Staartbeenpijn (Coccygodynia) Symptomen en behandeling

Staartbeenpijn, technisch genoemd coccygodynia, is geen pretje op het strand. 
Coccygodynie kan het gevolg zijn van een val of ander trauma op het onderste deel van uw wervelkolom. Een dergelijk trauma kan het periostum (bindweefsel rondom het bot) doen kneuzen, waardoor pijn ontstaat. Valt op het staartbeen kan ook het bot breken, het ontwrichten (bij het sacrococcygeale gewricht, wat de plaats is waar het stuitbeen en het heiligbeen samenkomen), of beide. Wat de uitkomst van het trauma ook is, het krijgen van pijnverlichting voor een beschadigd staartbeen is vaak moeilijk.
In feite, omdat zitten - een belangrijke activiteit voor de meesten van ons, en een die direct invloed heeft op het stuitbeen - kan zijn heel ongemakkelijk als je coccygodynie hebt, is deze aandoening berucht om het onderbreken van de kwaliteit van leven.

Oorzaken

Hoewel coccygodynie meestal het gevolg is van een soort trauma aan het staartbeen, zijn er ook andere oorzaken..
Problemen met uw coccyxbot die kunnen leiden tot coccygodynie kunnen verwondingen omvatten (waaronder maar niet beperkt tot vallen, zoals hierboven besproken), schijfdegeneratie bij uw sacrococcygeal (hierboven gedefinieerd) en / of intercoccygeale gewrichten (gewrichten tussen de kleine botstukken die samen bestaan ​​uit het stuitbeen), botuitlopers bij het stuitbeen (coccygeal spicule genoemd), infectie in het bot (osteomyelitis genoemd) of een tumor op het bot.
Een andere oorzaak van coccygodynie (bij de moeder) is een pijnlijke vaginale geboorte.
Coccygodynia kan ook het resultaat zijn van verwezen pijn, d.w.z. pijn die voortkomt uit organen waarin stoornissen aanwezig zijn. Voorbeelden kunnen aandoeningen of problemen in de sigmoïd colon, urogenitaal systeem en / of het rectum zijn.
Niet alleen dat, pijn in het staartbotgebied kan soms worden herleid tot problemen die zich voordoen bij, op of in nabijgelegen structuren. Voorbeelden zijn problemen in het lumbosacrale gebied van uw wervelkolom, sacrum en sacro-iliacale gewrichtsproblemen, piriformis syndroom, ziekten van de bekkenorganen, aambeien en meer.
Eindelijk, je coccygodynie kan een geval van "oorzaak onbekend" zijn. In een overzicht van studies getiteld "Coccygodynia: etiologie, pathogenese, klinische kenmerken, diagnose en therapie", gepubliceerd in het januarinummer van 2012 van het Kroatische medische tijdschrift Lijec Vjesn, auteur Grgić verklaart dat 30% van de coccygodynie idiopathisch is; met andere woorden, de reden voor de staartbotpijn kon niet worden gevonden.

Hypermobiel staartbeen

Dat gezegd hebbende, hypermobiliteit van het stuitbeen (hypermobiliteit verwijst naar de neiging van het bot om te subluxeren) is de meest voorkomende medische bevinding geassocieerd met staartbotpijn. Grgić beweert dat 70% van de patiënten met coccygodynie tekenen van overmatige beweging van dit bot vertoonden toen dynamische X-stralen werden genomen.
Samen met verwonding (zoals hierboven vermeld), kan overbelasting van het stuitbeen tijdens beweging zowel als stationair een hypermobiel (en pijnlijk) stuitbeen veroorzaken. Activiteiten en staat van zijn die je vatbaar maken voor overbelasting van je stuitbeen zijn onder meer zwaarlijvig zijn en / of lange tijd zitten (statische overbelasting), en fietsen, roeien of rijden (dynamische overbelasting).
In hun studie van 2014 gepubliceerd in de Ochsner Journal, onderzoekers beweren dat obesitas en vrouw zijn twee risicofactoren zijn voor staartbeenpijn.

Symptomen van Coccygodynia

Symptomen van coccygodynie zijn ongemak en pijn aan de basis van uw wervelkolom (dit is waar het bot van de stuitbeen zich bevindt). Het kan ook pijn in uw onderrug en / of heupen omvatten. Misschien krijg je ook pijn in je benen.
Coccygodynie-intensiteit varieert van persoon tot persoon. De ernst van uw coccygodynie-pijn kan na verloop van tijd verergeren.
Zoals ik eerder al zei, kan coccygodynie uw levensstijl zeer verstoren. Het kan een goede nachtrust bederven en uw vermogen onderbreken om activiteiten uit te voeren waarbij zitten en / of buigen noodzakelijk is. Het kan ook het ondraaglijke behandelen van lichamelijke functies bewerkstelligen.
Dit betekent dat dingen die u gewoonlijk doet - en misschien als vanzelfsprekend beschouwen - zoals werken op uw computer of rijden, te pijnlijk worden. Het is een feit dat wanneer u uw bot van het stekelbeen belast, zelfs als het oppervlak onder u een zacht kussen of een zachte stoel is, uw pijn waarschijnlijk zal toenemen. Je kunt ook merken dat opstaan ​​vanuit een zittende positie moeilijk is.

Diagnose 

Artsen diagnosticeren meestal coccygodynie door het nemen van een medische geschiedenis, het doen van een lichamelijk onderzoek (waarbij sprake is van palpatie van het gebied) en het nemen van standaard en dynamische röntgenstralen. Hoogstwaarschijnlijk zal uw arts u vragen om te gaan zitten en / of wat te gaan fietsen, om te proberen uw pijn en symptomen te reproduceren.
Een diagnose van coccygodynie wordt vaak bevestigd door middel van een injectie. In dit geval wordt een lokaal anestheticum geïnjecteerd in de specifieke plaats of plaatsen in het staartbotgebied waaruit, op basis van wat u zegt over uw symptomen en de resultaten van uw lichamelijk onderzoek, evenals de röntgenfoto's en mogelijk een MRI (zie hieronder voor meer informatie), vermoedt uw arts dat de pijn is ontstaan.

Onderzoek naar MRI's

Meestal wordt een MRI niet gebruikt in het diagnoseproces. Maar in 2012 ontdekten Franse onderzoekers dat MRI's details kunnen verschaffen die kunnen worden gebruikt om de oorzaak van een pijnlijk staartbeen te bepalen. Hun onderzoek onthulde dat wanneer de relatieve toestand van de mobiliteit van het stuitbeen bekend is, een MRI kan helpen om een ​​beeld te schetsen van wat er gaande is. In de studie lieten 105 van de 172 geteste gevallen een mobiel staartbeen zien. Hiervan vertoonden de meesten abnormale schijven; bij de 67 patiënten met een rigide (immobiel) stuitbeen, werden abnormale kenmerken gevonden aan de onderkant van het bot, de tip genoemd.

Behandeling en pijnverlichting

Het is helemaal niet gemakkelijk om pijnstilling te krijgen voor coccygodynie.
Zoals met de meeste rugklachten, is de behandeling opgedeeld in twee hoofdtypen: conservatief (niet-invasief) en chirurgisch (ook invasief genoemd). De operatie voor pijn in de staartbot wordt een coccygectomie genoemd. Het kan een gedeeltelijke of volledige verwijdering van het staartbeen zijn; deze operatie is meestal gereserveerd voor momenten waarop al het andere zonder succes is geprobeerd. Over het algemeen zijn de resultaten op zijn best gemiddeld gematigd, en door een operatie te ondergaan, loop je het risico complicaties te ervaren.
Conservatieve behandeling voor staartbotpijn omvat rust, medicatie, zoals NSAID's (vooral in het begin), zittend op een kussen met een gat uit het midden gesneden (vaak gekscherend een "whoopie-kussen" genoemd), acupunctuur en fysiotherapie. Als u zich eenmaal in de chronische fase van de blessure bevindt, kan fysiotherapeutische behandeling hands-on technieken omvatten om de flexibiliteit van de bekkenbodem te vergroten - met name de levator ani-spier, die op zijn beurt het stuitbeen kan loslaten als het vastzit.
De bovengenoemde onderzoekers wier onderzoek in 2014 werd gepubliceerd in de Ochsner Journal beweren dat een multidisciplinaire benadering van behandeling het beste werkt. Ze zeggen ook dat niet-chirurgische behandeling ongeveer 90% van de tijd werkt.
Uw arts kan voorstellen om een ​​injectie met steroïden of een injectie met een plaatselijke verdoving te krijgen om u te helpen de pijn aan te pakken. (Acupunctuur kan hierbij ook helpen.) Soms wordt een pijnbestrijdingsprocedure die bekend staat als radiofrequentie-ablatie gebruikt voor coccygodynie, maar dit is over het algemeen niet aanbevolen.