Intra-articulaire injecties voor de behandeling van gewrichtsaandoeningen

Een intra-articulaire injectie is een term die wordt gebruikt om een ​​injectie te beschrijven die direct in een gewricht wordt toegediend, met als voornaamste doel het verlichten van pijn. Corticosteroïden (steroïden) waren de eerste stoffen die voor dit doel werden gebruikt. Andere soorten medicijnen worden nu vaak gebruikt, waaronder lokale anesthetica, hyaluronzuur en zelfs Botox.
Een intra-articulaire injectie wordt meestal gegeven als een pijn niet heeft gereageerd op conservatievere behandelingen zoals pijnstillers, orale ontstekingsremmende geneesmiddelen en fysiotherapie..

Soorten intra-articulaire injecties

Het doel van intra-articulaire injecties kan variëren met het gebruikte medicijn. Hoewel pijnverlichting het meest voorkomende doel is, kunnen ze ook worden gebruikt voor het toedienen van chemotherapiedrugs zoals Doxil (doxorubicine) rechtstreeks in een gewricht getroffen door kanker. Ze kunnen ook een effectief middel zijn om een ​​schimmelinfectie in gewrichten uit te roeien (ook bekend als schimmelartritis).
Bij gebruik voor pijnverlichting werken verschillende intra-articulaire therapieën op verschillende manieren:

• corticosteroïden werk door lokale ontsteking te verminderen. Ze doen dit door de productie van ontstekingscellen te remmen die van nature worden geproduceerd als reactie op een acuut letsel of een chronische aandoening. Intra-articulaire behandelingen worden meestal gebruikt om osteoartritis, acute jicht en reumatoïde artritis van de knie te behandelen. Langdurig gebruik van corticosteroïdgebruik is echter bekend als een progressieve beschadiging van de gewrichten.
• Hyaluronzuur is een van nature voorkomende stof die wordt aangetroffen in synoviale vloeistoffen die de gewrichten smeren. Bij artrose kan deze stof snel afbreken en leiden tot een verslechtering van de aandoening. Intra-articulaire injecties zijn bedoeld om de smering te verhogen, pijn te verminderen en het bewegingsbereik in een gewricht te verbeteren. Klinische studies zijn gemengd over hoe effectief deze opnames werkelijk zijn.
• Lokale anesthetica worden soms toegediend door intra-articulaire injecties als een vorm van pijnverlichting na arthroscopische chirurgie. Maar het is een praktijk die onder controle is gekomen, aangezien er aanwijzingen zijn dat het chondrocyten (de enige cellen die in kraakbeen gevonden worden) in het gewricht kan degraderen.

• Botox (botulinumneurotoxine A) injecties hebben aangetoond dat ze significante pijnverlichting bieden aan mensen met vergevorderde artrose in de knie. Het voortdurende gebruik van Botox lijkt echter de fysieke functie van het gewricht niet te verbeteren of te herstellen.
• Bloedplaatjesrijk plasma (PRP) is afgeleid van volbloed en bevat bloedplaatjes (rode bloedcellen centraal in stolling) en het vloeibare deel van bloed dat bekend staat als plasma. Van intra-articulaire injecties van PRP is aangetoond dat het de pijn vermindert en de fysieke functie verbetert bij personen met artrose terwijl het de regeneratie van collageen in gewrichten ondersteunt. Sommige mensen hebben er meer baat bij dan anderen en de meesten verbeteren niet per se, maar ervaren eerder een vertraging in de progressie van artritis.

Behandelingsoverwegingen

De twee belangrijkste bijwerkingen die samenhangen met intra-articulaire injecties zijn een infectie en lokale reacties op de plaats. Andere bijwerkingen kunnen optreden in relatie tot de specifieke geneesmiddelen of geïnjecteerde stoffen.
Intra-articulaire injecties, in grote lijnen, mogen nooit worden beschouwd als de enige manier om osteoartritis of andere gewrichtsaandoeningen te behandelen. De effecten van veel van deze medicijnen nemen na verloop van tijd af en de negatieve invloed op de gewrichten zelf kan soms diepgaand zijn.
Indien gebruikt, moeten corticosteroïdopnamen niet minder dan drie maanden uit elkaar worden gehouden. De duur van verlichting kan variëren afhankelijk van het type steroïde dat wordt gebruikt:

• Hydrocortison is meestal zwak en kortwerkend.
• Methylprednisolonpreparaten kunnen een tot twee weken werken.
• Celestone (betamethason) kan twee tot acht weken werken.
• Kenalog en Aristocort (preparaten van triamcinolone) kunnen vier tot zestien weken werken.
• Aristopan (een ander triamcinolonpreparaat) kan maanden aanhouden.

Hyaluronzuurinjecties worden, in vergelijking, doorgaans toegediend als een reeks opnames gepland over drie tot vijf weken. Ze worden voornamelijk gebruikt om tijd te kopen voor een knie-vervangende operatie bij mensen die geen steroïden kunnen verdragen en geen verlichting hebben gevonden van orale medicatie.
Botox lijkt ondertussen minder kraakbeenletsel te veroorzaken, heeft weinig bijwerkingen en lijkt effectief bij de behandeling van ernstige gevallen van artrose. Met dat gezegd zijnde, is er geen duidelijke consensus over passend gebruik. Behandelingseffecten kunnen bij sommige mensen tot 12 weken duren en bij anderen tot slechts vier weken.
PRP heeft geen bekende bijwerkingen, maar de effectiviteit ervan kan aanzienlijk verschillen van persoon tot persoon. Behandelingsvoordelen kunnen van zes tot negen maanden duren.