Borderline persoonlijkheidsstoornis en 'ik voel' uitspraken

Als u een borderline-persoonlijkheidsstoornis (borderline personality disorder, borderline personality disorder) heeft, kan communicatie moeilijk zijn. Je voelt je misschien onbegrepen of dat mensen niet zien waar je vandaan komt. Door de manier waarop u communiceert te veranderen, kunt u de relaties verbeteren en zich begrepen voelen.

Wat zijn gevoeloverzichten?

"Feeling Statements" zijn een van de krachtigste communicatiemiddelen. Als ze op de juiste manier worden gebruikt, kunnen ze een beschuldigende toon in je verklaring verwijderen en je toestaan ​​je mening te uiten zonder een defensieve reactie te krijgen.

Er zijn 3 belangrijke componenten voor een gevoelstest:

1. Je gevoel vermelden: Dit verwijst naar je echte gevoel, en het begint met het woord 'ik'. ik voel ______. De neiging bij het bespreken van gevoelens is om eerst de schuld toe te wijzen terwijl je het gevoel bagatelliseert. Mensen zeggen bijvoorbeeld vaak: "Je maakt me zo boos", wat meestal bij het eerste woord een verdedigende reactie van de ander veroorzaakt. Een gevoelstekst houdt de focus op het gevoel van de spreker dat minder snel een defensieve reactie uitlokt en een grotere kans op effectieve communicatie..
2. Het gevoel koppelen aan een probleem: Zodra het gevoel is vermeld, moet het verbonden zijn met een probleem of gebeurtenis. Ik voel me boos als ik alleen ben en jij met vrienden bent. Hoewel er enige vermelding van het gedrag van de ander is, blijft de focus liggen op het ongemakkelijke gevoel dat de spreker ervaart. Idealiter stelt dit de andere persoon in staat zich te concentreren op het helpen het ongemak te verlichten in plaats van zichzelf te verdedigen.
3. Vermelding wat u wilt gebeuren: Ten slotte moet een oplossing worden gegeven. Ik voel me boos als ik alleen ben en jij met vrienden bent. ik zou graag uitgenodigd worden om bij je te zijn, ook als je met je vrienden bent. Deze oplossing is misschien geen echte optie, maar biedt wel ruimte voor discussie. De focus blijft op het gevoel en het doel blijft het ongemakkelijke gevoel verlichten.

Voelen van Verklaringen op het werk

Hier is een voorbeeld. Zowel Susan als Karen ervaren dezelfde situatie en hetzelfde gevoel, maar Karen gebruikt een gevoelstekst, terwijl Susan dat niet doet. Kijk, terwijl je naar het voorbeeld kijkt, dat gevoelsafspraken vaak 'I-uitspraken' worden genoemd, omdat het eerste woord 'ik' niet 'jij' is.

• Susan zegt: "Je laat me niet zeggen wat ik wil doen."
• Karen zegt: "Ik voel me gefrustreerd als we praten over het maken van plannen en ik kan niet zeggen wat ik wil doen. Ik wil dat we allebei input hebben. "

Waarschijnlijk heeft Susan alleen een defensieve reactie. Misschien zou de ander voorbeelden gaan geven van hoe hij haar laat zeggen wat ze wil doen, beginnen klagen dat ze altijd doen wat ze wil doen, of zelfs terug klagen dat ze nooit vraagt ​​wat hij wil doen. Het is mogelijk dat dit gesprek uiteenviel in een volledig betoog, waardoor niemand zich bijzonder goed voelde.

Karen, aan de andere kant, was eerder geneigd een reactie te ontvangen die zich concentreerde op het verminderen van haar frustratieniveau. Misschien zijn haar ideeën net zo goed gezocht als die van de ander en hebben ze samen een plan gemaakt. Focussen is gemakkelijker behouden op de huidige activiteit en activiteit en gevoelens, en niet op de schuld van elkaar.

Het gebruik van gevoelsuitspraken vereist oefening en het kan moeilijk zijn om ze consistent te gebruiken, vooral in het begin. Misschien vindt u het voelen van uitspraken buitengewoon moeilijk. Iedereen kan echter leren deze te gebruiken en zal baat hebben bij de niet-beschuldigende communicatie.