Verbeterde gezamenlijke aandacht bij kinderen met autisme
Waarom gezamenlijke aandacht belangrijk is
Eenvoudig gezegd, betekent gezamenlijke aandacht hetzelfde als gedeelde aandacht. Wanneer jij en je kind samen een boek lezen, betaal je "gezamenlijke aandacht" voor de foto's. Wanneer je het boek leest en je kind met zijn vingers speelt, ronddwaalt door de kamer, of een vogel die bij het raam vliegt, ziet, lees je misschien tegen je kind, maar jij en je kind delen geen gezamenlijke aandacht.Het kan erg moeilijk zijn om gezamenlijke aandachtsvaardigheden te ontwikkelen bij een kind met autisme, maar het vermogen om een gesprek of activiteit bij te wonen met een andere persoon is absoluut cruciaal voor het toekomstige sociale, academische en langdurige succes van uw kind. Net zo belangrijk is dat gezamenlijke aandacht een belangrijke eerste stap is naar imitatie, een van de belangrijkste ontwikkelingsinstrumenten voor jonge kinderen.
Waarom gezamenlijke aandacht moeilijk is voor kinderen met autisme
In tegenstelling tot normaal ontwikkelende kinderen of zelfs kinderen met aanverwante stoornissen zoals ADHD, zijn kinderen met autisme vaak meer geïnteresseerd in en betrokken bij hun eigen gedachten en gevoelens dan bij andere mensen of zelfs de buitenwereld. Zoals wordt geïmpliceerd in het woord "autisme (dat" zelf-isme "betekent), neigen de mensen op het spectrum naar binnen eerder dan naar buiten te concentreren. Hoewel dat niet noodzakelijk een probleem een deel van de tijd is, kan het het vermogen van kinderen beperken om door imitatie te leren, speel- en sociale vaardigheden ontwikkelen en deelnemen aan een leersituatie zoals een klaslokaal.Hoe gezamenlijke aandacht te verbeteren
Heel wat therapeutische technieken helpen kinderen met autisme specifiek om te werken aan gezamenlijke aandachtsvaardigheden. Ze beginnen allemaal met het idee dat echte gezamenlijke aandacht alleen optreedt als beide partijen actief aandacht willen besteden aan hetzelfde.Toegepaste gedragstherapie (ABA) is met succes gebruikt om gezamenlijke aandachtsvaardigheden op te bouwen, maar ontwikkelings- en speltherapieën, waaronder relatieontwikkelingsinterventie (RDI) en floortime, kunnen nog effectiever zijn.
Hoewel er niet veel onderzoek is om de uitkomsten van gedrags- versus ontwikkelingstherapie te vergelijken bij het behandelen van gebrek aan gezamenlijke aandachtsvaardigheden, zullen ouders zeker veel meer plezier hebben door met hun kinderen te werken tijdens het spelen.
Als u werkt aan het opbouwen van gezamenlijke aandacht met een heel jong kind, is het belangrijk om eerst uit te zoeken wat hen waarschijnlijk zal bezighouden. Veel kinderen met autisme reageren goed op zachte kietelen, achtervolgingsspelletjes, bubbel knallen en andere leuke, sensorische, open activiteiten. Deze kunnen dienen als een geweldige toegangspoort tot heen en weer spelen en gedeelde activiteiten, zoals bouwen met blokken.
Zoek de begeleiding van een therapeut die ervaring heeft met het werken met kinderen met autisme. Samen kunt u een plan maken dat uw kind helpt zijn aandacht te maximaliseren en zich met u, anderen en zijn omgeving in verbinding te stellen.