Hormoontherapie voor de behandeling van borstkanker

De meeste gevallen van borstkanker worden gevoed door de hormonen oestrogeen en progesteron. Hormoontherapie, ook endocriene therapie genoemd, wordt gebruikt om hormonen te verwijderen of blokkeren en om de groei van kankercellen te stoppen of te vertragen. Als uw kanker hormoongevoelig is, kan hormonale therapie deel uitmaken van uw behandelplan.
Als uw arts dit voorschrijft voor uw vroege stadium van borstkanker, is het van plan om vijf jaar na het voltooien van uw primaire behandelingen hormonale therapie te nemen. Het belangrijkste voordeel van dit type therapie is om te voorkomen dat oestrogeen oestrogeen-gevoelige kankercellen van brandstof voorziet, waardoor het risico op herhaling wordt verminderd. Voor borstkanker die oestrogeen-receptor-negatief is, is hormonale therapie niet effectief.
Oestrogeen en progesteron status bij borstkanker

Opties voor het verlagen van de hormoonproductie

Hormonen kunnen worden verlaagd door medicijnen en / of door een operatie. Bij pre-menopausale vrouwen creëren de eierstokken het grootste deel van het oestrogeen en, na primaire behandeling, zal het gebruik van tamoxifen voldoende zijn om oestrogeen uit kankercellen te blokkeren.
Indien nodig, kunnen jonge eierstokken voor jonge vrouwen met oestrogeengevoelige borstkanker tijdelijk worden stopgezet met injecties met eierstokkanker. Voor vrouwen met een hoog risico kunnen eierstokken chirurgisch worden verwijderd (ovariëctomie). Oophorectomy is een belangrijke stap om te nemen omdat je niet langer vruchtbaar zult zijn. Het is van cruciaal belang om dit probleem met uw arts te bespreken voordat u met de behandeling begint.

Anti-oestrogeenhormoongeneesmiddelen

Er worden twee klassen geneesmiddelen gebruikt voor hormoontherapie en deze worden gegeven op basis van uw menopauzale status en uw diagnose borstkanker: selectieve oestrogeenreceptormodulators (SERM's) en aromataseremmers (AI's).
Hormonale therapieën voor gemetastaseerde borstkanker

Vaak voorkomende bijwerkingen

Als uw eierstokken zijn uitgeschakeld of worden verwijderd of hormonale therapie wordt gebruikt, kan dit leiden tot een medische menopauze. Mogelijk krijgt u niet alle symptomen van de menopauze, maar hier volgen enkele veelvoorkomende bijwerkingen die u kunt ondervinden van dit type therapie:

Opvliegers
Nacht zweet
Stemmingswisselingen
Vaginale droogheid
Vermoeidheid

Soorten anti-oestrogeen-geneesmiddelen

Hieronder staan veel gebruikte receptgeneesmiddelen plus informatie over hoe lang ze moeten worden ingenomen.
Borstkanker in een vroeg stadium

menopauze staat	Anti-oestrogeen medicijn	Doseringsduur
Pre-	tamoxifen	25 jaar*
Pre-	Combinatie van ovariële suppressiemedicijnen, SERM's en AI's	5 jaar (klinische proeven)
Post-	Aromatase-remmer	5 jaar. Doorgaan voor nog eens 5 kan de ziekte-vrije overleving verbeteren.

* Tamoxifen kan gedurende twee jaar worden gegeven en in sommige gevallen gedurende drie jaar door Aromasin worden gevolgd. Voor vrouwen die gedurende vijf jaar met tamoxifen worden behandeld, is het voortzetten van de tamoxifen of het gedurende vijf extra jaar overschakelen naar een AI effectief om het risico op een recidief te verminderen; er zijn ook gegevens die wijzen op een verbetering van de algehele overleving.
Gemetastaseerde ziekte

menopauze staat	Anti-oestrogeen medicijn	Doseringsduur
Ieder	tamoxifen	Tot niet meer effectief
Ieder	Intermediaire en hooggedoseerde oestrogenen	Tot niet meer effectief
Ieder	Aromatase-remmers	Tot niet meer effectief
Post-	Faslodex-injectie	Voor ziekten die niet langer reageren op Tamoxifen of Fareston
Ieder	Megace	Voor ziekte die niet meer reageert op andere hormonale therapieën
Ieder	Androgenen (mannelijke hormonen)	Gebruikt nadat alle andere hormonale therapieën ineffectief zijn geworden
Pre-	Combinatie van ovariële suppressiemedicijnen, SERM's en AI's	Tot niet meer effectief

Merk op dat in het algemeen patiënten met hoog-risico kenmerktumoren (bijvoorbeeld een knooppositieve ziekte of T3 of hogere tumoren) gedurende 10 jaar hormonale therapie zouden moeten volgen om het risico van herhaling te verminderen.