Wat te weten over videospelverslaving
Videogameverslaving is dwangmatig of ongecontroleerd gebruik van videogames, op een manier die problemen veroorzaakt in andere delen van het leven van de persoon.
Vaak beschouwd als een vorm van computerverslaving of internetverslaving, is videogameverslaving een toenemende zorg voor ouders omdat videogames meer gewoon zijn geworden en vaak gericht zijn op kinderen. Videospellen omvatten computerspellen, consolegames, arcade-machinespellen en zelfs gsm's, PDA's en geavanceerde rekenmachinegames. Games kunnen worden ingebed in sociale netwerksites zoals Facebook. Sinds de jaren 1950 is gamen uitgegroeid tot een miljardenindustrie. Sommige mensen zijn bezorgd over de langetermijneffecten van het spelen van videogames, met name op kinderen.
Bezorgdheid gaat over de volgende vragen:
- "Zijn videospellen schadelijk?"
- "Veroorzaken gewelddadige videospellen agressie?"
- "Zijn videogames verslavend?"
Hoewel onderzoek niet overtuigend is, lijkt er bewijs te zijn dat videogames schadelijk kunnen zijn, agressie kunnen vergroten en verslavend kunnen zijn. Deze effecten zijn echter zeer individueel en kunnen veel meer factoren omvatten dan alleen de hoeveelheid tijd besteed aan het spelen van games.
Hoe te vertellen of het een verslaving is
Onderzoeksstudies tonen aan dat slechts 10 tot 15% van de videogamers voldoet aan de criteria voor verslaving. Zwaar spelgebruik wordt door de American Medical Association gedefinieerd als meer dan twee uur per dag spelen, maar schattingen van de hoeveelheid tijd die gamers spenderen aan het spelen van videospellen variëren van 6 tot 12 uur per week. Rapporten suggereren in feite dat gamers ongeveer een kwart van hun vrije tijd aan het spelen van videogames besteden.
Als je dit in aanmerking neemt, is het gemakkelijk om in de war te raken of het gamen van je of iemand anders in de gemiddelde of zware reeksen valt.
Zoals met alle verslavingen, is het belangrijk om bij het overwegen van de mogelijkheid van een verslaving aan videogametjes niet alleen rekening te houden met de hoeveelheid tijd die aan gaming wordt besteed, maar ook aan de functie die het individu dient. Videogames spelen, als een van de vele recreatieve activiteiten, zijn mogelijk niet schadelijk of duiden op een verslaving. Aan de andere kant, wanneer het spelen van spellen verslavend is, neemt het het over als de belangrijkste manier om met het leven om te gaan, waarbij andere belangrijke gebieden van het leven worden verwaarloosd of verstoord..
Videogameverslaving of overmatig gebruik van videogames wordt het vaakst gezien door spelers van het aanhoudende multiplayer-gamew universum, of Massive Multiplayer Online Role Playing Game-MMORPG spellen voor de korte partij, die 9,1% van de gamers uitmaken, en mogelijk overlappen met andere vormen van internetverslaving of computerverslaving. Deze games bevatten veel attracties voor gamers - ze zijn interactief, sociaal, concurrerend en gebeuren in realtime. Uit onderzoek blijkt dat MMORPG-spelers de neiging hebben om eenzaam te zijn, sociaal gemarginaliseerde mensen die moeite hebben met sociale interacties in het echte leven. Ze kunnen het gevoel hebben dat ze een positievere sociale ervaring en meer controle hebben in virtuele relaties dan in de echte wereld.
De controverse van videogameverslaving
Net als andere gedragsverslavingen is videogameverslaving een controversieel idee.
Hoewel video gaming onderzoek enkele verontrustende effecten vertoont, met name bij jongere spelers, is er een gebrek aan langdurig onderzoek en onvoldoende bewijs om definitief te concluderen dat overgebruik van videogames inderdaad een verslaving is. Bovendien moeten waarschuwende berichten van groepen zoals de American Medical Association, die geloven dat videogames mogelijk schadelijk zijn, concurreren met de agressieve marketing van de videogamesindustrie, waarvan het eigen onderzoek, niet verrassend, geen nadelige gevolgen heeft.
Internetgamingstoornis is momenteel opgenomen als een voorwaarde voor verder onderzoek in het diagnostisch en statistisch handboek voor psychische stoornissen (DSM-V), de "gouden standaard" -referentie voor psychische aandoeningen. Daarom, hoewel het nog niet volledig als een stoornis wordt erkend, maar voorgestelde criteria worden gepubliceerd.
Hoe is videogameverslaving zoals andere verslavingen?
Versies van videogames lijken op andere verslavingen wat betreft de hoeveelheid speeltijd, de sterke emotionele band met de activiteit en de patronen van sociale problemen die gokverslaafden ervaren. Net als bij andere verslavingen raken gameverslaafden in beslag genomen door het spelen van games en verstoren ze familie en andere gebieden van het leven, zoals school. Hoe jonger kinderen beginnen met het spelen van videogames, hoe groter de kans dat ze afhankelijkheid-achtig gedrag ontwikkelen.
Net als bij ander verslavend gedrag, zijn er verschillende antwoorden op de activiteit. Sommige gamers voelen zich niet in staat om de tijd die ze aan het spelen zijn te verminderen, maar anderen hebben geen behoefte aan cravings als ze niet kunnen spelen.
Schadelijke effecten van videogames
Naast verslaving zijn de volgende schadelijke effecten gerelateerd aan het gebruik van videogames:
- Verhoogd risico op door licht veroorzaakte aanvallen, musculoskeletale aandoeningen van de bovenste ledematen en verhoogde stofwisseling.
- Verhoogde agressieve gedachten en agressief gedrag, vooral bij kinderen onder de 10 jaar.
- Verminderd pro-sociaal (coöperatief) gedrag in sociale interacties.
Onderzoek met mensen die verslaafd zijn aan videogames, toont aan dat ze een slechtere geestelijke gezondheid en cognitief functioneren hebben, waaronder een slechtere impulsbeheersing en ADHD-symptomen, in vergelijking met mensen die geen verslaving aan videogametjes hebben. Mensen die verslaafd zijn aan videogames hebben ook meer emotionele problemen, waaronder verhoogde depressie en angstgevoelens, rapporteren zich sociaal geïsoleerd voelen en hebben meer kans op problemen met internetporno.
