan beschikbaar zijn als onderdeel van een uitgebreid behandelprogramma en wordt gedekt door een verzekering en is ook privé beschikbaar.

    hypnotherapie

    Hypnotherapie is een vorm van psychologische therapie die van nature voorkomende mentale toestanden en therapeutische suggestie gebruikt om mensen met verslavingen te helpen om anders over verandering na te denken. Hypnotherapie gebruikt hypnose om mensen op een ethische en verantwoorde manier toegang te geven tot deze mentale toestanden. Het is niets zoals stadiumhypnose, dat de suggestieve mentale toestanden van vrijwilliger of medeplichtigen gebruikt om een ​​publiek te vermaken.

    Sommige mensen vinden hypnose zeer effectief in het doorbreken van hun eigen psychologische barrières om te veranderen, en vinden hypnotherapie zowel empowerend als ontspannend, waardoor ze meer controle over hun eigen mentale toestand zonder drugs krijgen. Hoewel hypnotherapie algemeen bekend is, is het een controversiële en vaak slecht begrepen therapie. Als je besluit om hypnotherapie te proberen, zorg er dan voor dat je een gekwalificeerde therapeut gebruikt. Certificeringsvereisten verschillen per jurisdictie en u zou verwachten dat u $ 100-200 per uur zou betalen. Je hebt waarschijnlijk meerdere sessies nodig voor hypnotherapie om je te helpen bij je herstel.

    Neurotherapy

    Neurotherapie is een minder vaak gebruikte behandeling voor verslavingen, maar het is er een die zeer effectief kan zijn, vooral voor mensen die niet goed reageren op gesprekstherapie. Tijdens dierstudies werd ontdekt dat de hersenen kunnen worden getraind om hersengolven van verschillende frequenties te produceren die samenhangen met gezonde psychologische toestanden, en dat er hersengolfpatronen zijn die verband houden met kwetsbaarheid voor verschillende mentale aandoeningen, waaronder verslaving..

    Neurotherapie houdt in dat elektronische sensoren pijnloos op uw hoofdhuid worden bevestigd met een geleidende gel en vervolgens ontspannen terwijl een computer u feedback geeft over uw mentale toestand. Deze feedback kan de vorm hebben van een video van een film, die lichter lijkt omdat je hersenen gewenste frequenties produceren en donkerder omdat het frequenties produceert die geassocieerd zijn met een kwetsbaarheid voor verslaving. Als alternatief kan de video een kleur hebben die in intensiteit toeneemt of afneemt als feedback. Muziek- of geluidstonen kunnen worden gebruikt om u feedback te geven die afhankelijk van uw mentale toestand luider of stiller wordt, waardoor u uw hersenen kunt herscholen terwijl u ontspant met uw ogen dicht. Als de gekozen muziek rustgevend en aangenaam is, kan dit een zeer ontspannende ervaring zijn, waardoor mensen met verslavingen hun eigen vermogen ontdekken om zonder medicatie toegang te krijgen tot aangename mentale toestanden.

    Er zijn niet veel beoefenaars die in staat zijn om neurotherapie te verlenen, omdat het niet goed bekend is in de gezondheidsberoepen, en het vereist uitgebreide training en kostbare apparatuur om de dienst te verlenen. Degenen die dat wel doen, zijn meestal zeer toegewijd en begrijpen het potentieel om mensen te helpen die niet goed hebben gereageerd op andere behandelingen. Als u neurotherapie overweegt, zorg er dan voor dat u een arts kiest die gecertificeerd is met de Biofeedback Certification International Alliance (BCIA) en verwacht voor verschillende sessies $ 100-200 per uur te betalen..

    Twaalfstappenfacilitering

    Twaalfstappenfacilitering is een strategie die is gebaseerd op het uitgangspunt dat betrokkenheid bij een onderlinge ondersteuningsgroep zoals Narcotics Anonymous of Anonieme Alcoholisten individuen kan helpen bij het bereiken en behouden van onthouding. Hoewel er enig bewijs is dat deze aanpak effectief is bij de behandeling van alcoholmisbruik en -afhankelijkheid, is het bewijs van werkzaamheid bij opioïd-afhankelijke personen nog steeds onduidelijk. Bovendien, aangezien de groepen geen geformaliseerde behandeling zijn, kunnen misbruikers soms misbruik maken van kwetsbare deelnemers en zelfs groepen gebruiken om drugs te verhandelen..

    Veel deelnemers aan deze groepen profiteren van nieuwe vriendschappen en nuchtere activiteiten die mogelijk voortkomen uit wederzijdse ondersteuningsgroepen zoals NA of AA. Vergaderingen zijn gratis en overal in de wereld beschikbaar. Deze programma's zijn gebaseerd op acceptatie van de chroniciteit van de ziekte van stoornissen in het gebruik van middelen, overgave aan een hogere macht, en gemeenschap tussen abstinente leeftijdsgenoten.

    Contingency Management

    Contingency management wordt soms gebruikt wanneer individuen met middelengebruikstoornissen worden opgedragen aan behandeling door een werkgever of het rechtssysteem. In een systeem van noodbeheer resulteert het niet naleven van de behandeling in baanverlies, gevangenisstraf en verlies van reputatie. Contingency management kan worden gekoppeld aan positieve of motivationele incentives, waarbij deelnemers geld of vouchers kunnen verdienen om aan het programma te voldoen..

    Medische behandelingen voor Opioïde Verslaving

    Er zijn verschillende opties om uit te kiezen als u kiest voor een medische behandeling voor verslaving.

    buprenorfine

    De eerste behandelingslijn is op kantoor gebaseerde farmacologische of medicamenteuze therapie met buprenorfine, een sublinguale medicatie die de opioïdreceptoren in de hersenen blokkeert om ontwenningsverschijnselen van opioïden te voorkomen, zonder dezelfde hoeveelheid sedatie of euforie te veroorzaken bij pure opioïde agonisten.

    De onderhoudstherapie met buprenorfine wordt toegediend via een kliniek. Patiënten die op buprenorfine of methadon worden gehouden, schakelen niet zomaar over naar een ander misbruikmiddel: het gaat allemaal om effectieve behandelingen die worden voorgeschreven door een gekwalificeerde arts..

    Artsen hebben een vergunning of DEA-verklaring nodig om buprenorfine of Suboxone voor te schrijven (buprenorfine plus naloxon, om injectie te ontmoedigen). Mensen die deze behandelingen gebruiken, zijn vaak in staat om relaties te herstellen, werk te houden en lopen minder risico op straatcriminaliteit, geweld en hiv. Ze bereiken stabiliteit die een vollere deelname aan gedragsinterventies en andere vormen van psychologische therapie mogelijk maakt.

    methadon

    Methadon is een synthetisch opioïde dat de effecten van pijn op het zenuwstelsel verandert, maar met een vermindering van de euforie en sedatie geassocieerd met heroïne en opioïde geneesmiddelen. Dit betekent dat mensen die verslaafd zijn aan opioïden, zoals heroïne, fysiek gestabiliseerd kunnen worden op methadon, waardoor ze hun leven op orde kunnen brengen en een therapie kunnen volgen om de onderliggende oorzaken van hun verslaving te behandelen. Het is effectief voor de behandeling van terugtrekking uit opioïden en wordt gebruikt bij door medicatie ondersteunde behandeling van ernstige opioïde-verslaving. Het wordt gewoonlijk oraal toegediend, maar kan worden toegediend door injectie, in vloeibare vorm of als tablet of wafer. Het wordt meestal afgezien van een door de overheid goedgekeurd programma.

    naltrexon

    Naltrexon is een aanvullende farmacologische therapie die minder vaak wordt gebruikt voor afhankelijkheid van opioïden. Het blokkeert volledig opioïde receptoren en daarom houden mensen die opioïden gebruiken soms het effect niet, meestal alleen wanneer de motivatie om te stoppen erg hoog is. De langwerkende injectie, Vivitrol, is een vorm van naltrexon die de therapietrouw verlicht en maandelijkse injecties vereist.

    Een specialist kiezen

    Als u problemen heeft met de opioïdgebruiksstoornis, kan een verwijzing naar een deskundige op het gebied van de geestelijke gezondheid of verslavingsgeneeskunde nuttig zijn om de volgende stappen te bepalen. Uw kansen op succes zijn voor een groot deel afhankelijk van uw motivatie om te veranderen.

    Verslavingszorgprofessionals hebben meestal een licentie in een of andere hoedanigheid, maar de staatswetgeving varieert met betrekking tot de kwalificaties die deze personen moeten hebben voor licentiestatus. In sommige rechtsgebieden en staten is er weinig behoefte aan opleiding en training in de verslavingsstoornissen, en er is misschien zelfs geen vereiste voor training in geschikte counseling. Er zijn een aantal websites met bronnen waarmee u behandelingsservices kunt vinden, waaronder websites die worden beheerd door overheidsinstanties zoals SAMSHA.

    Het is van cruciaal belang om een ​​medisch professional te vinden die is getraind in verslaving. Deze groep kan artsen omvatten die certificeren bij de American Board of Addiction Medicine, of diegenen die jaren trainen in een algemene psychiatrische residentie en een goed begrip hebben van de ziekte, hoewel een klein aantal huisartsen, met name degenen die in gemeenschappen werken met hoge percentages van opioïdengebruiksstoornissen, zeer deskundig en bekwaam zijn in het behandelen van opioïdengebruiksstoornis.

    Het is ook belangrijk om een ​​onafhankelijke professional te vinden die financieel niet van zijn aanbeveling voor een specifiek programma of groep van programma's zal profiteren. Het is nuttig om te overleggen met een professional die een brede kennis heeft van alle opties voor behandeling, niet van de eigenaar van een behandelingsinstallatie.

    Een grondige beoordeling door een professional die is opgeleid in de evaluatie van substantiestatusstoornissen, moet bestaan ​​uit onderzoek naar uw gebruikspatronen, de hoeveelheid gebruikte stof, stroomuitval, wettelijke of werkgerelateerde problemen en aanvullende gegevens die genetische factoren, familiegeschiedenis, trauma, copingvaardigheden en ondersteunende systemen.

    Sommige verslavingsprofessionals vragen om te praten met familieleden of goede vrienden, om een ​​objectiever beeld te krijgen van het gebruikspatroon van de patiënt. Er zijn veel factoren die een zorgprofessional kunnen begeleiden om het beste individuele behandelplan te vinden. Het is belangrijk om een ​​plan af te stemmen op de overtuigingen van het individu en de medische wetenschap.

    Een woord van heel goed

    Hoewel het een moeilijke stap kan zijn om een ​​behandeling voor opioïdgebruiksstoornis te zoeken, en het kan soms een groot aantal behandelingen en zelfs recidieven vergt om abstinent te worden, lijdt het geen twijfel dat u er geen spijt van zult krijgen. Er zijn veel inspirerende verhalen van mensen die een opioïdenverslaving hebben overwonnen en die een hele nieuwe waardering voor het leven hebben gekregen.