Wat is trombocytopenie?
symptomen
Omdat bloedplaatjes cruciaal zijn in het stoppen van bloedingen, zijn tekenen en symptomen gerelateerd aan het verhogen van het risico op bloedingen. Als uw trombocytopenie mild is, heeft u mogelijk geen symptomen. Hoe lager uw aantal bloedplaatjes, hoe groter de kans dat u bloedt.- neusbloedingen
- Bloeden van tandvlees
- Bloed in de urine of ontlasting
- Bloedblaasjes in de mond worden purpura genoemd
- Gemakkelijk blauwe plekken
- Kleine rode stippen die eruit zien als uitslag, petechiën
Oorzaken
Er zijn meerdere oorzaken van trombocytopenie, inclusief laboratoriumfouten. Sommige oorzaken zijn tijdelijk en kunnen met de behandeling worden opgelost en andere vereisen een levenslange behandeling.- Virussen: tijdens virale infecties kan uw beenmerg tijdelijk minder bloedplaatjes aanmaken; dit wordt virale onderdrukking genoemd. Zodra het virus uit het lichaam is verdwenen, kan het beenmerg de normale productie hervatten.
- Medicijnen: Bepaalde medicaties kunnen het vermogen van het lichaam remmen om bloedplaatjes te maken of antilichamen aan te maken die de bloedplaatjes vernietigen. De lijst met medicijnen die trombocytopenie veroorzaken, is lang en omvat antibiotica (vancomycine, trimethoprim / sulfamethoxazol, rifampicine en andere), ranitidine (Zantac), medicijnen die malaria behandelen en valproïnezuur (anti-epileptische medicatie). Gelukkig zal de meerderheid van de mensen die deze medicatie krijgen nooit trombocytopenie ontwikkelen.
- Immuuntrombocytopenie: Dit is een aandoening waarbij het immuunsysteem in de war raakt en de bloedplaatjes vernietigt wanneer dit niet zou moeten.
- Maligniteit: Bepaalde kankers, met name leukemie, kunnen een verlaagde trombocytenaantal veroorzaken. Dit komt meestal doordat de kanker ruimte inneemt in het beenmerg waardoor de productie van nieuwe bloedplaatjes wordt voorkomen.
- Chemotherapie: de meeste chemotherapie werkt door snel delende cellen zoals kankercellen aan te vallen. Helaas zijn onze bloedcellen afkomstig van snel delende cellen in het beenmerg en als ze beschadigd zijn, zijn ze niet in staat om tijdelijk nieuwe bloedcellen aan te maken. Alle drie de bloedcellen kunnen worden aangetast; dit wordt pancytopenie genoemd.
- Aplastische anemie: Aplastische anemie is een aandoening waarbij het beenmerg de bloedcellen normaal niet kan aanmaken wat kan leiden tot trombocytopenie.
- Inherited thrombocytopenia: Er zijn erfelijke aandoeningen zoals Bernard Soulier en MYH9-gerelateerde ziekten die resulteren in trombocytopenie secundair aan een genetische mutatie.
- Splenomegalie: een deel van onze bloedplaatjes wordt opgeslagen in onze milt, een orgaan in het immuunsysteem. Als de milt groter wordt, zitten er meer bloedplaatjes vast in de milt wat resulteert in trombocytopenie. Splenomegalie kan worden veroorzaakt door meerdere aandoeningen, waaronder portale hypertensie of erfelijke sferocytose.
- Trombotische trombocytopenische purpura: deze aandoening die voornamelijk bij volwassen vrouwen voorkomt, veroorzaakt kleine stolsels in de bloedvaten die de bloedplaatjes en rode bloedcellen vernietigen.
- Zwangerschap:Trombocytopenie kan meer dan 5% van de normale zwangerschappen veroorzaken of kan het gevolg zijn van pre-eclampsie.
Diagnose
Thrombocytopenie wordt aanvankelijk gediagnosticeerd op een volledige bloedtelling (CBC). Dit kan worden getrokken als onderdeel van een jaarlijks lichamelijk onderzoek of omdat u met uw bloedsymptomen naar uw arts gaat. Om de oorzaak van uw trombocytopenie te bepalen, moet uw arts aanvullende laboratoria sturen. Dit zal waarschijnlijk een perifeer bloeduitstrijkje omvatten waarbij de bloedcellen onder een microscoop worden geïnspecteerd. Het verschijnen van de bloedplaatjes kan wijzen op de specifieke oorzaak van het lage aantal bloedplaatjes. Bovendien kunnen testen die de functie van bloedplaatjes bepalen, zoals plaatjesaggregometrie, helpen bij het diagnosticeren van de oorzaak van trombocytopenie. U moet mogelijk doorverwezen worden naar een hematoloog (bloedarts) om de oorzaak van uw trombocytopenie te bepalen.behandelingen
Uw behandeling wordt bepaald door de ernst van uw bloeding symptomen en de oorzaak van trombocytopenie. Alle patiënten met trombocytopenie moeten aspirine of niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen (NSAID's) zoals ibuprofen vermijden, omdat deze geneesmiddelen de bloedplaatjesfunctie en het vermogen om een stolsel te vormen verminderen.- Geen: als uw trombocytopenie mild is of als u geen actieve bloeding heeft, heeft u misschien geen behandelingen nodig. Als wordt aangenomen dat uw trombocytopenie secundair is aan een virale infectie, kan uw aantal bloedplaatjes meerdere keren worden gecontroleerd om te zorgen dat het weer normaal wordt.
- Transfusie van bloedplaatjes: Voorbijgaande trombocytopenie, zoals gezien tijdens chemotherapiebehandelingen, kan worden behandeld met trombocytentransfusies. Transfusies van bloedplaatjes worden ook vaak gebruikt als u actief bloedt met trombocytopenie.
- Medicijnen stoppen: Als uw trombocytopenie het gevolg is van een medicatie, kan uw arts die medicatie stoppen. Dit is een evenwichtsspel. Als uw toestand (zoals aanvallen) goed onder controle is en uw trombocytopenie mild is, kan uw zorgverlener doorgaan met dit medicijn.
- Medicatie: Als uw trombocytopenie het gevolg is van immune trombocytopenie (ITP), kunt u worden behandeld met medicijnen zoals steroïden, intraveneus immunoglobuline (IVIg) of anti-D-immunoglobuline.
- Splenectomie: bij veel typen trombocytopenie is de milt de primaire locatie van vernietiging van de bloedplaatjes of van de bloedplaatjes. Splenectomie, operatieve verwijdering van de milt, kan uw aantal bloedplaatjes verbeteren.
- Plasma-uitwisseling: Trombotische trombocytopenische purpura (TTP) wordt behandeld met plasma-uitwisseling. In deze procedure wordt uw plasma (vloeibaar gedeelte van bloed) via een IV verwijderd en vervangen door vers bevroren plasma.
Bloeden kan een eng symptoom zijn. Als u een ongewone of langdurige bloeding heeft, bespreek uw zorgen dan met uw arts, zodat een geschikte opwerking kan worden uitgevoerd en indien nodig kan worden behandeld..
