Hoe de ziekte van Alzheimer wordt gediagnosticeerd
Zelfcontroles / Thuis testen
Raak niet in paniek bij het eerste teken van vergeetachtigheid. Het is normaal om van tijd tot tijd te vergeten waar je je bril of het achterstallige bibliotheekboek hebt geplaatst. De ziekte van Alzheimer is geen kleine episode van vergeetachtigheid, noch is het een plotselinge verandering in de cognitie; het is eerder een geleidelijke progressie van symptomen in de loop van de tijd.Houd de symptomen in de loop van een paar maanden bij. Overweeg ook om een vertrouwd gezin of een goede vriend om input te vragen. Wanneer u belt om een afspraak te maken met uw arts, deel uw observaties dan kort en vraag om een evaluatie voor Alzheimer en andere vormen van dementie. Breng de lijst met symptomen en eventuele vragen die u maar kunt bedenken naar uw arts.
Het online zelf-beheerde gerocognitieve examen (SAGE) kan thuis worden gedownload en afgenomen. Deze zelfscreenende dementietool is wetenschappelijk geëvalueerd en heeft goede resultaten laten zien bij het nauwkeurig identificeren van cognitieve gebreken. Een belangrijk onderdeel van die nauwkeurigheid is om het naar uw arts te brengen voor scoren en interpretatie, in plaats van dit zelf te doen.
Elke screeningstest thuis moet worden gevolgd door een beoordeling door een arts. Er zijn veel producten die rechtstreeks aan consumenten worden verkocht en die niet wetenschappelijk zijn gevalideerd en die mogelijk onjuiste resultaten opleveren.
Verschillende soorten artsen kunnen de ziekte van Alzheimer diagnosticeren. U kunt een afspraak maken met uw huisarts of een specialist zoeken, zoals een psycholoog, geriatrische psychiater, neuroloog, neuropsychiater of geropsychiater. Sommige gemeenschappen hebben specifieke programma's die zijn gespecialiseerd in het testen en diagnosticeren van Alzheimer, dus bekijk uw lokale Alzheimer's Association voor aanbevelingen.
Labs en tests
Een definitieve diagnose van de ziekte van Alzheimer kan pas na de dood worden gesteld wanneer een hersonderblijf wordt uitgevoerd. Een arts kan de ziekte van Alzheimer echter met redelijke zekerheid diagnosticeren door verschillende tests uit te voeren die andere oorzaken van verwarring en geheugenverlies kunnen elimineren en door symptomen te vergelijken met die van Alzheimer. Het volgende wordt vaak overwogen bij het diagnosticeren van de ziekte van Alzheimer:Verslagen van symptomen
De arts kan de persoon en een geliefde vragen hen te vertellen over de symptomen die ze hebben ervaren om te bepalen of ze in overeenstemming zijn met de symptomen van de ziekte van Alzheimer. Er kan u worden gevraagd of er andere gezondheidsvoorschriften zijn waarbij u bent gediagnosticeerd of welke aanvullende symptomen u ook heeft ondervonden. Als u op het kantoor van een nieuwe arts bent, kunnen zij u vragen om uw gegevens van tevoren te laten verzenden door uw huisarts, zodat zij uw persoonlijke geschiedenis en de huidige medische situatie kennen..
Bovendien zal uw familiegeschiedenis voor verschillende soorten dementie en gezondheidsproblemen waarschijnlijk worden herzien, evenals eventuele huidige medicijnen, zelfzorggeneesmiddelen, vitamines en supplementen die u gebruikt.
Mental Status Examens
Een onderzoek naar de mentale status wordt vaak gebruikt om het cognitief functioneren objectief te evalueren. Er zijn verschillende screeningstests om de cognitie te evalueren, maar een van de meest gebruikelijke examens is het Mini Mental State Exam (MMSE). Dit examen test verschillende aspecten van het vermogen van de hersenen, zoals geheugen, berekening, oriëntatie en communicatie.
De Alzheimer Disease Assessment Scale-Cognitive Subscale-test (ADAS-Cog) is een test uit 11 delen die vaak wordt gebruikt na de diagnose van de ziekte van Alzheimer om de mate van bijzondere waardevermindering te bepalen. Het richt zich op aandacht, taal, oriëntatie, uitvoerend functioneren en geheugenvaardigheden.
Andere tests die worden uitgevoerd op degenen die worden geëvalueerd, zijn onder meer:
- Mini-Cog: dit is een screeningstest met drie items die terugroepen en een kloktententest combineert. Het duurt slechts een paar minuten om te beheren.
- Montreal Cognitive Assessment (MoCA): Dit is een korte screeningstest om snel te bepalen of een verdere bewerking nodig is. Het bevat een kloktententest die de Trails B-test van uitvoerende functie uitvoert.
- Saint Mine University Mental Status Exam (SLUMS): Dit is een screeningstest voor alzheimer met 11 items. Het bevat items zoals het benoemen van dieren en de herkenning van geometrische figuren.
- Klokingentest: deze test maakt vaak deel uit van andere screeningstests. Gewoon een klok tekenen met de cijfers en wijzers die op een bepaald tijdstip zijn ingesteld, kunnen problemen met de cognitie onthullen.
- 7-minuten scherm (7MS): deze screening test heeft vier elementen en wordt gebruikt voor de vroege detectie van de ziekte van Alzheimer en milde cognitieve stoornissen.
- Short Blessed Test (Orientation-Memory-Concentration-test): deze test bevat zes items.
- AD-8 Informant Interview: deze vragenlijst met acht items wordt gegeven aan zorgverleners of familie van de persoon die wordt geëvalueerd. Het duurt slechts een paar minuten en kan thuis worden gedaan, en vervolgens naar een afspraak met de arts worden gebracht.
- Neuropsychiatric Inventory (NPI): deze test wordt aan zorgverleners gegeven om te screenen op de ziekte van Alzheimer en om problemen te beoordelen die vaak in die toestand worden gezien.
Sommige artsen zullen tests zoals bloedonderzoek of een urineonderzoek bestellen. Deze tests kunnen screenen op infecties of andere medische aandoeningen die uw vermogen om helder te denken kunnen belemmeren. Infecties kunnen vaak verhoogde verwarring veroorzaken, vooral bij oudere volwassenen, dus het is belangrijk om deze en andere reversibele aandoeningen als oorzaak te elimineren.
In het zeldzame geval dat de autosomaal dominante ziekte van Alzheimer vermoedelijk aanwezig is in de familie, is er een genetische test beschikbaar.
In beeld brengen
Hersenkraken kunnen ook worden waargenomen door middel van verschillende beeldvormingstechnieken, zoals een positron emissie tomografie (PET) scan, een computertomografie (CT) scan en een magnetische resonantie beeldvorming (MRI) test.MRI en CT worden voornamelijk gebruikt om een tumor, beroerte, trauma of andere afwijking uit te sluiten. Ze wijzen op zichzelf niet op een diagnose van de ziekte van Alzheimer.
De CT-scan is een geavanceerd type röntgenfoto die kan worden gebruikt wanneer de persoon die wordt geëvalueerd, metaal in zijn lichaam heeft, omdat dit betekent dat er geen MRI kan worden uitgevoerd. De patiënt moet 10 tot 20 minuten stil in de scanner liggen. Het kan een beroerte, tumor of hersenkrimp vertonen.
De MRI geeft een gedetailleerder beeld dan de CT-scan, maar het vereist dat de persoon gedurende 30 minuten stil in een tunnelvormige scanner ligt. De machine maakt veel lawaai en kan claustrofobisch aanvoelen. Omdat het sterke magnetische velden gebruikt, kan het niet worden gebruikt voor patiënten die bepaalde soorten metaal in hun lichaam hebben. De gedetailleerde scans kunnen laten zien waar een beroerte of kleine bloeding heeft plaatsgevonden.
PET-scans gebruiken een geïnjecteerde laagactieve radioactieve tracer om te laten zien hoe delen van de hersenen functioneren. De patiënt ligt op een tafel die vervolgens in een donutvormige scanner terechtkomt. Het is veel stiller dan een MRI, maar het is een lange procedure. Het fluorodexoyglucose (FDG) PET kan laten zien waar de hersenen een laag metabolisme hebben dat overeenkomt met sommige vormen van dementie. Amyloïde PET-scans zoeken naar de afzettingen van amyloïde plaques die kenmerkend zijn voor de ziekte van Alzheimer. Tau-PET-scans worden meestal gebruikt in onderzoek. Deze zoeken naar de tau-eiwitklitten die worden gezien bij de ziekte van Alzheimer.
Differentiële diagnoses
Het examen moet een evaluatie omvatten voor reversibele aandoeningen die de ziekte van Alzheimer kunnen nabootsen. U of uw dierbaren kunnen vrezen dat de symptomen te wijten zijn aan de ziekte van Alzheimer, wanneer ze kunnen worden geproduceerd door vele andere aandoeningen, zoals depressie of delier vanwege een infectie die zal verbeteren met de juiste behandeling.Problemen met geheugen kunnen worden gediagnosticeerd als milde cognitieve stoornissen, waarbij de persoon een normale algehele cognitie heeft en nog steeds hun dagelijkse activiteiten kan doen. Er is een groter risico op dementie, maar het is niet onvermijdelijk.
Tests zullen ook een onderscheid maken tussen de ziekte van Alzheimer en andere vormen van dementie, zoals:
- Vasculaire dementie: dit ontstaat door een onderbreking van de bloedstroom in de hersenen. Het is plotseling of stapvormig in het begin. Het kan te wijten zijn aan een specifieke gebeurtenis, zoals een beroerte of voorbijgaande ischemische aanval.
- Gedragsvariant frontotemporale dementie (ziekte van Pick): deze aandoening vertoont enkele overlappende symptomen bij de ziekte van Alzheimer, aangezien beide aandoeningen meestal van invloed zijn op cognitie, emotie en gedrag.
- Dementie bij de ziekte van Parkinson (PDD): Deze dementie wordt vooral gezien nadat een persoon de ziekte van Parkinson al een aantal jaren heeft. Mensen met PDD hebben meestal problemen met aandacht, uitvoerend functioneren en ophalen van geheugen, in tegenstelling tot de ziekte van Alzheimer, waar de persoon problemen heeft met het opslaan van herinneringen.