Meest voorkomende oorzaken van Ischias

Ischias is een term die vaak wordt gebruikt voor het beschrijven van verwezen bil- en beensymptomen die slechts één extremiteit ondergaan (in tegenstelling tot beide) en die het gevolg zijn van een of meer geïrriteerde zenuwwortels in de lumbale wervelkolom. 
Een veel voorkomende misvatting over ischias is dat het is altijd veroorzaakt door een hernia. Hier is er nog een: in tegenstelling tot wat veel mensen geloven, ischias wel niet problemen met de nervus ischiadicus.
Lees verder om meer te weten te komen over de meest voorkomende oorzaken van ischias en de rol die elk speelt bij het creëren van de pijn in uw achterwerk of in uw been.
2

Herniated Disc

Een hernia is de meest voorkomende - maar niet de enige - oorzaak van ischias. Technisch gezien wordt het type ischias veroorzaakt door een hernia radiculopathie genoemd.  
De "rad" in radiculopathie betekent "wortel" en verwijst naar de spinale zenuwwortel, die weefsel is dat uit het ruggenmerg komt (op elk niveau) voordat het vertakt in zenuwen dat zich vervolgens over het hele lichaam uitstrekt. De zenuwwortels verlaten gaten aan weerszijden van de wervelkolom die bekend staat als het intervertebrale foramen.
Radiculopathie kan optreden wanneer een herniated nucleus pulposus (het zachte materiaal dat zich normaal aan de binnenkant van de schijf bevindt) uit de schijf ontsnapt en op de spinale zenuwwortel drukt. Over het algemeen beweegt de nucleus pulposus door tranen die optreden in de buitenste vezels van de schijf. Dergelijke tranen staan ​​bekend als ringvormige tranen. Wanneer de kern contact maakt met de spinale zenuwwortel, kan deze irriteren, waardoor pijn en / of andere symptomen optreden die naar beneden gaan in een been of bil - d.w.z. ischias.
3

Wervelkanaalstenose

Vaak gerelateerd aan leeftijd en / of artritis, spinale stenose is een vernauwing van het wervelkanaal of intervertebrale foramen. (Het woord stenose is een algemene term die verwijst naar een vernauwing.)  

Soorten spinale stenose

Spinale stenose is er in 2 hoofdtypen: centrale kanaalstenose, waarbij de vernauwing optreedt in het ruggenmergkanaal en neuroforaminale stenose, waarbij vernauwing optreedt in de gaten aan de zijkanten van de wervelkolom.
Laten we eerst de stenose van het centrale kanaal bespreken; het wervelkanaal is de centraal gelegen doorgang naar beneden waar het ruggenmerg doorheen gaat. Wanneer het vernauwt, kan het het ruggenmerg irriteren wat ischemica en andere symptomen (zoals neurogene claudicatio) kan veroorzaken.
Bij neuroforaminale stenose treedt de vernauwing op in de gaten aan de zijkanten van de wervelkolom. Weefsel dat vertakt uit het ruggenmerg op weg naar de rest van uw lichaam wordt eerst een zenuwwortel en bij verdere vertakkingen bundels vezels die we gewoonlijk zenuwen noemen. De zenuwen passeren dit foramen (d.w.z. de gaten) als zij de wervelkolom verlaten. Net als bij centrale-koordstenose, wanneer de voorhoofdse opening (zelfs gedeeltelijk) geblokkeerd raakt, kan het zenuwweefsel in contact komen met de botspoorbanen die verantwoordelijk zijn voor de vernauwing. Dit kan op zijn beurt de spinale zenuwwortel irriteren, wat leidt tot ischiasachtige symptomen.
4

Piriformis-syndroom

Het Piriformis-syndroom is een zeldzame aandoening die kan leiden tot ischiasachtige symptomen. In tegenstelling tot de andere twee oorzaken (dat wil zeggen stenose en hernia zoals eerder beschreven) van eenzijdige been- en / of bilpijn, komt piraticus syndroom-gerelateerde sciatica niet van de wervelkolom. Om deze reden wordt het soms 'pseudo-ischias' genoemd.
In plaats daarvan comprimeert een bilspier - toepasselijk de piriformis genoemd, en die zich bevindt op de heupzenuw achter in de heup - deze zenuw, waardoor pijn en elektrische symptomen in die bil en / of datzelfde been ontstaan.