Een overzicht van degeneratieve artritis

Degeneratieve artritis is de meest voorkomende vorm van artritis en treft ongeveer 30 miljoen Amerikanen. Ook wel osteoartritis, degeneratieve gewrichtsaandoening en slijtage artritis genoemd, treedt op wanneer gewrichtskraakbeen en onderliggende botten beginnen te verslechteren, wat leidt tot progressieve pijn, stijfheid en misvorming van de gewrichten. Hoewel het van invloed kan zijn op elke gewrichts-, degeneratieve artritis ontwikkelt zich meestal in de gewichtdragende gewrichten (zoals de heupen, knieën en wervelkolom) en die van de handen, voeten, schouders en nek.
De diagnose wordt meestal gesteld op basis van de tekenen en symptomen van de ziekte en ondersteund door beeldvormende testen. De behandeling kan variëren op basis van de ernst van de symptomen, met meer bescheiden opties zoals warmte- of ijsapplicatie die milde gevallen helpt en significantere interventies, zoals injecties en operaties, die worden gebruikt voor ernstige gevallen.

symptomen

De centrale symptomen van degeneratieve artritis zijn pijn en stijfheid. De pijn neemt meestal toe met de activiteit en wordt verlicht door rust. Gewrichtstijfheid komt vaak voor in de ochtenduren, maar heeft de neiging om te verbeteren als u zich verplaatst, meestal met 30 minuten. Inactiviteit gedurende de dag, zoals lange periodes zitten, kan ook leiden tot stijfheid en kan zelfs de vergrendeling van gewrichten bij sommige mensen veroorzaken.
Een ander veel voorkomend symptoom van osteoartritis is crepitus, waarbij een gewricht knappende en knettergeluiden met beweging maakt. Crepitus beïnvloedt meestal de schouder of het kniegewricht, maar kan ook voorkomen in de pols, vingers, elleboog en enkel.
Naarmate de ziekte vordert, kan het de houding en gang van een persoon beïnvloeden, wat leidt tot instabiliteit en een kleiner bewegingsbereik. Naarmate de mobiliteit steeds slechter wordt, kan spierverlies optreden (spierfibratrofie genoemd). In vergevorderde stadia kan degeneratieve artritis de zichtbare misvorming van een gewricht veroorzaken, met name in de vingers, waar zich harde, botachtige uitvergredingen kunnen ontwikkelen op en rond het gewricht.
De abnormale accumulatie van vocht, ook bekend als een effusie, komt ook veel voor bij mensen met vergevorderde knieartritis.
Bij sommige mensen kan artrose zo hevig zijn dat de pijn meedogenloos wordt, waardoor lopen of zelfs bijna onmogelijk worden. Hoewel bepaalde behandelingen de symptomen kunnen verlichten, kan beschadiging door een gewricht niet ongedaan worden gemaakt zonder een operatie.

Oorzaken

In zijn hart is degeneratieve artritis een aandoening waarbij de progressieve schade aan een gewricht sneller optreedt dan het vermogen van het lichaam om het te herstellen. De voorwaarde kan worden geïnstigeerd door een aantal dingen, waaronder:

• Een aangeboren misuitlijning van botten
• Een gewrichtsbeschadiging
• Elke ziekte die schade aan gewrichtsweefsel of bot veroorzaakt
• Obesitas, dat aanhoudende druk op een gewricht legt
• Verlies van spierkracht om een ​​gewricht te ondersteunen
• Neurologische stoornissen geassocieerd met ongecoördineerde bewegingen

Oefening (zelfs extreme sporten zoals uithoudingsvermogen) is niet geassocieerd met artrose tenzij er sprake is van een ernstige of terugkerende blessure. En, in tegenstelling tot het verhaal van de oude vrouw, veroorzaakt het kraken van je knokkels geen artritis.
Artrose komt het meest voor bij volwassenen ouder dan 65 jaar, maar kan op bijna elke leeftijd voorkomen. Hoewel het risico bij mannen na 50 jaar aanzienlijk stijgt, begint het risico bij vrouwen na 40 te stijgen (misschien gedeeltelijk door hormonale veranderingen)..
Hoewel wordt aangenomen dat de genetica een rol speelt, is degeneratieve artritis vaak te wijten aan een secundair probleem dat het bevordert. Dit geldt met name bij kinderen voor wie vroege osteoartritis te wijten is aan een andere aandoening.

Wat gebeurt er in het lichaam

De biologische mechanismen van artrose omvatten meer dan de achteruitgang van kraakbeen en bot. Zodra deze structuren zijn aangetast, reageert het lichaam met een proces dat bekend staat als beenvorming, wordt ook wel botremodeling genoemd. Dit is hetzelfde proces dat optreedt als een bot is gebroken.
Bij osteoartritis zal de voortdurende schade aan het kraakbeen echter groter zijn dan het vermogen van het lichaam om het te herstellen. In een poging om het gewricht te stabiliseren, zal botweefsel worden opgebouwd op botweefsel, wat leidt tot de ontwikkeling van botspoorbanen (osteophyten) en de vergroting en misvorming van het gewricht.
De oorzaken van gewrichtspijn bij osteoartritis zijn niet goed begrepen. Bij veel mensen met artrose is de pijn waarschijnlijk afkomstig van het bot (net onder het kraakbeen), de gewrichtsbeendering en de capsule en de omliggende ligamenten en pezen. Zowel mechanische krachten als ontstekingen lijken de pijn op te wekken.

Diagnose

De diagnose osteoartritis kan met redelijke zekerheid worden gesteld op basis van een beoordeling van uw symptomen en medische geschiedenis en een lichamelijk onderzoek. Röntgenstralen kunnen worden gebruikt om de diagnose te bevestigen en de ernst van de ziekte te karakteriseren.
Typische bevindingen op röntgenstralen zijn onder meer een vernauwing van de gewrichtsruimte, de ontwikkeling van osteofyten, overmatige botgroei (bekend als subchondrale sclerose) en de vorming van met vocht gevulde knobbeltjes in de gewrichtsruimte (subchondrale cysten genoemd).
In de meeste gevallen is geen andere vorm van beeldvorming nodig. Als uw arts vermoedt dat er iets meer aan de hand is, kan zij magnetische resonantiebeeldvorming (MRI) bestellen, wat effectiever is bij het visualiseren van zachte weefsels.

Differentiële diagnoses

Er zijn veel oorzaken van gewrichtspijn. Artrose is slechts een van de meer dan 100 verschillende soorten artritis, waarvan sommige worden veroorzaakt door een infectie en andere worden veroorzaakt door een auto-immuunziekte waarbij het lichaam de eigen cellen aanvalt..
Degeneratieve artritis verschilt van al deze andere oorzaken omdat het niet inherent inflammatoir is. Hoewel een ontsteking kan ontstaan ​​door overmatig gebruik van een gewricht, is het geen centraal noch bepalend kenmerk van osteoartritis.
Artrose kan ook worden onderscheiden van auto-immuunvormen van artritis in die zin dat het laatste specifieke gewrichten kan omvatten en / of bilateraal (op hetzelfde gewricht aan beide zijden van het lichaam) kan ontwikkelen. Bovendien worden auto-immuunvormen gekenmerkt door aanhoudende ontsteking, zelfs wanneer de uiterlijke symptomen onder controle zijn.
Onder sommige van de alternatieve aandoeningen kan een arts onderzoeken:

• Spondylose van de ankylopoetica, voornamelijk met betrekking tot de wervelkolom
• Jicht of pseudogout, meestal met betrekking tot de grote teen
• Juveniele idiopathische artritis
• Psoriatische arthritis
• Reumatoïde artritis
• Septische artritis (ook bekend als infectieuze artritis)

Degeneratieve artritis kan worden onderscheiden van deze andere aandoeningen door het evalueren van vloeistof die wordt geëxtraheerd uit de gewrichtsruimte. Infectieuze of auto-immuunoorzaken zullen altijd een hoog aantal witte bloedcellen vertonen, een kenmerk van ontsteking. Bij artrose mag er geen hoog aantal witte bloedcellen in de gewrichtsvloeistof zitten.
Bloedonderzoek kan ook worden gebruikt om infectieuze of auto-immune oorzaken uit te sluiten.

Behandeling

De behandeling is gericht op het beheersen van symptomen, het herstellen / behouden van de functie en het vertragen van de progressie van artritis. Vooral in de vroege stadia wordt de aandoening conservatief beheerd met een combinatie van veranderingen in levensstijl, fysieke therapieën en pijnstillers. Als de symptomen toenemen, kunnen meer invasieve ingrepen nodig zijn, waaronder gezamenlijke injecties en operaties.

Veranderingen in levensstijl

Veranderingen in levensstijl zijn voornamelijk gericht op gewichtsverlies. Dit zou niet alleen een vetarm dieet omvatten, maar ook een routinegeschiktheidsprogramma gericht op het handhaven van gezamenlijke mobiliteit. Een voedingsdeskundige kan nodig zijn om een ​​geschikt voedingsplan te ontwerpen en ervoor te zorgen dat aan uw voedingsbehoeften wordt voldaan.
Matige lichaamsbeweging moet drie keer per week worden uitgevoerd en onder begeleiding van een arts die zich kan aanmelden bij een geschikt fitnessplan.

Fysieke therapieën

Een fysiotherapeut is vaak de beste persoon om een ​​therapeutisch oefeningsplan te ontwerpen als u degeneratieve artritis heeft. Het kan gaan om training in kracht, loop en balans om specifieke functionele beperkingen aan te pakken. Massagetherapie, hydrotherapie, thermotherapie en elektrotherapie kunnen ook worden verkend.
Ergotherapie kan nodig zijn om de dagelijkse uitdagingen het hoofd te bieden. Dit kan mobiliteitshulpmiddelen zijn om vallen, schoeninzetstukken of kniebeugels te voorkomen om onevenwichtigheden te corrigeren, en te grote handvatten om arthritische handen te accommoderen.

Over-the-Counter (OTC) -remedies

De voorkeursopties voor de behandeling van artritispijn zijn Tylenol (acetaminophen) en niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen (NSAID's) zoals Advil (ibuprofen) of Aleve (naproxen). Hoewel ze heilzaam zijn, moeten de medicijnen op de lange termijn met de nodige voorzichtigheid worden gebruikt. Tylenol kan levertoxiciteit en schade veroorzaken als het te lang wordt gebruikt. Evenzo kan langdurig gebruik van NSAID's het risico op gastro-intestinale bloedingen en zweren vergroten.
Voor ernstige pijn zijn NSAID's meestal effectiever dan Tylenol. Sommige NSAID-medicijnen lijken effectiever te zijn voor artrosepijn dan andere. Eén NSAID, diclofenac, kan worden toegepast als gels, crèmes, zalven, sprays en pleisters.
Sommige mensen met artritis wenden zich tot gemethyleerde crèmes zoals Bengay, terwijl anderen verlichting vinden in capsaïcine-gebaseerde zalven of pleisters die zijn afgeleid van chili pepers. Hun effectiviteit bij het behandelen van artrose kan variëren, hoewel ze misschien geschikt zijn als de symptomen mild zijn en u andere vormen van analgetica niet kunt verdragen..

voorschriften

Als vrij verkrijgbare medicijnen geen verlichting kunnen bieden, kan uw arts een NSAID op sterkte voorschrijven. In deze situatie hebben NSAID's vaak de voorkeur boven opioïde pijnmedicijnen omdat ze op de lange termijn effectiever zijn en niet geassocieerd worden met afhankelijkheid.
Een speciale groep van NSAID's bekend als COX-2-remmers is vaak effectief bij de behandeling van artritis pijn, maar met een veel lager risico op gastro-intestinale bijwerkingen in vergelijking met andere NSAID's. Aan de andere kant zijn ze duurder en, zoals alle NSAID's, gekoppeld aan een verhoogd risico op een hartaanval en beroerte. Als zodanig worden ze met voorzichtigheid gebruikt bij mensen met een onderliggend risico op hart- en vaatziekten. Celebrex (celecoxib) is de enige COX-2-remmer op recept verkrijgbaar in de VS..
Als al het andere niet lukt, kan uw arts een mildere opioïde medicijn zoals Ultram (tramadol) voorschrijven om uw pijn te verlichten. Het medicijn wordt met de nodige voorzichtigheid gebruikt gezien het hoge risico van verslaving en andere nadelige bijwerkingen. Sterkere opioïden worden over het algemeen vermeden.

Gezamenlijke injecties

Gezamenlijke injecties, ook bekend als intra-articulaire injecties, omvatten ofwel een corticosteroïdgeneesmiddel om ontsteking te verminderen of een smerende vloeistof die bekend staat als hyaluronzuur. Beide worden vaak gebruikt als een middel om gewrichtschirurgie uit te stellen.
Corticosteroïden werken door de immuunrespons te temperen en zo de zwelling en ontsteking te verlichten die zich bij een ziekte in een later stadium kunnen ontwikkelen. Hoewel de effecten in het algemeen ongeveer drie maanden aanhouden, kan langdurige blootstelling aan corticosteroïden de achteruitgang van gewrichtskraakbeen versnellen, naast andere bijwerkingen.
Hyaluronzuur is een van nature voorkomende stof die door het lichaam wordt aangemaakt. Het type dat wordt gebruikt voor gewrichtsinjecties, hyaluronan genoemd, wordt ofwel gesynthetiseerd in het laboratorium of geëxtraheerd uit hanenkammen. Onderzoek is in strijd met hoe effectief deze injecties zijn. Degenen die worden geleverd aan de knie hebben de neiging om meer succesvol te zijn dan andere gewrichten. Bijwerkingen zijn pijn op de injectieplaats en zwelling.
Euflexxa is een populaire niet-avische vorm van hyaluronzuur goedgekeurd voor de behandeling van osteoartritis kniepijn.
Sommige artsen hebben het gebruik van bloedplaatjes-rijk plasma (PRP) als een vorm van behandeling goedgekeurd, hoewel het de gewrichtsfunctie meer lijkt te verbeteren dan pijn. Omdat de bloedplaatjes en het plasma zijn afgeleid van het eigen bloed van de persoon, zijn de risico's meestal minimaal. Net als hyaluronan zijn pijn op de injectieplaats en zwelling de meest voorkomende problemen.

Chirurgie

Chirurgie wordt alleen overwogen als conservatieve behandelingen zijn mislukt en de pijn en invaliditeit uw kwaliteit van leven verminderen. Sommige van de procedures worden arthroscopisch (met kleine sleutelgatincisies) of als open operatie (met grote incisies) uitgevoerd.
Een van de meest uitgevoerde procedures zijn:

• Artroscopisch debridement, gebruikt om overtollig bot en weefsel te verwijderen om gewrichtsbeweging te herstellen
• Arthrodesis, hetzij arthroscopisch of als open operatie; omvat het samensmelten van botten om pijn te verlichten, voornamelijk in de wervelkolom, voet, enkel of hand
• Osteotomie uitgevoerd als een arthroscopische of open procedure; omvat het inkorten, verlengen of herschikken van botten
• Artroplastiek uitgevoerd als een open operatie; betreft de vervanging van een gewricht door een kunstgewricht

Omdat een prothetisch gewricht tussen de 10 en 15 jaar oud is, wordt artroplastiekchirurgie zo lang mogelijk uitgesteld om te voorkomen dat er later in het leven een tweede vervanging nodig is.

Complementaire en alternatieve geneeskunde (CAM)

Er is een grote verscheidenheid aan traditionele, voedingskundige, plantaardige, natuurgeneeskundige en homeopathische geneesmiddelen die worden gebruikt om osteoartritis te behandelen. Veel van deze hebben weinig bewijs om hun gebruik te ondersteunen. Zelfs populaire supplementen zoals chondroïtine en glucosamine lieten geen betere resultaten zien, volgens een groot onderzoek uitgevoerd door de National Institutes of Health..
Met dat gezegd zijnde, zijn er een aantal complementaire behandelingen die het National Center for Complementary and Integrative Health van mening kan zijn. Onder hen:

• Van acupunctuur is aangetoond dat het verlichting biedt voor de gematigde artritis, vooral van de knie.
• Boswellia serrata, een kruid dat wordt gebruikt in de Ayurvedische geneeskunde, wordt verondersteld ontstekingsremmende effecten te hebben die gunstig zijn voor artrose.
• S-Adenosyl-L-methionine (SAMe) is een chemische stof die van nature in het lichaam wordt geproduceerd en die als voedingssupplement wordt verkocht. Er zijn aanwijzingen dat SAMe net zo effectief is als vrij verkrijgbare NSAID's bij de behandeling van artritispijn.

omgaan

Omdat de gewrichtsschade veroorzaakt door artrose niet verandert, moet u stappen ondernemen om de progressie zoveel mogelijk te vertragen door middel van levensstijl en het juiste beheer van de symptomen. De sleutel hiervoor is het bewegen van de joint. Als je het tegenovergestelde doet en oefening en regelmatige activiteit vermijdt, zal de stijfheid en schade bijna altijd in een veel sneller tempo voortschrijden.
Het is nooit te laat om te beginnen met trainen. Zelfs als u al een aanzienlijke beperking heeft, kunt u activiteiten met weinig impact vinden, zoals zwemmen of fietsen, waardoor de gewrichten minder belast worden. Als je na verloop van tijd blijft doorgaan met de activiteit, zullen de spieren die een gewricht ondersteunen sterker worden, waardoor je meer stabiliteit en vertrouwen in je gang hebt.
Naarmate je verbetert, kun je verder gaan met andere vormen van oefeningen zoals tai chi en yoga, die goed zijn voor het verbeteren van de balans of krachttraining om specifieke spiergroepen te richten..
Als uw gewricht stijf is voordat u gaat trainen, brengt u een verwarmingskussen of een warme, vochtige doek aan gedurende ongeveer 10 tot 15 minuten. De warmte zal bloed naar het gewricht trekken en de stijfheid verlichten. Nadat je klaar bent, breng een ijspak of een koude, vochtige doek aan op het gewricht als er sprake is van zwelling of pijn. Hierdoor kan ontsteking sneller verminderen dan een NSAID.
Ten slotte is het belangrijk om te onthouden dat rust net zo belangrijk is als lichaamsbeweging bij het omgaan met degeneratieve artritis. Als u ooit extreme pijn ervaart, stop dan, laat het gewricht rusten (zo mogelijk heffen) en breng ijs niet langer dan 15 minuten aan. Door naar uw lichaam te luisteren en het op de juiste manier te behandelen, kunt u uw symptomen beter beheersen, evenals uw leven.

Een woord van heel goed

Degeneratieve artritis is een schrijnende ziekte en er is geen reden om het alleen te doen. Reik naar vrienden en familie als je hulp nodig hebt, een oefenpartner of gewoon iemand om je gevoelens mee te delen. Het ergste wat je kunt doen, is jezelf isoleren, vooral als je mobiliteit al aangetast is. Door contact te maken met anderen wordt u aangemoedigd om door te gaan met uw gewichtsverlies of om belangen na te streven die u anders zou kunnen vermijden.
U kunt ook verbinding maken met een groep voor artroseondersteuning, hetzij op Facebook of Meetup, hetzij via de online ondersteuningsgroep locator van CreakyJoints, een dochteronderneming van de Global Living Foundation zonder winstbejag.