Startpagina » Bloedziekte » Waarom zou u het gemiddelde corusculaire volume moeten meten?

    Waarom zou u het gemiddelde corusculaire volume moeten meten?

    Gemiddeld corpusculair volume (MCV), ook wel bekend als het gemiddelde celvolume, is een belangrijk aantal vermeld op een volledig bloedbeeld (CBC) dat kan helpen bij het diagnosticeren van verschillende soorten bloedarmoede en andere gezondheidsproblemen. De MCV is een waarde die de gemiddelde grootte van rode bloedcellen (erythrocyten) in een bloedmonster beschrijft.
    Een lage MCV duidt op kleine rode bloedcellen en wordt microcytose genoemd, terwijl een hoge MCV macrocytose wordt genoemd. Hoewel de MCV belangrijke informatie kan verstrekken, wordt deze niet alleen gebruikt, maar wordt deze geïnterpreteerd samen met bloedtellingen en andere indices voor rode bloedcellen zoals gemiddelde corpusculaire hemoglobineconcentratie (MCHC) en rode celverdelingsbreedte (RDW) voor nauwe diagnoses..
    De MCV kan een nuttige test zijn, zelfs wanneer het aantal rode bloedcellen en andere tests normaal is, vooral bij het stellen van een nieraandoening.

    Doel van de MCV-test

    Het gemiddelde celvolume (MCV) is een van de aantallen die worden verstrekt als onderdeel van een complete bloedtelling (CBC), zodat artsen altijd toegang hebben tot de MCV op het moment dat een CBC wordt besteld. Dit kan routine-screeningsexamens zijn en als onderdeel van de diagnose, behandeling en follow-up van een breed scala aan medische aandoeningen.
    Er zijn echter tijden dat een arts specifiek naar de MCV wil kijken bij het beoordelen van symptomen of een medische aandoening. Sommige hiervan omvatten:
    • om mogelijke symptomen van bloedarmoede te evalueren, zoals vermoeidheid, bleke huid en duizeligheid
    • om onderscheid te maken tussen verschillende soorten bloedarmoede
    • om andere bloedafwijkingen te evalueren, zoals een abnormale witte bloedcel of het aantal bloedplaatjes
    • als een aanvullende test in veel medische aandoeningen
    • als een schatting van de prognose bij mensen met bepaalde medische aandoeningen

    Meting

    De MCV kan direct door een analysator worden gemeten of met behulp van een formule worden berekend. Bij het berekenen van MCV wordt de hematocriet vermenigvuldigd met tien en gedeeld door het aantal rode bloedcellen, gemeten in miljoenen cellen per kubieke millimeter bloed..
    • MCV = hematocriet (procent) x 10 / aantal rode bloedcellen (miljoenen / mm3 bloed)

    De betekenis van MCV

    Gemiddeld corpusculair volume (MCV) is een getal dat de gemiddelde grootte van rode bloedcellen die in de bloedbaan circuleren beschrijft.
    Een hoge MCV zou dus betekenen dat de rode bloedcellen groter zijn dan gemiddeld en een lage MCV zou betekenen dat ze kleiner zijn dan gemiddeld. Het bepalen van de gemiddelde grootte van rode bloedcellen is zeer nuttig bij het bepalen van het type bloedarmoede dat aanwezig is en meer:
    • hoge MCV wordt gezien met macrocytische anemieën zoals vitamine B12-tekort bloedarmoede
    • lage MCV wordt gezien met microcytische anemieën zoals bloedarmoede met ijzertekort
    De waarde van MCV is meestal vrij stabiel in de tijd en verandert langzaam, tenzij een persoon een bloedtransfusie krijgt.

    beperkingen

    Er zijn verschillende dingen waar u rekening mee moet houden wanneer u de beperkingen van de MCV-test in overweging neemt.
    Post-transfusie
    De meest voor de hand liggende beperking van de MCV is dat deze weinig waarde heeft als een persoon een bloedtransfusie heeft gehad. In dit geval zou de MCV de gemiddelde grootte van getransfundeerde rode bloedcellen weerspiegelen in combinatie met de eigen rode bloedcellen van een persoon.
    Dit is een reden dat artsen proberen een bloedmonster af te nemen van mensen met ernstige bloedarmoede voordat ze een bloedtransfusie starten.
    Gemengde anemias
    Als een persoon meer dan één type bloedarmoede heeft, zal de MCV minder behulpzaam zijn. Een persoon kan bijvoorbeeld ernstige bloedarmoede door ijzertekort (die gewoonlijk een laag MCV veroorzaakt) en een ernstige foliumzuurdeficiëntie-anemie (die een hoge MCV veroorzaakt) veroorzaken, en hun MCV kan normaal zijn.
    Valse positieven
    In bepaalde instellingen kan de MCV vals verhoogd zijn. Dit kan voorkomen wanneer rode bloedcellen stollen, zoals bij koude agglutinine en aandoeningen (paraproteïnemie), multipel myeloom en amyloïdose, of wanneer de bloedsuikerspiegel van een persoon erg hoog is (rode bloedcellen zwellen).

    Vergelijkbare Tests

    Het gemiddelde corpusculaire hemoglobine (MCH) loopt parallel met MCV. Omdat deze metingen vergelijkbare informatie bieden, vertrouwen artsen gewoonlijk op de MCV en verwerpen ze de MCH op CBC-waarden. (MCH moet niet worden verward met MCHC dat anders is en wordt gebruikt bij het diagnosticeren van bloedarmoede).

    Aanvullende tests

    De MCV wordt niet alleen gebruikt; het wordt eerder geïnterpreteerd samen met andere tests die in een CBC worden uitgevoerd. Het gebruik van MCV alleen kan er bijvoorbeeld toe leiden dat thalassemie verkeerd wordt gediagnosticeerd als bloedarmoede door ijzertekort, omdat beide een lage MCV hebben.
    • Aantal rode bloedcellen: Het aantal rode bloedcellen (RBC) is het aantal rode bloedcellen in een bloedmonster.
    • Hemoglobine en / of hematocriet: Hemoglobine is het molecuul dat zuurstof in het bloed vervoert, en hematocriet vertegenwoordigt het totale aantal rode bloedcellen in een bepaald volume bloed..
    • Gemiddelde corpusculaire hemoglobineconcentratie (MCHC): MCHC is de gemiddelde concentratie van hemoglobine in een rode bloedcel.
    • Rode celverdelingsbreedte (RDW): RDW is een maat voor de mate waarin de rode bloedcellen in grootte variëren.
    Andere tests kunnen worden besteld voor verdere opheldering, zoals een telling van reticulocyten of ijzergehaltes.

    Risico's en contra-indicaties

    Er is weinig risico verbonden aan het controleren van een CBC en MCV anders dan een zeer klein risico op bloeding, blauwe plekken of infectie als gevolg van de bloedafname.

    Vóór de test

    Er zijn geen dieet- of bewegingsbeperkingen vereist voordat je een CBC hebt. De test kan zowel in de meeste artsenpraktijken als in ziekenhuizen worden uitgevoerd. Het is meestal gedekt door een ziekteverzekering als er een geldige reden is om de test uit te voeren, hoewel het het beste is om uw zorgverlener te raadplegen voordat u een test ontvangt om te bevestigen wat de dekking zal zijn. U wordt gevraagd om uw verzekeringskaart mee te brengen, en indien mogelijk, eerdere CBC-resultaten.

    Tijdens de test

    Een MCV wordt uitgevoerd op een bloedmonster dat is afgenomen uit een ader (of bij mensen met een chemotherapiepoort, het kan uit de poort worden getrokken). Een laborant zal het gebied reinigen voor de bloedafname en een tourniquet plaatsen. Ze zal dan de naald in een ader steken.
    U voelt een scherpe por als de naald in de ader wordt gestoken en kan druk voelen tijdens het nemen van het monster. Wanneer de test is voltooid, wordt de naald verwijderd en houdt de laborant de punctie wond onder controle totdat deze stopt met bloeden. Vervolgens wordt een verband of gaasomslag aangebracht.

    Na de test

    U kunt vertrekken zodra de test is voltooid als er geen tekenen van bloeding zijn.
    Mogelijke bijwerkingen zijn zeer ongebruikelijk, maar kunnen zijn:
    • Bloeden. Mensen die bloedverdunners gebruiken of die bloedingsstoornissen hebben, moeten mogelijk enige tijd druk uitoefenen op de site om het bloeden te stoppen.
    • hematoom. Het meest voorkomend bij mensen die vatbaar zijn voor bloedingen door medicijnen of bloedingsaandoeningen, kan een bloeduitstorting (hematoom) optreden op de plaats van de bloedafname.
    • Infectie. Elke keer dat de huid wordt aangeprikt, is er een klein risico op infectie.

    Resultaten interpreteren

    Hoe lang het duurt voordat u uw resultaten krijgt, is afhankelijk van het feit of het lab ter plaatse is of dat uw bloed wordt uitgezonden naar een ander lab. In een ziekenhuis of kliniek met een lab zijn de resultaten binnenkort beschikbaar. Wanneer u naar uw resultaten kijkt, is het nuttig dat uw arts eerdere CBC's heeft zodat zij kunnen zien of uw MCV in de loop van de tijd is veranderd.
    Meestal zal MCV worden geëvalueerd in het proces van het bepalen van het type bloedarmoede dat aanwezig is, maar is ook belangrijk, zelfs als er geen bewijs van anemie is. Er zijn verschillende mogelijke oorzaken van een hoge of lage MCV, maar de MCV moet altijd worden geïnterpreteerd in combinatie met andere bloedcelindices bij het zoeken naar de oorzaak van bloedarmoede.

    Referentiegebied

    Een normale MCV is 80 tot 96 femtoliters per cel. (Een femtoliter is een kubieke micrometer.)

    Mogelijke oorzaken van lage MCV (microcytose)

    Een lage MCV kan worden gezien met:
    • IJzertekort (er zijn veel verschillende oorzaken van bloedarmoede door ijzertekort)
    • Thalassemie (er zijn verschillende soorten en er wordt gedacht dat het voorkomt bij ongeveer 30 procent van de Afro-Amerikanen)
    • Bloedarmoede van chronische ziekte
    • Sideroblastaire bloedarmoede
    • Loodvergiftiging
    • HgC en andere hemoglobine-hybriden
    • spherocytosis
    De laagste MCV-niveaus (bijvoorbeeld minder dan 70 of ernstige microcytose) zijn meestal een teken van bloedarmoede door ijzertekort of thalassemie. Er is overlap tussen deze categorieën en bloedarmoede met ijzertekort kan soms een normale MCV hebben.

    Mogelijke oorzaken van een hoge MCV (macrocytose)

    MCV neemt gewoonlijk toe met de leeftijd, en ongeveer 30 procent van de oudere volwassenen zal een verhoogde MCV hebben zonder een voor de hand liggende oorzaak. Voorwaarden verbonden aan een hoge MCV zijn onder andere:
    • Vitamine B12-tekort
    • Folaattekort
    • Leverziekte
    • Alcoholisme
    • hypothyreoïdie
    • Sommige hemolytische anemieën
    • Koude agglutinine-aandoening
    • Myelodysplastische syndromen / preleukemie
    • Aplastische anemie
    • Goedaardige familiale macrocytose
    • Sommige medicijnen tegen chemotherapie
    • Chronische hypoxie (lage zuurstofgehalten in het bloed) zoals COPD met CO2-retentie
    • Koolstofmonoxidevergiftiging
    De hoogste MCV-niveaus (bijvoorbeeld hoger dan 125 of ernstige macrocytose) zijn meestal te wijten aan vitamine B12- of folaatdeficiënties of koude agglutinine-aandoening.

    Anemias met een normale MCV

    Anemieën die vaak een normale MCV hebben (normocytische anemieën) omvatten:
    • Nierziekte (MCV kan soms ook laag zijn)
    • Acuut bloedverlies
    • Bloedarmoede van chronische ziekte
    • Endocriene ziekten anders dan schildklieraandoeningen
    • Sommige hemolytische anemieën

    Evaluatie van anemie met behulp van MCV en andere tests

    Wanneer bloedarmoede aanwezig is, kan MCV helpen bij het vaststellen van de oorzaken, maar deze kunnen verder worden afgebroken met MCHC en RDW.
    Eerste stap: telling van reticulocyten
    Het aantal reticulocyten is een belangrijke eerste stap bij het bepalen van de oorzaak van bloedarmoede, omdat anemieën in twee hoofdcategorieën kunnen worden onderscheiden: verminderde productie van rode bloedcellen of verhoogde vernietiging van rode bloedcellen.
    Een normale of lage reticulocytentelling suggereert dat het lichaam niet in staat is om de productie van rode cellen bij te houden, bijvoorbeeld vanwege een tekort aan ijzer of folaat. Aan de andere kant duidt een hoog aantal reticulocyten erop dat het lichaam probeert het aantal rode bloedcellen te verhogen en wordt gezien wanneer rode bloedcellen verloren gaan via bloedverlies of celafbraak..

    Combinatie van MCV en MCHC

    De combinatie van MCV en MCHC kan helpen mogelijke diagnoses te beperken. (Cellen met een laag MCHC zijn hypochroom of licht gekleurd.)
    MCV en MCHC in bloedarmoede
    MCV MCHC Voorbeelden
    Laag (Microcytisch) Laag (hypochroom) IJzergebreksanemie
    Laag (Microcytisch) Normaal (Normochroom) thalassemie
    Normaal (Normocytisch) Normaal (Normochroom) Bloedarmoede van chronische ziekte
    Hoog (Macrocytisch) Normaal (Normochroom) Vitamine B12-tekort

    Combinatie van MCV en RDW

    RDW beschrijft de variabiliteit in grootte van rode bloedcellen (anisocytose). Bijvoorbeeld, bij sideroblastische anemie kunnen de meeste cellen macrocytisch zijn, maar sommige cellen zullen klein zijn. MCV kan normaal zijn, maar RDW zal hoog zijn.
    Voorbeelden van Anemias op basis van MCV en RDW
    Bloedarmoede Type Normale RDW Hoge RDW
    microcytic thalassemie -IJzergebreksanemie
    -Sommige hemolytische anemieën
    normocytic -Acute bloedverliesbloedarmoede
    -Bloedarmoede van chronische ziekte
    -spherocytosis
    -Gecombineerde anemieën
    -Sikkelcelanemie
    -Sideroblastaire bloedarmoede
    -Chronisch bloedverlies
    macrocytisch -Aplastische anemie
    -preleukemie
    -Leverziekte
    -B12 / folaatdeficiëntie
    -Koude agglutinine-aandoening

    Andere tests

    Er zijn nog andere tests die nuttig kunnen zijn in combinatie met MCV en andere rode bloedcelindices.
    Bloedverschil
    Een bloedverschil kan verdere aanwijzingen geven over anemie, zoals variaties in celgrootte (anisocytose), celvorm (poikilocytose) of kleur (polychromasia). Andere bevindingen kunnen zijn:
    • Doelcellen en acanthocyten met thalassemie
    • Hypersegmented neutrophils with folic acid deficiency anemia
    • Spherocyten met sferocytose
    • Sikkelcellen met sikkelcelziekte
    • Howell-Jolly-lichamen bij mensen zonder milt
    • Nucleated rode bloedcellen bij zuigelingen of bij volwassenen die ernstig ziek zijn
    IJzertests
    Serumijzer, ijzerbindend vermogen en / of serumferritine zijn nuttig, in het bijzonder met een lage MCV. Met sideroblastaire bloedarmoede zal de MCV bijvoorbeeld laag zijn, maar kunnen ijzervoorraden erg hoog zijn.
    Vitamine B12-niveau
    Vitamine B12-spiegels kunnen worden gebruikt om een ​​tekort aan macrocytische anemieën te diagnosticeren.
    Hemoglobine elektroforese
    HIJ kan testen op een bèta-thalassemie-eigenschap (niet op alfathalassemie).
    Bone Marrow Biopsie
    Een beenmergbiopsie kan nuttig zijn om te kijken naar het aantal en de soorten cellen in de biopsie of om een ​​ijzervlek op het aspiraat te maken.

    Niet-bloedarmoede Gebruik van MCV

    In de afgelopen jaren is gevonden dat de MCV-test belangrijke informatie verschaft, zelfs wanneer het aantal rode bloedcellen normaal is. Een paar voorbeelden zijn:
    • voorspellen van mortaliteit bij slokdarmkanker
    • schatting van de prognose met chronische nierziekte (CKD)
    • om de respons op chemotherapie en bestraling te voorspellen met rectale kanker
    • beoordeling van de cognitieve functie (een hogere MCV bij oudere volwassenen is geassocieerd met een slechtere cognitieve functie)
    Een onderzoek uit 2017 wees uit dat mensen met een nieraandoening met een hoge MCV meer dan twee keer zoveel kans hadden om dood te gaan (alle oorzaken van sterfte) en meer dan 3,5 keer meer kans hadden op hartaandoeningen dan mensen met een normale MCV.
    Opvolgen
    Follow-up testen zal afhangen van de resultaten van de MCV-test en andere rode bloedcelindices en -tellingen.

    Een woord van heel goed

    De MCV-test, vooral in combinatie met andere nummers op een CBC, kan nuttig zijn bij zowel de diagnose van bloedarmoede en de planning van de behandeling of het voorspellen van de prognose met andere medische aandoeningen. Deze kleine aantallen op een CBC kunnen gemakkelijk over het hoofd worden gezien en het is een goed idee om uw eigen advocaat te zijn en uw arts te vragen over elk niveau dat als abnormaal is gemarkeerd.
    Wat je leert van een CBC