Symptomen van pulmonale embolie

Wanneer iemand een longembolie heeft, is het door de symptomen die ze ervaren meestal dat ze medische hulp zoeken. En de symptomen die ze beschrijven, geven de arts vaak aan dat een longembolie het probleem kan zijn.
Als een longembolie een redelijk "klassieke" reeks symptomen produceert, denken de meeste artsen meteen aan de juiste diagnose en zullen snel hun vermoeden bevestigen. 
Soms hebben mensen met een longembolie echter niet de klassieke symptomen. In plaats daarvan kunnen veel milde symptomen of helemaal geen symptomen hebben. Aan de andere kant zullen sommigen onmiddellijk cardiovasculaire collaps ervaren, mogelijk met een plotselinge dood, en nooit de kans krijgen om symptomen aan iemand te beschrijven..
Dus, hoewel de symptomen van een longembolie belangrijk zijn, is het ook belangrijk voor artsen om een ​​hoge index van verdenking te hebben wanneer een persoon met een verhoogd risico op longembolie klaagt over zelfs milde symptomen die mogelijk veroorzaakt kunnen worden door één.
Een longembolie die geen indrukwekkende symptomen produceert, kan binnenkort gevolgd worden door een andere longembolie (een die mogelijk voorkomen had kunnen worden) die een ernstige complicatie veroorzaakt.

Gemeenschappelijke symptomen

De klassieke symptomen van een longembolie, die worden beschreven in de medische schoolboeken, zijn:

• plotselinge, onverklaarbare dyspneu (kortademigheid), gevolgd door
• doffe pijn op de borst die vaak pleuritisch van aard is (dat wil zeggen, het wordt erger bij een diepe inademing), en
• hoesten.

Andere symptomen die mensen vaak hebben met een longembolie zijn:

• pijn in de kuit of dij (suggestief voor diepe adertrombose, DVT)
• piepende ademhaling
• bloedspuwing (bloed ophoesten)
• syncope (verlies van bewustzijn)

Bij elk van deze symptomen moet de longhoogte op de medische lijst staan ​​van medische problemen die onmiddellijk moeten worden overwogen.
Voor de meeste mensen is het zeer alarmerend om zeer plotselinge, zeer ernstige dyspneu te ervaren, blijkbaar zonder enige reden. Dus mensen die dit symptoom hebben, proberen meestal onmiddellijk medische hulp te krijgen. Artsen zijn ook meestal onder de indruk van dit symptoom en dat zou ook zo moeten zijn. Dus zelfs als hun patiënt geen begeleidende symptomen heeft zoals pijn op de borst of hoesten, zou een beschrijving van plotselinge onverklaarbare dyspnoe voldoende moeten zijn om de meeste artsen te wijzen op de mogelijkheid van een longembolie..
Maar een longembolie veroorzaakt niet altijd dit soort dramatische symptomen; soms zijn de symptomen vrij mild. Artsen moeten deze mogelijkheid wantrouwen bij iedereen die risicofactoren heeft voor longembolie en klaagt over elk symptoom (hoe mild ook) in verband met hun ademhaling.

tekenen

Artsen zullen vaak objectieve bevindingen (aangeduid als "tekenen") zien bij mensen die een longembolie hebben gehad. Deze tekens omvatten:

• tachycardie (snelle hartslag)
• tachypnea (snelle ademhaling)
• hypotensie (lage bloeddruk)
• verminderde ademhaling klinkt over een deel van een long, wat aangeeft dat er geen lucht naar dat gebied stroomt
• rales (knettert over de longen), wat wijst op vocht in de luchtzakken
• verhoogde druk in de nekaders, wat wijst op een obstructie in de longslagader
• zwelling of gevoeligheid over de dij of het kalf, met vermelding van een DVT

Als een van deze objectieve bevindingen aanwezig is, samen met een van de symptomen die gewoonlijk worden veroorzaakt door een longembolie, moet onmiddellijk worden getest om die diagnose te bevestigen of te weerleggen. Zelfs zonder objectieve bevindingen en zelfs als de symptomen vrij mild lijken, zolang de arts denkt dat er mogelijk een longembolie is opgetreden, moeten diagnostische tests worden uitgevoerd.
Bij sommige mensen zijn de tekenen van een longembolie niet subtiel. Bij sommigen veroorzaakt een longembolie ernstige, onmiddellijke cardiovasculaire instabiliteit en zelfs openhartige shock. Een onverklaarde cardiovasculaire ineenstorting moet zelf een sterke aanwijzing zijn dat er zich mogelijk een longembolus heeft voorgedaan.
Als de klinische omstandigheden zeer verdacht zijn van een longembolie en de patiënt waarschijnlijk zal sterven zonder onmiddellijke behandeling, kunnen artsen zelfs beginnen met de behandeling van een longembolie voordat de diagnose is bevestigd.

complicaties

Een longembolie kan ernstige gevolgen hebben, vooral als de diagnose wordt uitgesteld of gemist. Om deze gevolgen te voorkomen, moeten artsen altijd achterdochtig zijn voor een longembolie als er reden is om te denken dat er een is opgetreden. 
De belangrijkste complicaties van een longembolie zijn:

• Terugkerende longembolie. Tenzij de diagnose wordt gesteld en een effectieve behandeling wordt gegeven, hebben mensen met een longembolie een aanzienlijk verhoogd risico op een andere embolie..
• Longinfarct. Een longinfarct is de dood van een deel van het longweefsel, wat kan worden veroorzaakt door een longembolie als een slagader die longweefsel levert volledig wordt geblokkeerd door de embolie. Als het voldoende groot is, kan een longinfarct levensbedreigend zijn.
• Pulmonale hypertensie. Pulmonale hypertensie is een zeer ernstige medische aandoening die kan voortvloeien uit een grote longembolie - of uit terugkerende longembolieën - als het stolsel of de klonters een permanente, gedeeltelijke obstructie van de longslagader veroorzaken..
• Dood. Het sterftecijfer voor onbehandelde longembolie is vrij hoog en is gerapporteerd zo hoog als 30 procent. Een grote acute longembolie kan een plotselinge dood veroorzaken, maar vaker komt de dood binnen enkele dagen na de diagnose voor als de behandeling onvoldoende is om recurrerende pulmonale embolieën te stoppen..

Wat kan een pulmonale embolus veroorzaken?