ADHD bij kinderen en non-stop praten
Te veel praten en uitvagen wat je maar bedenkt (of het al dan niet gepast is) is een gemeenschappelijke zorg die ouders uiten. Kinderen met ADHD hebben vaak moeite met het remmen en beheersen van hun reacties. In plaats daarvan kunnen ze uitvliegen wat er eerst in je opkomt zonder na te denken over hoe hun woorden kunnen worden ontvangen.
De impulsiviteit en hyperactiviteit geassocieerd met ADHD maken het moeilijk om te stoppen en te denken - er is een gebrek aan impulsbeheersing en filtering dat behoorlijk onaangenaam kan zijn voor anderen, en vrij moeilijk voor de persoon met ADHD die uiteindelijk afwijzing ervaart als een resultaat. Kinderen (en volwassenen) met ADHD kunnen ook gesprekken monopoliseren en overdreven praten, zoals u beschrijft. Eén ouder noemde het onlangs 'diarree van de mond'. Het is als hyperactiviteit met woorden.
Wat zijn enkele manieren om met deze problemen om te gaan?
Overmatig praten
Het eerste wat u moet doen, is praten met de arts van uw kind. Kinderen met ADHD hebben vaak moeite met "te veel gedrag" - te veel praten, neuriën, geluiden, bewegen, friemelen, wiebelen, in dingen komen, enz. Deze overactiviteit en de voortdurende strijd met zelfbeheersing kan erg frustrerend zijn voor de kind.
Het volgende dat je moet doen, is met je zoon gaan zitten als hij behoorlijk gefocust is en vatbaar is voor praten en het oplossen van problemen. Praat met hem over het probleem dat hij / zij met elkaar praat en maak een plan om het overmatig praten te verminderen. Uw zoon is misschien geïnteresseerd in het opzetten van een beloningssysteem om deze gedragsverandering te motiveren.
Stel samen met je zoon een signaal op dat je hem kunt geven om hem meer bewust te maken van de keren dat hij te veel praat - misschien kan het signaal zijn dat je je hand op zijn schouder legt als herinnering om te stoppen wanneer hij gaat door en door. Een fysiek signaal zoals het raken van zijn schouder is vaak sterker dan een visueel signaal zoals een vinger naar de lippen, maar u wilt misschien beide signalen tegelijk proberen te gebruiken.
Het kan helpen als u het signaal koppelt met zelfpraat. Met andere woorden, wanneer u uw hand op zijn schouder legt of uw vinger op uw lippen, zegt uw zoon hardop of tegen zichzelf: "Ik moet mezelf nu stoppen met praten" of iets dergelijks. Deze zelfbespreking kan vaak heel nuttig zijn, vooral voor kinderen met ADHD die een beetje achterblijven in hun vermogen om zelfpraat te gebruiken om hun gedrag te sturen. Je moet veel modellering, feedback en begeleiding bieden om hem te helpen deze vaardigheid te ontwikkelen.
Blurting Out
Voor situaties waarin uw zoon onaangename dingen uit de weg ruimt, leer hem hoe hij zijn reactie kan uitstellen door tot vijf te tellen voordat hij opmerkingen maakt, en dan oefenen, oefenen, oefenen. Dit is weer een nieuwe vaardigheid die veel modellering en assistentie van jou vereist.
Het is ook belangrijk om uw zoon regelmatig feedback te geven over zijn gedrag en hem te laten weten wat hij goed doet. Lofprijzingen in combinatie met sterke prikkels kunnen zeer krachtig zijn om een gedragsverandering te motiveren.
