Startpagina » Artritis » Duim artrose Oorzaken, symptomen en behandeling

    Duim artrose Oorzaken, symptomen en behandeling

    Artrose kan gewrichten aantasten in elk deel van het lichaam, inclusief de duim. Vroege diagnose en behandeling helpen mensen met artrose aan de hand van hun symptomen.
    Artrose van de duim komt vaker voor bij vrouwen dan bij mannen. Meestal ontwikkelt osteoartritis van de duim na 40 jaar oud. Naarmate de bevolking ouder wordt, wordt dit vaker gezien.

    Oorzaken

    Artrose is een degeneratieve gewrichtsaandoening. Artrose veroorzaakt kraakbeen - een taai maar flexibel weefsel dat de uiteinden van de botten bedekt en een gewricht vormt - om geleidelijk af te slijten. Duim artrose heeft meestal invloed op het gewricht aan de basis van de duim, ook bekend als het basale gewricht of het carpometacarpale gewricht (CMC-gewricht). Het CMC-gewricht wordt gevormd waar het metacarpale bot van de duim hecht aan het trapeziumbot van de pols.
    Slechte verstuikingen of duimbreuken kunnen gewrichtskraakbeen beschadigen, het kraakbeen dat uiteinden van botten in een gewricht bedekt. Verwonding aan het CMC-gewricht van de duim kan, zelfs als kraakbeenschade niet onmiddellijk optreedt, de beweging van het duimgewricht beïnvloeden. Als het gewricht niet goed uitgelijnd is na een blessure, neemt de slijtage van dat gewricht toe, wat uiteindelijk kan leiden tot artrose.

    Diagnose

    De diagnose van artrose bij de duim is gedeeltelijk gebaseerd op de medische geschiedenis van de patiënt. Eerdere handletsels, vooral aan de duim zelf, kunnen wijzen op de ontwikkeling van artrose in het duimgewricht.
    Een lichamelijk onderzoek kan een abnormaal bewegingsbereik in het CMC-gewricht, zwelling en pijn of gevoeligheid aan de basis van de duim onthullen. Crepitus (een knarsend geluid wanneer het gewricht wordt verplaatst) suggereert dat de uiteinden van de botten die het gewricht vormen tegen elkaar wrijven.
    Röntgenfoto's kunnen gewrichtsschade vertonen, maar de pijn gaat meestal vooraf aan röntgenfoto's. Röntgenfoto's of andere beeldvormingsstudies kunnen ook osteofieten detecteren (sporen van botten).

    symptomen

    Pijn is het primaire symptoom dat gepaard gaat met artrose van de duim. Aanvankelijk is pijn aanwezig met beweging of activiteit (bijvoorbeeld een sleutel draaien, een deur openen, een kopje opheffen). Naarmate osteoartritis vordert, is zelfs tijdens inactiviteit of rust pijn aanwezig. Andere symptomen van duimarthritis zijn onder andere:
    • Moeilijkheid om voorwerpen te grijpen
    • Zwelling, stijfheid of gevoeligheid aan de basis van de duim
    • Verbreed uiterlijk van de CMC-verbinding
    • Beperkt bewegingsbereik
    Artrose kan er ook voor zorgen dat het CMC-gewricht van de duim loskomt en te ver naar achteren buigt, dit wordt hyperextensie genoemd. Een bepaalde misvorming, die bekend staat als duimzwellingshalsdeformatie, kan ook optreden wanneer het middelste duimgewricht wordt gebogen en het CMC-gewricht hyperextend is.

    Behandeling

    Vroege osteoartritis van de duim kan effectief worden behandeld met behulp van niet-chirurgische behandelingsopties, bijvoorbeeld:
    • Niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen (NSAID's) om ontstekingen en zwellingen te verminderen
    • Icing het gewricht meerdere keren per dag gedurende 5 tot 15 minuten om ontsteking en zwelling te verlichten
    • Fysiotherapie of ergotherapie
    • Spalken om de beweging van de duim te beperken
    • Steroïde injecties in het gewricht
    Chirurgische opties voor artrose van de duim omvatten:
    • CMC-gewrichtfusie (arthrodese) - een optie voor patiënten die pijnverlichting zoeken en zich niet druk maken om het verlies van fijne duimbewegingen
    • Gewrichtsvervanging of artroplastiek - plastic of metalen prothesen worden gebruikt om de CMC-verbinding te vervangen (de prothese dient als afstandshouder nadat de arthritische oppervlakken van de botten in de CMC-verbinding zijn verwijderd)
    • Excisie-artroplastiek - verwijdert arthritische oppervlakken van CMC-gewrichten en vervangt deze door enig materiaal (bijvoorbeeld opgerold stuk pees) om de botten gescheiden te houden
    • Trapeziectomie - verwijdering van een klein bot genaamd het trapezium