Startpagina » Bipolaire stoornis » Veel voorkomende en zeldzame bijwerkingen van Risperdal

    Veel voorkomende en zeldzame bijwerkingen van Risperdal

    Risperdal (risperidon) is een atypisch antipsychoticum dat vaak wordt voorgeschreven voor de behandeling van schizofrenie, psychotische episodes van een bipolaire stoornis en andere psychische aandoeningen..

    Hoewel Risperdal effectief kan zijn bij de behandeling van deze aandoeningen, moet u zich bewust zijn van de mogelijke bijwerkingen voordat u met de behandeling begint. Hoewel veel van de bijwerkingen beheersbaar zijn, kunnen anderen ernstig zijn en in zeldzame gevallen levensbedreigend.

    Vaak voorkomende bijwerkingen

    Risperdal kan om verschillende redenen bijwerkingen veroorzaken. Omdat het medicijn antihistaminische eigenschappen heeft (vergelijkbaar met oudere antihistaminegeneesmiddelen), kan het bij sommige mensen een sederende werking hebben. Het werkt ook als een alfa-adrenerge blokkeerder, wat betekent dat het interfereert met bepaalde hormonen die de bloedstroom en bloeddruk reguleren.

    Risperdal heeft ook anticholinergische effecten die de werking van gladde spieren (die waaruit de inwendige organen bestaan) kunnen veranderen.

    Vanwege deze eigenschappen kan Risperdal de volgende bijwerkingen bij ten minste één procent van de gebruikers veroorzaken:

    • Agitatie
    • Amenorroe (afwezigheidsperiode)
    • Angst
    • Artralgie (gewrichtspijn)
    • Asthenie (fysieke zwakte en gebrek aan energie)
    • Wazig zicht
    • Constipatie
    • Hoesten
    • Diarree
    • Epistaxis (bloedneuzen)
    • Duizeligheid
    • Dyspnoe (kortademigheid)
    • Overmatige speekselafscheiding
    • Vermoeidheid
    • Galactorroe (melkachtige ontlading)
    • Gynaecomastie (mannelijke borstvergroting)
    • Hirsutisme (abnormale haargroei bij vrouwen)
    • Verhoogde eetlust
    • Indigestie
    • Myalgie (spierpijn)
    • Misselijkheid en overgeven
    • Verstopte neus
    • Pijnlijke gemeenschap bij vrouwen
    • Uitslag
    • Retrograde ejaculatie (ejaculatie van sperma in de blaas in plaats van uit het lichaam)
    • Seborrhea (een schilferende, fragmentarische huidaandoening)
    • Somnolence (slaperigheid of slaperigheid)
    • Keelpijn
    • Slaapstoornissen
    • Zelfmoordgedachten
    • Gewichtstoename
    • Pijn in de bovenbuik
    • Bovenste luchtweginfectie
    • Urine-incontinentie
    • Xerostomia (droge mond)

    Extrapiramidale bijwerkingen

    Extrapiramidale bijwerkingen (EPS) zijn die die het centrale zenuwstelsel beïnvloeden en bewegingsproblemen veroorzaken. EPS kan voorkomen bij maar liefst één op de vier mensen die Risperdal gebruiken, hoewel de meeste gevallen relatief mild zijn.

    Anders dan een eerdere EPS-geschiedenis, is er geen manier om op voorhand te weten of u extrapiramidale bijwerkingen zult ondervinden of niet.

    Soorten EPS

    Tardieve dyskinesie is een van de meest voorkomende EPS die door Risperdal-gebruikers wordt ervaren. Het wordt gekenmerkt door onvrijwillige en repetitieve bewegingen, waaronder die van het gezicht, mond, tong, armen of benen. Deze kunnen bestaan ​​uit lipklappen, grimassen, kauwbewegingen maken, schommelen, de enkels of benen draaien, op zijn plaats marcheren, tong uitsteken of repetitieve geluiden maken, zoals zoemen of grommen..

    Andere soorten EPS omvatten:

    • Akasthisia (een gevoel van innerlijke rusteloosheid en onvermogen om stil te blijven, vaak aangeduid als het "konijnensyndroom")
    • Akinesia (verlies of beperking van vrijwillige bewegingen)
    • Dystonische reacties (intermitterende en onvrijwillige contracties van de spieren van het gezicht, de nek, romp, bekken en ledematen)
    • Parkinsonisme (een groep neurologische aandoeningen die bewegingsproblemen veroorzaken vergelijkbaar met de ziekte van Parkinson, zoals tremoren, langzame beweging en stijfheid)

    Risicofactoren

    Het risico van EPS is grotendeels dosisafhankelijk. Evenzo kan het type formulering dat u gebruikt, ook uw risico beïnvloeden.

    Bij wijze van voorbeeld:

    • Orale formuleringen van Risperdal gaan gepaard met een risico van tremoren van twee tot twaalf procent, terwijl intramusculaire injecties een risico van drie tot 24 procent met zich meebrengen.
    • Tardieve dyskinesie zal overal tussen de twee en zes procent van de Risperdal-gebruikers beïnvloeden, afhankelijk van de formulering.
    • Parkinsonisme kan voorkomen bij maar liefst zes procent tot maar liefst 28 procent van de gebruikers.

    Het is belangrijk om uw arts te adviseren als u onwillekeurige spierbewegingen ervaart of verlies van spiercontrole hebt tijdens het gebruik van Risperdal. Indien onbehandeld, kunnen aandoeningen zoals tardieve dyskinesie permanent worden.

    Ernstige bijwerkingen

    In zeldzame gevallen kan blootstelling aan atypische antipsychotica resulteren in een mogelijk levensbedreigende reactie die bekend staat als neuroleptisch maligne syndroom (NMS). Het is een aandoening die wordt gekenmerkt door de volgende symptomen:

    • Veranderde mentale toestand
    • Hoge koorts (meer dan 100.4 F)
    • Verlies van blaascontrole
    • Spierstijfheid
    • Overmatig zweten
    • Ademhalingsproblemen
    • Epileptische aanvallen
    • Tachycardie (snelle hartslag)

    Zodra de symptomen verschijnen, hebben ze de neiging snel vooruit te gaan en kunnen ze acht uur tot meer dan een maand aanhouden. Om onbekende redenen heeft NMS de neiging om mannen onder de 40 meer te treffen dan welke andere groep dan ook.

    NMS wordt beschouwd als een medisch noodgeval en kan leiden tot de dood als het onbehandeld blijft. Behandeling zou worden toegediend op een intensive care-afdeling, vaak met mechanische ventilatie, intraveneuze vloeistoffen en een verscheidenheid aan medicijnen die worden gebruikt om spierrigiditeit, agitatie en andere symptomen te verminderen..

    Zelfs met behandeling zal maar liefst 10 procent van de gevallen van NMS de dood tot gevolg hebben.

    Andere ernstige complicaties

    Andere zeldzame maar potentieel levensbedreigende bijwerkingen kunnen optreden bij gebruik door Risperdal. De meeste zijn geassocieerd met overmatig gebruik of langdurig gebruik van het medicijn.

    Ze bevatten:

    • Diabetische ketoacidose (een gevaarlijke opeenhoping van zuren in het bloed)
    • Pancreatitis (ontsteking van de pancreas)
    • Longembolie (de vorming van een bloedstolsel in de longen)
    • Beroerte
    • Plotselinge hartdood