Leidt een bipolaire stoornis je tot beperking?

Als u moeite heeft om door uw bipolaire stoornis in dienst te blijven, is het belangrijk om uw rechten te begrijpen. Bipolaire stoornis is een gekwalificeerde voorwaarde voor invaliditeit, maar dat betekent niet dat iedereen met een bipolaire stoornis automatisch aanvullende veiligheidsuitkeringen (SSI) of invaliditeitsuitkeringen krijgt. Ontdek wie in aanmerking komt en hoe u het meeste kunt halen uit wat u wordt aangeboden.

Uw rechten onder de ADA

Veel mensen met een bipolaire stoornis kunnen een baan behouden. Bipolaire stoornis is een van de vele aandoeningen die vallen onder de Americans with Disabilities Act (ADA). Deze wet is ontworpen om mensen met een handicap te beschermen tegen discriminatie bij het aannemen van personeel, het toewijzen van vacatures, promoties, betalen, ontslaan, voordelen, ontslagen en alle andere aan werk gerelateerde activiteiten..

De ADA is alleen van toepassing op bedrijven met 15 of meer werknemers.

Mensen met een bipolaire stoornis willen dat misschien overwegen bij het zoeken naar werk of het overwegen van het veranderen van baan.

Uw echtgenoot wordt ook beschermd door de ADA. De Equal Employment Opportunity Commission (EEOC) stelt dat "de wet het ook onwettig maakt om een ​​aanvrager of werknemer, al dan niet gehandicapt, te discrimineren vanwege de familie-, zakelijke, sociale of andere relatie of vereniging met een persoon met een handicap. ." Als uw man bijvoorbeeld een bipolaire stoornis heeft, bent u beschermd als hij noodopname nodig heeft in een ziekenhuis en u moet hierdoor zonder waarschuwing van het werk wegblijven. De ADA wordt beheerd door de EEOC. 

Andere werknemers begrijpen mogelijk niet de rechten die een persoon met een bipolaire stoornis heeft onder de ADA. Vaak zien mensen handicap alleen als een lichamelijke beperking. Iedereen zou moeten leren hoe de wet van toepassing is, zodat ze weten waarom accommodaties nodig kunnen zijn.

Definiëren van "handicap"

'Handicap' is in deze context niet gerelateerd aan sociale zekerheidshandicap. In plaats van te zeggen dat u niet kunt werken, zegt u dat u rechten en bescherming op het werk hebt terwijl u in staat bent om de taken van het werk met redelijke aanpassingen uit te voeren.

Als wordt vastgesteld dat de handicap een beperking veroorzaakt die het vermogen van de persoon om "belangrijke levensactiviteiten" te hanteren "aanzienlijk beperkt", is de werkgever verplicht om de regels van de ADA te volgen op de manier waarop de getroffen persoon wordt behandeld. Dit betekent dat een of meer "redelijke aanpassingen" aan de gehandicapte werknemer worden verstrekt.

In deze context verwijst invaliditeit naar uw rechten en bescherming tijdens het werk zolang u in staat bent om met redelijke aanpassingen aan uw werk te werken.

De beperkte of verzwakte belangrijkste levensactiviteit kan er een zijn die op of buiten het werk voorkomt. De beslissende factor is dat het een bepaald aspect van uw on-the-jobactiviteiten beïnvloedt en dat activiteit niet hoeft te zijn het werk doen. Je moet nog steeds in staat zijn om de taken van het werk uit te voeren.

Een voorbeeld van de EEOC was van een persoon wiens medicijnen een droge mond veroorzaakten. Hij moest hierdoor ongeveer een keer per uur iets drinken, maar het beleid van zijn werkgever was dat mensen geen drankjes aan hun bureau konden krijgen en slechts twee pauzes van 15 minuten per dag konden hebben. Het was redelijk om deze man één keer per uur aan zijn bureau te laten drinken.

Gemeenschappelijke uitzonderingen

Een werkplek kan accommodaties weigeren om een ​​van de volgende twee redenen:

1. De werkgever kan aantonen dat het maken van een accommodatie het bedrijf overmatige problemen zou bezorgen, zoals accommodaties die buitensporig kostbaar, uitgebreid, substantieel of ontwrichtend zijn, of de aard of de werking van het bedrijf fundamenteel zouden veranderen. De omvang van het bedrijf, de financiële middelen en andere factoren kunnen in aanmerking worden genomen.
2. De werknemer wordt beschouwd als een directe bedreiging voor de gezondheid en veiligheid van hemzelf of anderen.

Als huisvesting wordt geweigerd of het dienstverband wordt beëindigd om een ​​van deze redenen, of als u denkt dat u bent gediscrimineerd vanwege uw aandoening, kunt u een claim indienen bij de EEOC binnen 180 dagen na de weigering / overtreding.

U kunt dit online doen of een aanvraag indienen bij uw dichtstbijzijnde EEOC-kantoor. De werkgever moet op die claim reageren en verdedigen waarom de accommodatie niet is gemaakt of waarom de werknemer een gevaar op het werk was.

Sociale zekerheid

Een bipolaire stoornis kan het functioneren van een persoon zodanig verstoren dat het erg moeilijk is om een ​​baan te krijgen of te behouden. Bijna 45 procent van alle succesvolle aanvragers van sociale zekerheid heeft een psychisch gezondheidsprobleem als een van de vele medische problemen. 

De socialezekerheidsadministratie heeft een zeer gedetailleerde lijst van bijzondere waardeverminderingen die een persoon kwalificeert voor een handicap. Sectie 12 is specifiek voor psychische stoornissen; Paragraaf 12.04 behandelt affectieve stoornissen zoals een bipolaire stoornis.

Het bovenstaande document stelt dat affectieve stoornissen "... worden gekenmerkt door een verstoring van de stemming, vergezeld door een volledig of gedeeltelijk manisch of depressief syndroom. Stemming verwijst naar een langdurige emotie die het hele psychische leven kleurt; het gaat meestal over depressie of opgetogenheid. "

Als u een psychische stoornis heeft, komt u in aanmerking voor een uitkering als u voldoet aan:

• de vereisten uiteengezet in BEIDE secties A en B of
• ALLE die in sectie C

Geschiktheidsrichtlijnen

Een persoon met een psychische stoornis komt in aanmerking voor een uitkering wanneer hij of zij voldoet aan de vereisten die in beide secties A en B zijn uiteengezet of die in sectie C (zie hieronder).

A. Medisch gedocumenteerde persistentie, continu of met tussenpozen, van een van de volgende:

1. Depressief syndroom gekenmerkt door ten minste vier van de volgende:
   1. Anhedonia of alomtegenwoordig verlies van interesse in bijna alle activiteiten
   2. Eetluststoornis met gewichtsverandering
   3. Slaap stoornis
   4. Psychomotorische agitatie of retardatie
   5. Verminderde energie
   6. Gevoelens van schuld of waardeloosheid
   7. Moeite met concentreren of denken
   8. Gedachten over zelfmoord
   9. Hallucinaties, waanideeën of paranoïde denken
2. Manisch syndroom dat wordt gekenmerkt door ten minste drie van de volgende:
   1. Hyperactiviteit
   2. Druk van spraak
   3. Vlucht van ideeën
   4. Opgeblazen zelfrespect
   5. Verminderde behoefte aan slaap
   6. Eenvoudige distractibility
   7. Betrokkenheid bij activiteiten met een grote kans op pijnlijke gevolgen die niet worden erkend
   8. Hallucinaties, waanideeën of paranoïde denken
3. Bipolaire stoornis met een geschiedenis van episodische perioden die zich manifesteert door het volledige symptomatische beeld van zowel manische als depressieve syndromen (en momenteel gekenmerkt door een of beide syndromen).

B. resulterend in ten minste twee van de volgende:

• Gemarkeerde beperking van activiteiten van het dagelijks leven
• Gemarkeerde moeilijkheden bij het handhaven van sociaal functioneren
• Gemarkeerde problemen bij het handhaven van concentratie, persistentie of tempo
• Herhaalde afleveringen van decompensatie, elk van verlengde duur

C. Medisch gedocumenteerde geschiedenis van een chronische affectieve stoornis van minstens 2 jaar die meer dan een minimale beperking van het vermogen om fundamentele werkactiviteiten te doen heeft veroorzaakt, met symptomen of tekenen die momenteel verzwakt zijn door medicatie of psychosociale ondersteuning, en een van de volgende :

• Herhaalde afleveringen van decompensatie, elk van verlengde duur
• Een residueel ziekteproces dat heeft geresulteerd in een dergelijke marginale aanpassing waarvan wordt verwacht dat een minimale toename in mentale eisen of verandering in de omgeving het individu zal decompenseren
• Huidige geschiedenis van 1 of meer jaar onvermogen om te functioneren buiten een zeer ondersteunende woonovereenkomst, met een indicatie van de aanhoudende behoefte aan een dergelijke regeling.

Zoals je kunt zien, heeft de sociale zekerheid heel wat speciale regels die van toepassing zijn op psychische problemen. Als u besluit een advocaat in te schakelen, overleg dan met hem / haar over die regels.

Sociale zekerheid zal niet altijd invaliditeitsvoordelen toekennen aan mensen met ernstige psychische problemen. In veel gevallen worden de eerste aanvragen afgewezen.

Om deze reden moeten mensen met psychische problemen en hun voorstanders (deskundige psychiaters, therapeuten en advocaten) hun gevallen zorgvuldig voorbereiden en documenteren en persistentie hebben. Zoek indien nodig hulp bij het indienen - uw arts of steungroepen kunnen u nuttige hulpmiddelen aanbevelen.

Accommodaties aanvragen

U ontvangt waarschijnlijk alleen accommodaties als u hierom vraagt. Uw werkgever is wettelijk niet verplicht om het proces in gang te zetten of aan te bieden. Als u daarom vraagt, hoeft u uw toestand niet te onthullen.

U hoeft bijvoorbeeld niet te zeggen: "Ik verzoek een verlof of accommodatie omdat ik een bipolaire stoornis heb." Volgens het EEOC kun je zeggen: "Ik heb problemen om op tijd aan het werk te gaan vanwege de antidepressiva die ik neem." Een dergelijke verklaring verplicht uw werkgever wettelijk om aan uw verzoek te beginnen.

Indien nodig kan een familielid, een lid van uw behandelteam of een andere vertegenwoordiger u om een ​​accommodatie vragen. In beide scenario's - of u of iemand anders het verzoek doet - wordt u mogelijk gevraagd om bewijs en medisch papierwerk te overleggen, dus spreek uw medische team aan om dat voor elkaar te krijgen. Ze kunnen u mogelijk ook helpen om naar bronnen te wijzen als u problemen ondervindt.