Soorten wervelkolom hernia

Verschillende woorden worden gebruikt om de omvang van een hernia te beschrijven die te zien is bij MRI-onderzoek. Er treedt een hernia op wanneer het zachte kussen tussen het ruggengraatbeen scheurt. Een deel van die schijf kan hernia of naar buiten drukken tegen het ruggenmerg of de wervelkolomzenuwen. De druk op de zenuwen veroorzaakt de typische symptomen van een hernia. De soorten hernia die optreden, zijn onder andere:

• Schijfuitsteeksel: Meestal genoemd een schijf bobbel, een schijf uitsteeksel treedt op met de spinale schijf en de bijbehorende ligamenten blijven intact, maar vormen een outpouching die kan drukken tegen de zenuwen.
• Disc Extrusion: Een schijf extrusie treedt op wanneer het buitenste deel van de spinale schijf scheurt, waardoor het binnenste, gelatineuze deel van de schijf eruit kan knijpen. Disc-extrusies kunnen optreden met intacte of beschadigde ligamenten.
• Disc Sequestration: Een schijfsequestratie vindt plaats wanneer het midden, gelatineuze gedeelte van de schijf niet alleen wordt uitgeknepen maar ook wordt gescheiden van het hoofdgedeelte van de schijf.

Het specifieke type schijfprobleem dat optreedt, betekent niet noodzakelijkerwijs de behandeling. Het is belangrijk om de MRI-bevindingen te correleren met de klachten van de patiënt en de onderzoeksresultaten. Als deze niet allemaal op hetzelfde onderliggende probleem wijzen, is de kans kleiner dat de behandeling effectief is.
Het is erg belangrijk om te weten dat schijfafwijkingen zeer vaak worden gezien bij MRI-tests, zelfs bij mensen die volkomen normaal zijn. Daarom, alleen omdat iemand rug- of beenpijn heeft en een schijfafwijking op zijn MRI, betekent dit niet noodzakelijk dat de twee verwant zijn.
Dat kunnen ze zijn, maar alleen maar veronderstellen dat de twee verwant zijn, kan leiden tot slechte resultaten van de behandeling. Een ervaren clinicus kan u helpen bepalen of het schijfprobleem op een MRI de oorzaak is van uw symptomen.

Hoe MRI's afwijkingen detecteren

MRI-machines gebruiken de verschillende magnetische eigenschappen van weefsels om gebieden te bepalen waar zich structurele afwijkingen in het lichaam kunnen voordoen. MRI's zijn niet 100% nauwkeurig, maar ze zijn een zeer effectief hulpmiddel om te "zien" in het lichaam.
MRI's hebben de neiging een beter zicht te geven, in het bijzonder op structuren van zacht weefsel zoals pezen, ligamenten, zenuwen, schijven en kraakbeen, in vergelijking met standaard röntgenstralen of CT-scans. Elk van deze beeldvormingstypen heeft effectief gebruik, maar MRI's zijn vaak het hulpmiddel bij het beoordelen van de schijven van de wervelkolom.
Het meer algemene probleem dan het niet zien van afwijkingen op MRI is soms te veel zien. Subtiele bevindingen zijn misschien niet klinisch belangrijk, maar ze kunnen patiënten zorgen baren of ervoor zorgen dat mensen op zoek gaan naar meer invasieve of dure behandelingen dan geschikt is. Als u abnormaliteiten van de schijven op uw MRI-rapport ziet, is het een goed idee om met uw arts te bespreken of zij denkt dat deze klinisch relevant zijn voor uw probleem..