Hodgkin lymfoom en de rol van PET / CT
Er zijn vijf soorten Hodgkin-lymfoom of HL. De voorwaarde klassieke HL verwijst naar de volgende vier veel voorkomende typen: nodulaire scleroserende HL, HL met gemengde cellulariteit, lymfocytrijke klassieke HL en door lymfocyten verarmde HL. Het vijfde type is nodulaire lymfocyt-dominante HL en wordt niet als een klassieke HL beschouwd.
symptomen. Mensen met HL kunnen verschillende symptomen ontwikkelen, maar het meest voorkomende symptoom is vergrote lymfeklier (en) en niets anders. Lymfeklieren kunnen worden vergroot in de nek, oksels of liezen, of in de borstkas. Minder vaak, mensen met Hodgkin-lymfoom, of HL, kunnen 's nachts gewichtsverlies, koorts, jeuk of doordrenking van zweten hebben - gezamenlijk "B-symptomen" genoemd. De aanwezigheid van slechts één van deze symptomen kwalificeert als B-symptomen.
Risicofactoren. Risicofactoren hebben betekent niet dat u zeker HL zult krijgen. In feite hebben veel mensen met HL geen bekende risicofactoren. Bekende risicofactoren omvatten infectieuze mononucleosis of mono; leeftijd - piek leeftijdsgroepen voor HL zijn in de jaren 20 en 70/80; familiegeschiedenis; een hogere sociaal-economische achtergrond; en HIV-infectie.
Diagnose en enscenering. Volgens de American Cancer Society kunnen artsen kiezen uit een aantal verschillende methoden om een monster van het betrokken weefsel of een biopsie te nemen voor testen en microscopische analyse. Wanneer PET / CT beschikbaar is, wordt het gebruikt voor staging. PET / CT-scans combineren CT en PET, of positron emissie tomografie om uit te zoeken hoe ver de kanker zich heeft verspreid en hoe groot het is geworden.
Over PET en PET / CT
PET maakt gebruik van een radioactieve vorm van suiker, of FDG, die in het algemeen vrij goed door Hodgkin-lymfoomcellen wordt ingenomen, of zoals clinici zeggen, met hoge aviditeit. In termen van de fysica is de vorm van straling vergelijkbaar met die van röntgenstralen, maar de gecombineerde blootstelling van een PET-CT is ongeveer 10-20 keer hoger dan die van een gewone röntgenfoto. Dergelijk scannen gaat gepaard met mogelijke voordelen, maar ook met potentiële risico's van een substantiële stralingsdosis en het risico op kanker. Daarom moet de risico-batenverhouding zorgvuldig worden afgewogen voor elk individu voorafgaand aan elk onderzoek.PET-scanning is over het algemeen gevoeliger dan CT bij het detecteren van lymfoom. PET kan bijvoorbeeld ziekten openbaren in lymfeklieren van normale grootte en helpen bij het evalueren van ziekten die zich buiten de lymfeklieren bevinden, maar niet evident op CT. PET wordt vaak gecombineerd met CT om gebieden met hogere radioactiviteit op de PET-scan te kunnen vergelijken met het meer gedetailleerde uiterlijk van dat gebied op de CT. Vergeleken met conventionele beeldvorming kan het gebruik van PET / CT bij baseline staging beïnvloeden en leiden tot een andere behandeling in een aanzienlijk aantal gevallen.
PET / CT voor Hodgkin lymfoom
Richtlijnen van het National Comprehensive Cancer Network bevelen het gebruik van PET / CT aan voor initiële stadiëring en definitieve responsevaluatie bij patiënten met HL. Omdat PET / CT goed is voor stadiëring en responsbeoordeling tijdens en na de therapie, wordt het ook gebruikt om de therapie te optimaliseren. Omdat steeds meer patiënten deelnemen aan klinische onderzoeken, kunnen tussentijdse scans worden gebruikt voor verschillende kwaadaardigheden, waaronder HL, om te proberen de noodzaak van een andere therapie te voorspellen, maar deze worden op dit moment formeel niet aanbevolen.PET / CT is erg goed in het detecteren van lymfeklieren die betrokken zijn geraakt bij Hodgkin-lymfoom. Het is ook goed in het opsporen van ziekten in het beenmerg en in andere organen. Het stadium van HL hangt af van het aantal en de locatie van de betrokken lymfeklieren en andere betrokken structuren. Studies hebben aangetoond dat het extra detectievermogen van PET / CT leidt tot ongeveer 10 tot 15 procent van de patiënten met HL die worden overgeschakeld naar een meer gevorderd stadium - geavanceerder, dat wil zeggen, dan het stageren door CT, alleen. Dus kunnen meer patiënten de behandeling krijgen die ze nodig hebben.
Met bestralingstherapie vaak gepland voor HL-patiënten in een vroeg stadium, heeft PET / CT nog een ander potentieel voordeel. In sommige gevallen kan de preciezere identificatie van oorspronkelijk betrokken regio's of knooppunten de artsen helpen bij het plannen van de bestralingstherapie om een kleiner gebied te bestralen, mogelijk ten koste van minder gezond weefsel.
PET / CT in behandeling en prognose
Hodgkin-lymfoom is een van de vele lymfoomsoorten die als de meest geneesbare worden beschouwd. Anatomisch onderzoek van waar het lymfoom in het lichaam aanwezig is en groeit, is vooral belangrijk bij HL, niet alleen omdat het de behandelingsbeslissing helpt te informeren, maar ook omdat het de algemene prognose helpt voorspellen.Patiënten met een ziekte in een vroeg stadium kunnen bestralingstherapie alleen krijgen, terwijl bij een meer gevorderde ziekte, chemotherapie wordt aangeboden en straling meer kan worden gebruikt voor resterende ziekte, volgens Hutchings en collega's.
Volwassen patiënten met een ziekte in een vroeg stadium hebben een algemene overleving van meer dan 90% in veel onderzoeken. Bij een ziekte in een gevorderd stadium is de totale overleving 65-80 procent. In zowel vroege en gevorderde stadium ziekte, is verdere groepering op basis van risicofactoren vaak gedaan.
Naast een nauwkeuriger enscenering kan PET / CT helpen bij het opsporen van een ziekte die overblijft na de behandeling. Dit kan bijvoorbeeld nuttig zijn wanneer er een residuele massa is, of een vergroting in de borstkas en het is niet duidelijk of het een litteken of een actieve ziekte weerspiegelt..
