Het negatieve effect van suiker op de hersenen
De hersenen gebruiken meer energie dan enig ander orgaan in het menselijk lichaam en glucose is de brandstofbron. Maar wat gebeurt er wanneer de hersenen worden blootgesteld aan een overmatige hoeveelheid suikers in het standaard Amerikaanse dieet? In dit geval is meer zeker niet beter.
In de hersenen tast overtollige suiker zowel onze cognitieve vaardigheden als onze zelfbeheersing aan (een beetje suiker stimuleert een verlangen naar meer). Suiker heeft drugachtige effecten in het beloningscentrum van de hersenen. Wetenschappers hebben voorgesteld dat zoet voedsel - samen met zout en vet voedsel - verslavende effecten in het menselijk brein kan produceren, waardoor verlies van zelfbeheersing, te veel eten en daaropvolgende gewichtstoename wordt veroorzaakt.
In de vroege mens hielp deze stimulus hen te leiden naar calorierijk voedsel, wat overleving hielp bij voedselschrik. Maar nu draagt deze primitieve drive bij aan onze epidemieën van obesitas en diabetes. De gedrags- en neurobiochemische kenmerken van drugsmisbruik en overeten lijken sterk op elkaar en het idee van voedselverslaving wint terrein bij wetenschappers.
Beloningsreactie
Bij mensen is gebleken dat hoog-glycemisch voedsel regio's van de hersenen activeert die geassocieerd zijn met de respons op beloning en meer intense hongergevoelens uitlokken in vergelijking met voedsel dat weinig glycemisch is. Voedingsmiddelen die een hogere bloedglucosespiegel veroorzaken, produceren een grotere verslavende drang in de hersenen.
Studies over hersenactiviteit hebben bewijs opgeleverd dat het idee ondersteunt dat te veel eten het beloningssysteem van onze hersenen verandert, wat dan weer leidt tot overeten. Ditzelfde proces wordt verondersteld ten grondslag te liggen aan de tolerantie die samenhangt met verslaving. In de loop van de tijd zijn grotere hoeveelheden van de stof vereist om hetzelfde beloningsniveau te bereiken. Studies houden in dat te veel eten resulteert in een verminderde respons op de beloning en een geleidelijk verslechterende verslaving aan voedingsmiddelen met weinig voedingsstoffen die rijk zijn aan suiker, zout en vet.
Invloed van overtollige suiker op het lichaam
In het hele lichaam is overtollige suiker schadelijk. Zelfs een enkel geval van verhoogde glucose in de bloedbaan kan schadelijk zijn voor de hersenen, resulterend in een vertraagde cognitieve functie en tekorten in geheugen en aandacht.
Suiker heeft ook invloed op de stemming. Bij gezonde jonge mensen wordt het vermogen om emoties te verwerken in gevaar gebracht door verhoogde bloedglucose, volgens een onderzoek naar hersenkraker. Een andere studie wees uit dat type 2 diabetici verhoogde gevoelens van droefheid en angst tijdens acute hyperglycemie (verhoogde bloedsuikerspiegel).
Verhoogde glucose en je hersenen
Verhoogde bloedglucose beschadigt bloedvaten. Bloedvatschade is de belangrijkste oorzaak van de vasculaire complicaties van diabetes, wat leidt tot andere problemen, zoals schade aan bloedvaten in de hersenen en ogen die retinopathie veroorzaken. Studies van langetermijndiabetespatiënten vertonen progressieve hersenbeschadiging leidend tot tekorten in leren, geheugen, motorsnelheid en andere cognitieve functies.
Frequente blootstelling aan hoge glucosespiegels vermindert de mentale capaciteit, omdat hogere HbA1c-niveaus geassocieerd zijn met een grotere mate van hersenkrimp. Zelfs bij mensen zonder diabetes wordt een hogere suikerconsumptie geassocieerd met lagere scores op tests van de cognitieve functie. Men denkt dat deze effecten het gevolg zijn van een combinatie van hyperglycemie, hypertensie, insulineresistentie en verhoogd cholesterol.
Alle toegevoegde suikers in ons voedsel zijn gevaarlijk. We kunnen deze gevaren vermijden door onze zoetekauw met vers fruit te bevredigen in plaats van geraffineerde suikers. Andere geconcentreerde zoetstoffen, zoals agave, honing en ahornsiroop zijn even gevaarlijk. Door vers fruit te eten krijgen we de bevredigende zoetheid en de toegevoegde bonus van de fruitvezel, antioxidanten en fytochemicaliën die de golf van suiker in de bloedbaan beperken en de negatieve effecten ervan blokkeren.
