Startpagina » Kanker » Woede vanwege een diagnose van kanker

    Woede vanwege een diagnose van kanker

    Als een overlevende van kanker aan de dikke darm, heb je misschien uren zitten nadenken over waarom, als een overigens gezonde volwassene zonder bekende risicofactoren, je werd uitverkoren om kanker te krijgen. De onrechtvaardigheid ervan spreekt niet aan en kan in de loop van de tijd zelfs veranderen in woede, als deze niet wordt onderzocht.
    Het is belangrijk om dat te verduidelijken niet iedereen zal boos zijn op de diagnose. Veel mensen voelen angst, spijt of zelfs schuld zodra ze hebben verteld dat hij of zij kanker heeft. Deze - en ook woede - zijn natuurlijke en normale emoties die feitelijk een gezond onderdeel zijn van de acceptatie van uw diagnose, eerste.
    Nadat je hebt geleerd dat je kanker hebt, zou je kunnen dagdromen over hoe je leven zou zijn geweest als je niet zou roken, te veel hebt gedronken of andere risicovolle gezondheidsgedragingen hebt gehad. Omgekeerd zit je misschien vast in een bron van angst en vraag je je af hoe je de komende behandeling zult overleven en je gezin blijft voeden. Dit zijn allemaal heel normale - en vrij veel voorkomende - zorgen. Dit is de reden waarom veel centra voor de behandeling van kanker daadwerkelijk therapie als een integraal onderdeel van uw behandeling opnemen. 
    Terugkomend op woede, zijn er positieve manieren om deze emotie te gebruiken, in plaats van het je interpersoonlijke relaties te laten vernietigen en uiteindelijk,.

    Onderzoek de emotie

    Dit klinkt misschien vanzelfsprekend, maar je hebt misschien niet precies onderzocht welke factor je boos maakt. Ben je boos dat je de laatste 10 jaar salades hebt gegeten in plaats van cheeseburgers en het lijkt niet eerlijk dat je dikke darm je niet bedankte? Of ben je gefrustreerd dat je in de twintig bent gestopt met roken en denkt: "Veel goeds dat deed. Ik eindigde nog steeds met kanker."Door precies te onderzoeken waar je boos over bent, kan het je helpen om verder te gaan en de emotie voorbij te gaan. Feliciteer jezelf voor je gezonde gedrag en werk aan het accepteren van het feit dat vele malen, kanker is niet eerlijk. We weten nog steeds niet waarom baby's ermee worden geboren of waarom een ​​perfect gezonde 20-jarige het krijgt. 

    Laat uw vrienden en familie weten waar u mentaal bent

    Veel overlevenden van kanker proberen gevoelens te internaliseren over de diagnose kanker. In plaats van familie en vrienden te beschermen, zoals bedoeld, leid je meestal relaties af met boze uitbarstingen die echt niet voor die persoon waren bedoeld. Het is prima om je te verontschuldigen en dan je vriend of familielid te laten weten wat je voelt. Ik vermoed dat hij of zij verrast zal zijn en ook volledig zal begrijpen. 

    Verander uw prioriteiten

    Na een diagnose van kanker, is deze waarschijnlijk al vanzelfsprekend, zonder veel moeite van u. Als je die extra momenten besteedt aan het kijken naar het schoolwerk van je dochter of praat met een lang verloren vriend, krijg je een heel nieuw licht wanneer je gedwongen wordt te onthouden dat onze tijd hier beperkt is. Als je echter bewust elke dag enkele momenten besteedt aan het vervangen van gevoelens van boosheid door dankbaarheid voor wat je doet do hebben, het kan helpen je gemoedstoestand opnieuw in te kaderen. 

    Overweeg Counseling

    Je denkt waarschijnlijk: Ik weet niet eens hoe ik tijd zal maken voor al deze behandelingen. Waarom zou ik in vredesnaam begeleiding willen instellen en nog meer afspraken willen maken?? Het antwoord is simpel. Als je woede je leven doordringt en je bent er niet langs gekomen, kan dit tot nog ernstiger complicaties leiden. Ongecontroleerde woede kan zich in fysiologische zaken manifesteren door:
    • Hoge bloeddruk
    • Angst
    • Depressie
    • Risico's veroorzaken
    Door risicovol gedrag spreek ik over de activiteiten die we kunnen ondernemen als we niet helder nadenken, zoals overmatig drinken of zelfmedicatie, ruzie maken, woede op de weg, of zelfs onbeschermde seksuele activiteit om de woede te ventileren. Als u merkt dat u over deze paden loopt, is het verstandig om uw zorgen met uw arts te bespreken en onthoud dat u niet alleen deze weg afloopt.