Wat is het verschil tussen ADHD en ADD?
Aandachtstekortstoornis (ADD) en Attention Deficit Hyperactivity Disorder (ADHD) zijn, strikt genomen, dezelfde aandoening. Van 1980 tot 1987 was ADD de meest gebruikte term, maar nu gebruikt de American Psychiatric Association ADHD.
Soorten ADHD
In 2013 werd de Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders, Fifth Edition (DSM-5) gepubliceerd en het is de gestandaardiseerde richtlijn die artsen en clinici gebruiken om ADHD te beoordelen en diagnosticeren. De DSM-5 beschrijft drie verschillende presentaties voor ADHD. Het gebruik van het woord "presentatie" is belangrijk omdat het weerspiegelt het feit dat ADHD niet vast of stil is en dat ADHD-symptomen van persoon tot persoon verschillen..
De term 'presentatie' houdt ook rekening met het feit dat de symptomen per persoon kunnen verschillen, afhankelijk van de omgeving, zoals een nieuwe instelling of een interessante activiteit. Naarmate de hersenen groeien en rijpt, kunnen de symptomen veranderen om minder zichtbaar en meer intern te worden. Dit betekent dat symptomen kunnen veranderen in de loop van iemands leven.
Dit zijn de drie presentaties van ADHD, volgens de DSM-5.
ADHD Overwegend onoplettende presentatie
De symptomen voor deze presentatie, die voorheen ADD werd genoemd, zijn voornamelijk gerelateerd aan onoplettendheid. Er zijn geen significante hyperactieve of impulsieve gedragingen. Mensen met deze presentatie kunnen moeite hebben om op te letten, taken af te maken of aanwijzingen op te volgen. Ze kunnen gemakkelijk afgeleid worden, lijken vergeetachtig, onzorgvuldig en ongeorganiseerd, en verliezen vaak dingen. In tegenstelling tot hun hyperactieve vrienden, kunnen ze nogal traag en traag reageren en informatie verwerken. Ze kunnen dagdromerig, ruimtelijk lijken of zich gedragen alsof ze in de mist zijn. Ze lijken misschien verlegen of teruggetrokken.
Ze hebben vaak moeite met het doorzoeken van informatie en beslissen wat belangrijk is en wat niet relevant is. Hun symptomen zijn minder voor de hand liggend en verstorend in vergelijking met een persoon met hyperactieve en impulsieve symptomen. Dit betekent dat de ADHD later in het leven mogelijk wordt gediagnosticeerd. Dientengevolge, kunnen deze mensen worstelen door school en lui of koppig worden geëtiketteerd. Deze presentatie komt vaker voor bij meisjes en vrouwen, maar jongens en mannen kunnen het ook hebben.
ADHD overwegend hyperactief-impulsieve presentatie
De symptomen voor deze presentatie zijn voornamelijk gerelateerd aan hyperactiviteit en impulsiviteit. Mensen met deze presentatie kunnen onrustig, friemelig, overactief en impulsief lijken. Ze kunnen bijvoorbeeld "acteren voordat ze denken" of "spreken voordat ze denken" door anderen uit te lichten en te onderbreken. Ze kunnen luid spelen en communiceren, vinden het moeilijk om stil te zitten of zelfs maar te blijven zitten. Ze kunnen overmatig praten en moeite hebben met wachten op hun beurt.
Kinderen met deze presentatie van ADHD lijken altijd "onderweg" te zijn, constant in beweging, hardlopen, klimmen, enzovoort. Op volwassen leeftijd kunnen ze genieten van krachtige lichaamsbeweging of extreme sporten. Bovendien voelt iemand met een overwegend hyperactief-impulsieve presentatie de behoefte om door taken te haasten om ze zo snel mogelijk af te krijgen. Dit resulteert vaak in fouten in taken zoals huiswerk, examens en belastingaangiften.
ADHD Voornamelijk gecombineerde presentatie
Zoals de naam doet vermoeden, vertonen mensen met deze presentatie zowel onoplettende als hyperactief-impulsieve symptomen.
