Startpagina » Bipolaire stoornis » Bipolaire stoornis en katatonisch gedrag

    Bipolaire stoornis en katatonisch gedrag

    Katatonisch gedrag is eng om ervaren patiënten met bipolaire stoornissen te ervaren. Voor diegenen die getuige zijn van een episode, is het belangrijk om te begrijpen wat catatonie is en hoe te reageren op katatonische symptomen. Catatonia is een psychomotorische stoornis omdat het psychiatrische en fysieke of motorische manifestaties betreft. Het kan worden gekenmerkt door een duidelijke afname van, toename in of merkwaardige motoriek. In mentaal opzicht kan de expressie variëren van niet reageren tot agitatie.

    Diagnose en Prevalentie

    Katatonische kenmerken komen het meest voor bij schizofrenie, schizoaffectieve stoornis en vergelijkbare aandoeningen, maar kunnen voorkomen bij bipolaire spectrumstoornissen en depressieve stoornis. In sommige gevallen kan catatonie ook een extreem neveneffect zijn van een medicatie of manifestatie van een andere medische aandoening. Uit onderzoek blijkt dat meer dan 50% van de mensen die catatonische episoden hebben, een bipolaire stoornis heeft, en dat ongeveer 28% van de bipolaire patiënten die catatonie hebben, hen tegelijkertijd in gemengde gemoedstoestanden van depressie en manie had.

    Om deze reden geloven wetenschappers dat ergens tussen de 20% en 30% van de bipolaire patiënten katatonie zal ervaren tijdens hun ziekte. Er zijn geen laboratoriumtests of klinische tests om catatonie te diagnosticeren. In plaats daarvan worden gedragsbeoordelingsschalen gebruikt. Deze omvatten Schaal van de classificatie van Bräunig-Catatonia, Bush-Francis Catatonia Screening Instrument, Bush-Francis Catatonia Rating Scale, Rogers Scale, Northroff Scale en Catatonia Rating Scale. Bovendien kunnen patiënten die worden gescreend op catatonie worden gevraagd naar de medische geschiedenis van hun familie, hun vitale functies worden gecontroleerd en worden onderworpen aan een neurologisch onderzoek.

    Types

    Catatonia presenteert in twee vormen: een van opgewonden delier en een van stuporous gedrag gekenmerkt door niet-reagerend gedrag dat de lijder dempt, immobiel en alleen reageert op pijn of visuele stimuli.

    Mogelijke symptomen

    • Stupor: gebrek aan respons op externe stimuli - bijv. Geen reactie op gesproken of gepord worden.
    • Catalepsie: gespierde stijfheid, zodat de ledematen in welke positie dan ook blijven staan.
    • Overmatige motoractiviteit zonder doel.
    • Extreem negativisme: weerstand tegen beweging of instructie.
    • Mutisme: niet kunnen of willen praten.
    • Ongepaste houdingen en grimassen.
    • Echolalie: papegaaiachtige herhaling van een woord of zin die door een andere persoon is gesproken.
    • Echopraxie: repetitieve imitatie van de bewegingen van een andere persoon.

    Mogelijke complicaties

    • Ondervoeding
    • Uitputting
    • Bloedproppen
    • Spierafbraak
    • Zelf toegebracht letsel

    Behandeling

    Er is geen genezing voor catatonie, maar geneesmiddelen en elektroconvulsieve behandeling (ECT) kunnen worden gebruikt om de symptomen van catatonie te behandelen. Geneesmiddelen zoals benzodiazepines, spierverslappers, antidepressiva en neuroleptica zijn allemaal gebruikt om catatonische symptomen te behandelen. Mensen die catatonische symptomen ervaren, kunnen ook worden opgenomen in psychiatrische, medische of neurologische observatie en behandeling van patiënten. Regelmatige follow-upbezoeken kunnen worden aangespoord om catatone periodes voor te blijven of om ervoor te zorgen dat herintroductie niet gerechtvaardigd is voor de patiënt. In ernstige gevallen kunnen catatoniepatiënten op een intensive care-afdeling worden geplaatst.

    Onbehandelde ernstige katatonie kan dodelijk zijn. Gebrek aan communicatie en reactievermogen, evenals niet eten gepaard met de mogelijkheid van fysiek geweld, de ICU is een beperkende omgeving die kan worden gesuggereerd voor de veiligheid van de patiënt en anderen evenals intraveneuze voeding tijdens een katatonische episode. Als je bipolair bent, zorg er dan voor dat je je goede vrienden en geliefden informeert over hoe catatonie je kan beïnvloeden.