Startpagina » fobieën » Taijin Kyofusho Japanse sociale fobie

    Taijin Kyofusho Japanse sociale fobie

    Vertaald als 'de aandoening van angst', taijin kyofusho of TKS, is een specifieke, cultureel gebonden, Japanse vorm van de sociale fobieangststoornis. Deze angst komt voor bij ongeveer 10 tot 20 procent van de Japanse bevolking en komt vaker voor bij mannen dan bij vrouwen. Daarentegen komen angststoornissen significant vaker voor bij vrouwen dan bij mannen.

    Overzicht

    De Japanse cultuur benadrukt het welzijn van de groep boven de verlangens van het individu. Daarom, als je deze fobie hebt, ben je misschien intens bang dat het uiterlijk of functioneren van je lichaam beledigend of onaangenaam is voor anderen.

    Sommige Japanners met taijin kyofusho richten zich vooral op geuren, anderen op de manier waarop ze bewegen, en nog anderen op hun lichaamsvorm of esthetiek. De angst kan ook aspecten van je geest zijn in plaats van je fysieke lichaam. Je bent misschien bang dat je houding, gedrag, overtuigingen of gedachten anders zijn dan die van je leeftijdsgenoten.

    Taijin kyofusho staat vermeld in het "Diagnostisch en statistisch handboek voor psychische stoornissen" (DSM-5) onder 300.2 (F42) "Overige gespecificeerde obsessieve compulsieve en gerelateerde stoornissen".

    symptomen

    Taijin Kyofusho en sociale fobie, of sociale fobie, hebben vergelijkbare symptomen. Veel voorkomende symptomen zijn:

    • blozende
    • Ongepast oogcontact
    • schudden
    • Moeilijk spreken
    • zweten
    • Gastro-intestinale nood
    • Een sterk verlangen om de situatie te ontvluchten

    Patiënten met beide fobieën hunkeren naar en zijn bang voor interpersoonlijke interacties, en kunnen geleidelijk meer en meer teruggetrokken worden in een poging hun angstige reacties te vermijden.

    Hoe het verschilt van sociale fobie

    Het cruciale verschil tussen taijin kyofusho en sociale fobie is subtiel. Mensen met sociale fobieën zijn bang schaamte te ervaren tegenover anderen, terwijl Japanse mensen met taijin kyofusho bang zijn anderen in verlegenheid te brengen door in hun aanwezigheid te zijn.

    In overeenstemming met de culturele verwachtingen, ligt de basis van sociale fobie bij de individuele reacties van de lijder, terwijl de basis van taijin kyofusho ligt in de perceptie van de lijder van de reacties van de groep.

    subtypen

    Het Japanse diagnostische systeem verdeelt taijin kyofusho in vier specifieke subtypes. Elk subtype lijkt op een specifieke fobie:

    1. Sekimen-kyofu is een bloesangst.
    2. Shubo-Kyofu is een angst voor een misvormd lichaam.
    3. Jiko-shisen-kyofu is een angst voor een eigen blik.
    4. Jiko-shu-kyofu is een angst voor lichaamsgeur.

    strengheid

    De Japanse psychologie erkent ook vier soorten taijin kyofusho op basis van ernst:

    1. Voorbijgaande: kortdurend, matig ernstig, meest voorkomend bij tieners
    2. Fobisch: chronisch, matig tot ernstig, meest voorkomende type, begint vaak vóór de leeftijd van 30 jaar
    3. Waanvoorstellingen: de patiënt is geobsedeerd door een bepaald persoonlijk gebrek aan lichaam of geest dat periodiek kan veranderen.
    4. Fobisch met schizofrenie: dit is een aparte en meer gecompliceerde aandoening. In dit geval maakt taijin kyofusho deel uit van de schizofrene reacties van de patiënt, niet van een simpele fobie.

    Behandeling

    In de westerse wereld herkennen artsen taijin kyofusho niet als een aparte aandoening en behandelen ze het meestal op dezelfde manier als sociale fobieën.

    Japanse artsen gebruiken vaak de Morita-therapie. Ontwikkeld in de jaren 1910, is de traditionele Morita-therapie een sterk gereguleerde progressie die de patiënt helpt zijn gedachten te leren accepteren en om te buigen. De eerste fase is bedrust in totale isolatie, de fasen twee en drie zijn gericht op werk, en alleen fase vier omvat wat westerlingen beschouwen als therapeutische technieken zoals gesprekstherapie.

    Tegenwoordig modificeren Japanse clinici de Morita-therapie voor poliklinische of groepsinstellingen, maar de basisprincipes blijven hetzelfde. Net als westerse psychiaters schrijven Japanse artsen soms medicijnen voor als aanvulling op de therapie.