Het verschil tussen ALS en multiple sclerose

Multiple sclerose (MS) en amyotrofische laterale sclerose (ALS), ook bekend als de ziekte van Lou Gehrig, zijn levenslange neurologische ziekten die verband houden met spierzwakte en fysieke beperkingen. Hoewel ze gelijkluidende namen hebben, zijn er grote verschillen tussen beide.
MS is niet levensbedreigend en de levensverwachting kan hetzelfde zijn als die van iemand zonder de ziekte. ALS daarentegen vergt grote levensbehoudende interventies en is uiteindelijk dodelijk.
Hoewel geen van beide geneesbaar is, is er grote vooruitgang geboekt op het gebied van medische zorg en behandeling voor beide aandoeningen.

symptomen

Neurologische symptomen zijn het kenmerk van MS en ALS, en hoewel er enkele overlappingen zijn in de symptomen, zijn er grote verschillen.
Spierzwakte of problemen met spreken (dysartrie) of slikken (dysfagie) behoren tot de eerste symptomen van ALS. Daarentegen zijn de eerste symptomen van MS vaak paresthesieën (gevoelloosheid of tintelingen in ledematen) of visusveranderingen.
Maar een van deze aandoeningen kan beginnen met milde problemen, zoals spiertrekkingen van de hand of een belangrijke gebeurtenis, zoals beenzwakte en een plotselinge val.
ALS wordt gekenmerkt door een gestage achteruitgang en verergering van de symptomen. Sommige typen MS daarentegen worden gekenmerkt door een geleidelijke afname, terwijl andere worden gekenmerkt door perioden van remissie (verbetering) en exacerbaties (recidieven). 

Symptoom	ALS	MEVROUW
Spierzwakte (armen en benen)	Ja	Ja
Verlamming	Ja	Zeldzaam
Problemen met spreken	Ja	Ja (minder ernstig)
Cognitieve problemen	Ja (minder vaak)	Ja
Stemmingswisselingen	Ja (minder vaak)	Ja
Slikproblemen	Ja	Ja (minder ernstig)
Ademhalingsproblemen	Ja	Zeldzaam
Visiewijzigingen	Nee	Ja
Zintuiglijke problemen	Zeldzaam	Ja
Blaas / darmklachten	Ja	Ja

Spierzwakte in armen en benen

ALS ontwikkelt zich altijd om spierverlamming (complete zwakte) te veroorzaken. De spieren worden uiteindelijk atrofisch (krimpen en verslechteren). Uiteindelijk zal iedereen die ALS heeft een hulpmiddel nodig hebben, zoals een rollator, een rolstoel of een scooter.
Veel mensen met MS hebben lichte of matige spierzwakte, maar ondervinden slechts zelden verlamming. MS kan je lopen beïnvloeden, en je hebt mogelijk een hulpmiddel nodig om de omgeving te verkennen, maar de meeste mensen met MS hebben meer onafhankelijkheid dan mensen met ALS.

Problemen met spreken

Dysarthria komt vaak voor bij ALS en MS. Dysartrie heeft geen invloed op uw begrip van woorden, omdat het geen taalstoornis is. Uw spraak is misschien moeilijk te begrijpen en u kunt ook kwijlen, vooral wanneer u spreekt.
Over het algemeen is dysartrie ernstiger bij ALS dan bij MS.

Cognitieve problemen

MS kan cognitieve stoornissen veroorzaken, die zich vaak manifesteren bij een bewolking of een trager denken. Dit kan met tussenpozen gebeuren of kan door het gehele ziektebeloop heen gaan.
ALS kan ook een cognitieve en gedragsdisfunctie hebben die slechter is met het voortschrijden van de ziekte, maar niet zo vaak in vergelijking met MS-patiënten.

Stemming of persoonlijkheidsveranderingen

MS kan stemmings- en persoonlijkheidsveranderingen veroorzaken vanwege het directe effect op de hersenen.
ALS kan ook worden geassocieerd met depressie-, angst- en persoonlijkheidsveranderingen, maar deze komen minder vaak voor bij patiënten met MS.

Slikproblemen

ALS produceert gewoonlijk dysfagie. Dit gaat vaak zo ver dat een voedingssonde of ander voedingsmiddel nodig is.
Hoewel MS-gerelateerde slikproblemen ook kunnen optreden, zijn ze meestal minder ernstig en kunnen ze meestal worden beheerd met sliktherapie en dieetaanpassingen.

Ademhalingsproblemen

ALS veroorzaakt gewoonlijk verminderde ademhaling als gevolg van degeneratie van de zenuwen die de ademhalingsspieren van energie voorzien. De meeste mensen met ALS hebben een hulpmiddel nodig om te kunnen ademen, vaak beginnend met niet-invasieve beademing (een masker dat zuurstof afgeeft) en vervolgens over te gaan naar mechanische beademing, waarbij een aangedreven machine wordt gebruikt om de longfunctie te ondersteunen. 
Ademhalingsproblemen treden zelden op bij MS en zijn meestal mild. Het komt zelden voor dat MS-gerelateerde ademhalingsproblemen ademhalingshulp vereisen.

Visiewijzigingen

In MS kan het gezichtsvermogen worden beïnvloed door optische neuritis of nystagmus. Sterker nog, verminderd zicht, dubbel zien en wazig zicht komen veel voor bij MS en hebben vaak invloed op het rijvermogen.
ALS heeft geen invloed op het gezichtsvermogen, maar kan later in de loop van de ziekte gewijzigde oogbewegingen veroorzaken.

Zintuiglijke symptomen

Sensorische veranderingen komen vaak voor bij MS en kunnen zich manifesteren met een reeks onaangename sensaties, zoals gevoelloosheid en tintelingen of pijn.
Sommige mensen met ALS melden een tintelend gevoel. Dit is echter niet gebruikelijk en verdwijnt meestal.
Tintelingen of sensorisch ongemak bij ALS wordt veroorzaakt door druk en langdurige immobiliteit in plaats van door de ziekte zelf.

Blaas en darmklachten

Geschat wordt dat meer dan 90 procent van de mensen met MS blaasdisfunctie heeft, inclusief het onvermogen om urine en / of incontinentie in te nemen. Mensen met ALS kunnen motorische controle verliezen en kunnen incontinentie van de darmen en de blaas ervaren.
MS en ALS worden beide vaak geassocieerd met constipatie.

Oorzaken

Beide aandoeningen beïnvloeden de hersenen en de wervelkolom. Bij MS kunnen echter demyeliniserende laesies worden waargenomen in de hersenen en de wervelkolom door MRI, terwijl bij ALS de neuronale schade niet kan worden gezien bij beeldvorming. MS, maar niet ALS, kan ook betrekking hebben op de oogzenuwen (de zenuwen die het gezichtsvermogen regelen). Bovendien is de ziektepathofysiologie (biologische veranderingen) van de twee aandoeningen compleet verschillend.

Oorzaak van MS

MS is een ziekte veroorzaakt door demyelinisatie van zenuwen in de hersenen, de wervelkolom en de oogzenuwen. Myeline is een vetlaag die de zenuwen isoleert, waardoor ze efficiënt kunnen werken. De zenuwen werken niet zo goed als zou moeten wanneer ze geen adequate myeline hebben, en dit resulteert in de symptomen van MS.
Myeline wordt regelmatig vervangen en je kunt herstellen van een terugval zonder enige resteffecten. Soms kan zenuwbeschadiging of littekenvorming optreden en kan het neurologische tekort langdurig of permanent zijn.
Er wordt aangenomen dat de demyelinisatie van MS wordt veroorzaakt door een auto-immuunreactie, waarbij het lichaam zijn eigen myeline aanvalt. Er kunnen erfelijke en omgevingscomponenten zijn voor MS, maar de oorzaak blijft een mysterie.
De rol van de Myeline-schede

Oorzaak van ALS

Bij ALS worden de zenuwen in de laterale gebieden (zijkanten) van de wervelkolom die de bewegingen controleren geleidelijk vernietigd. In dit deel van de wervelkolom bevinden zich motorneuronen. Deze neuronen sturen berichten naar de spieren om ze te activeren om te bewegen. 
Uiteindelijk degenereren de laterale spinale zenuwen en beginnen de bijbehorende spieren te atrofiëren (krimpen) en verzwakken. ALS wordt niet verondersteld om een ​​auto-immune oorzaak te hebben, maar het is niet precies duidelijk waarom de ziekte voorkomt.

Diagnose

Je lichamelijk onderzoek kan enkele overlappende functies laten zien. Bijvoorbeeld:

• Zowel MS als ALS kunnen ervoor zorgen dat je meer reflexen hebt.
• Mogelijk hebt u een verminderde motorsterkte met beide aandoeningen.
• Ze kunnen een of beide kanten van je lichaam aantasten.
• Je spiertonus kan worden verhoogd of afgenomen met beide condities.

Met MS kun je overal op je lichaam een ​​veranderd gevoel hebben (hoewel dat misschien niet het geval is), maar je sensorisch onderzoek zou normaal moeten zijn met ALS.
ALS wordt vaak gekenmerkt door spierfasciculaties, die eruit zien als snel fladderen van kleine spieren op je tong, lippen of een ander deel van het lichaam. Met MS kun je spierspasmen hebben, wat merkbaar is, onwillekeurige spiertrekkingen. Spasmen kunnen zich laat in de loop van ALS ontwikkelen.
Daarom is testen nodig. Mogelijk hebt u enkele van dezelfde diagnostische tests als u een van deze twee aandoeningen heeft, maar de resultaten zullen compleet anders zijn.

Tests

Uw diagnostische tests kunnen helpen om deze twee aandoeningen te onderscheiden. MS wordt gekenmerkt door afwijkingen die te zien zijn in een MRI-test (hersenkiemcamera) of wervelkolom (magnetic resonance imaging), terwijl deze testen niet worden beïnvloed door ALS.
ALS wordt gekenmerkt door veranderingen in de patronen die te zien zijn bij elektromyografie (EMG), terwijl MS-patiënten een normale studie hebben.
En als u een lumbaalpunctie (spinale tik) hebt, kunnen de resultaten een kenmerkend patroon vertonen met MS dat niet wordt gezien bij ALS.
Hoe multiple sclerose wordt vastgesteld

Behandeling

De behandeling van de aandoeningen is heel anders, maar beide ziekten worden behandeld met ziektemodificerende therapie en therapie gericht op het beheersen van gezondheidscomplicaties.

Ziekte-modificerende therapie

MS-ziektemodificerende therapieën (DMT's) worden op regelmatige basis genomen om exacerbaties en algehele neurologische achteruitgang te voorkomen. Er zijn ook behandelingen die worden gebruikt tijdens een MS-exacerbatie, waaronder corticosteroïden.
Een nieuwe ziektemodificerende therapie voor ALS, Radicava (edaravone), werd in 2017 goedgekeurd door de Amerikaanse Food and Drug Administration (FDA). Er wordt geloofd dat dit medicijn neurotoxische schade voorkomt, waardoor ziekteprogressie wordt voorkomen. Omdat het relatief nieuw is, is de impact op mensen met ALS nog niet bekend.
Hoe multiple sclerose wordt behandeld

Ziektebeheer

Onder beide omstandigheden vormt ondersteuning van medische complicaties en handicaps een belangrijk onderdeel van de medische zorg.
U kunt bijvoorbeeld baat hebben bij fysiotherapie om uw slikken en motorbeheersing te optimaliseren. Een ondersteunende beugel kan je helpen om te lopen of je handen en armen te gebruiken. Preventie van bedplassen, luchtweginfecties en ondervoeding is belangrijk, en strategieën met betrekking tot deze problemen kunnen in de loop van de tijd in uw zorg worden verwerkt.
Het kan nodig zijn om zich aan te passen aan problemen met de blaas en de darmen, en medicijnen die worden gebruikt om pijnlijke spasmen te voorkomen, kunnen nuttig zijn.

Een woord van heel goed

Als u of een dierbare een neurologisch symptoom ervaart, neem dan contact op met uw arts. Er zijn veel neurologische ziektes, en hoewel de gedachte er een te hebben kan afschrikwekkend lijken, weet dat veel neurologische ziekten behoorlijk beheersbaar zijn.
Een snelle diagnose krijgen is de beste manier om uw herstel op de lange termijn te optimaliseren. En zelfs voor een ernstige aandoening zoals ALS, hebben de recente ontwikkelingen in de zorg de gemiddelde overlevingskans verbeterd.