Wat maakt een gedrag autistisch?
Autistisch gedrag is, naar verluidt, gedrag dat wordt aangepakt door mensen met autisme die niet over het algemeen worden betrokken door mensen ZONDER autisme. De realiteit is echter dat alle gedragingen die met autisme samenhangen zijn ook geassocieerd met veel verschillende groepen mensen - inclusief, in sommige gevallen, de mensheid als geheel.
Wie heeft op enig moment geen driftbui gehad, had moeite met sociale communicatie, voelde zich overweldigd door sensorische input of gedroeg zich op een agressieve of zelfverwondende manier? Wie heeft er geen problemen met slapen gehad, is in een sleur terechtgekomen of vond het moeilijk om iets te veranderen? Al deze worden vaak beschreven als symptomen van autisme. Ze worden ook beschreven als symptomen van angst, depressie, OCD, ADHD, PTSS, stemmingsstoornissen en - normale menselijke ups en downs..
Wat autistisch gedrag anders maakt, is dus niet het gedrag zelf, maar de redenen voor het gedrag en de manier waarop het gedrag naar buiten kijkt..
Hoe agressie en zelfverwonding er anders uitzien in autisme
Agressief en zelfbeschadigend gedrag wordt bijvoorbeeld vaak genoemd als een "symptoom van autisme" (ondanks het feit dat het niet is opgenomen in de diagnostische criteria voor autisme). Er zijn zeker mensen met autisme die agressief en / of zelfbeschadigend zijn - maar door dezelfde menselijke wezens overal ter wereld worden anderen en zichzelf de hele tijd gekwetst, om een groot aantal redenen. Pesten, bendegedrag, zelfvernietiging, drugsmisbruik en een hele reeks andere gedragingen zijn typerend voor de menselijke conditie.Dus waar gaat het over agressie en zelfverwonding die specifiek 'autistisch' is? Het antwoord ligt in het feit dat mensen met autisme waarschijnlijk agressief en / of zelfmisbruikend zijn op zeer specifieke manieren en om specifieke redenen.
Autistische agressie en zelfverwonding zien er niet uit als een misdadiger met een shiv in een steegje, of als een bullebak die een kleiner kind hindert terwijl hij naar huis loopt. Het ziet er niet naar uit dat een broer zijn zus mishandelt omdat hij kan, of als een man die zijn vrouw in woede slaat. Autistische agressie lijkt op een persoon die niet in staat is om zijn of haar gevoelens, behoeften of emoties te beheersen of te beheersen, en als gevolg daarvan flails, klappen, beten of kopstoten.
In tegenstelling tot agressie bij typische mensen is autistische agressie bijna nooit het gevolg van boosaardigheid, jaloezie of de wens om anderen pijn te doen of te vernederen. Het is bijna altijd het resultaat van frustratie, angst, angst of fysiek (zintuiglijk) ongemak of pijn. Autistische mensen zijn heel, heel zelden van plan om agressief te zijn, noch werken ze samen met anderen om pijn te veroorzaken. In plaats daarvan reageren ze meestal ter plaatse op een situatie die ze niet aankunnen.
Hoe sociale verlegenheid er anders uitziet in autisme
Evenzo, hoewel iedereen sociale onhandigheid heeft ervaren, zijn 'autistische' problemen met sociale betrokkenheid ongebruikelijk - niet omdat ze bestaan, maar vanwege hun oorzaak en uiterlijk.Mensen met autisme (in tegenstelling tot de meeste andere mensen) zijn zeer onwaarschijnlijk om opzettelijk de gevoelens van een ander mens te kwetsen, een ander persoon te vernederen of anderszins sociale pijn te veroorzaken. In feite hebben 'autistische' sociale problemen meestal betrekking op verschillen in spraakpatronen, problemen met het begrijpen van subtiele lichaamstaal en uitdagingen met het begrijpen van de onzichtbare sociale normen die de meeste mensen intuïtief begrijpen.
Hoewel een typische persoon een klasgenoot opzettelijk kan vernederen, zou een persoon met autisme eerder een ongepaste vraag stellen.
