Hoe nierkanker wordt gediagnosticeerd en gesteld

Nierkanker (niercelcarcinoom) wordt meestal gediagnosticeerd met behulp van een combinatie van echografie, CT en MRI-scans, samen met een zorgvuldige geschiedenis, lichamelijk onderzoek, bloedonderzoek en urinetests. Zodra een kanker is gediagnosticeerd, moet de tumor zorgvuldig worden geënsceneerd om de meest geschikte behandelingen te bepalen.
Het doorlopen van het diagnostische proces is meestal stressvol - je kunt angst en angst voelen. Weten wat te verwachten en hoe om te gaan met de wachttijd en de resultaten kan helpen sommige van de emoties te verlichten.

Self Checks / At-Home testen

Nierkanker kan thuis niet worden gediagnosticeerd, maar omdat er momenteel geen screeningstest is, is het voor iedereen mogelijk om zich bewust te zijn van de mogelijke tekenen en symptomen van de ziekte..
In het bijzonder, als u merkt dat u bloed in uw urine heeft (elke hoeveelheid), pijn in de zijflank, een flankmassa, moe bent of uw eetlust verloren hebt, of gewicht verliest zonder het te proberen, zorg ervoor dat u uw arts ziet.

Kidney Cancer Doctor Discussion Guide

Ontvang onze afdrukbare gids voor de volgende afspraak met uw arts om u te helpen de juiste vragen te stellen.

Download PDF

Labs en tests

Een evaluatie voor nierkanker begint vaak met een zorgvuldige voorgeschiedenis, op zoek naar risicofactoren voor de ziekte, een lichamelijk onderzoek en laboratoriumtesten.
Fysiek examen
Een lichamelijk onderzoek wordt gedaan met speciale aandacht voor het controleren van een massa in de buik, flank of rug, evenals het controleren van de bloeddruk. De nieren spelen een belangrijke rol bij het reguleren van de bloeddruk, en tumoren kunnen resulteren in een aanhoudend hoge bloeddruk die soms gevaarlijk hoog is (kwaadaardige hypertensie).
Een examen omvat ook een evaluatie van de genitaliën bij mannen. Nierkanker is uniek omdat het een varicocele, een vergrote ader (spatader) in het scrotum of de testikel kan veroorzaken. In tegenstelling tot vele oorzaken van een varicocèle verdwijnen die ten gevolge van nierkanker niet wanneer een man gaat liggen (neemt de rugligging aan).
Lab tests
Het diagnostisch onderzoek van een mogelijke nierkanker begint vaak met een urinalyse, een test die niet alleen wordt uitgevoerd om bloed in uw urine op te sporen, maar ook tekenen van infectie, proteïne en meer. Ongeveer de helft van de mensen met nierkanker heeft wat bloed in de urine.
Een volledig bloedbeeld (CBC) is een belangrijke test, omdat bloedarmoede (een laag aantal rode bloedcellen) momenteel het meest voorkomende eerste symptoom van de ziekte is. Nierfunctietesten zijn ook belangrijk, hoewel deze normaal kunnen zijn.
Nierkanker is ook uniek omdat het een verhoging van de leverfunctietests kan veroorzaken, zelfs zonder dat de kanker zich naar de lever verspreidt. Dit symptoom is een van de paraneoplastische symptomen die kunnen optreden wanneer deze tumorcellen stoffen of hormonen afscheiden. Paraneoplastische tekenen kunnen ook een verhoogd calciumgehalte in het bloed (hypercalciëmie) omvatten, hoewel dit ook kan voorkomen wanneer de kanker zich uitbreidt tot botten..

In beeld brengen

Een aantal verschillende beeldvormingmodaliteiten kan worden gebruikt voor zowel de diagnose als enscenering van nierkanker.
ultrageluid
Ultrasound maakt gebruik van geluidsgolven om een beeld te geven van structuren in de buik. Het is vaak de eerste test die wordt uitgevoerd en is vooral handig bij het onderscheiden van eenvoudige cysten (die bijna altijd goedaardig zijn), van solide tumoren of solide tumoren met cystic parts.
CT-scan
CT-scans gebruiken een reeks röntgenstralen om een dwarsdoorsnede van een lichaamsdeel zoals de nier te geven. Naast het definiëren van een nierkanker, kan een CT-scan belangrijke informatie geven voor stadiëring door te evalueren of het lijkt of de kanker zich buiten de nier of de lymfeklieren heeft verspreid..
Een CT-scan wordt meestal eerst zonder contrast uitgevoerd en daarna met een radiocontrast-kleurstof. De kleurstof kan soms zorgen baren voor mensen met een nierstoornis, in welk geval een andere beeldvormingstest kan worden gebruikt.
CT's zijn een uitstekende test voor het karakteriseren van nierkanker, maar zijn vaak niet in staat om te bepalen of de kanker zich heeft verspreid naar de nierader, de grote ader uit de nier die samenkomt met de inferieure vena cava (de grote ader die bloed uit het onderlichaam terugbrengt). naar het hart).
MRI scan
Een MRI-scan maakt gebruik van magnetische beeldvorming in plaats van röntgentechnologie om een beeld te creëren van structuren in de buik. In het bijzonder nuttig voor het definiëren van "weke delen" afwijkingen. Over het algemeen is een CT-scan een betere test voor het evalueren van nierkanker, maar een MRI kan nodig zijn voor mensen met abnormale nierfunctietests of die een allergie hebben voor contrastverven..
Een MRI kan ook worden overwogen als wordt vermoed dat een nierkanker zich in de renale ader en inferieure vena cava heeft verspreid, omdat tijdens operaties dan speciale procedures nodig kunnen zijn. MRI kan niet worden gebruikt door mensen die metaal in hun lichaam hebben, zoals een pacemaker, granaatscherven of kogelfragmenten, omdat de sterke magneten kunnen leiden tot beweging van deze objecten.
Een MRI van de hersenen kan worden gedaan om te zoeken naar bewijs van metastasen (verspreiding) van de kanker naar de hersenen, de op twee na meest voorkomende locatie waar nierskanker zich verspreidt.
PET-scan
PET-scans worden vaak gebruikt bij de diagnose van kanker, maar veel minder bij de diagnose van nierkanker. Tijdens een PET-scan wordt een kleine hoeveelheid radioactieve suiker in het lichaam geïnjecteerd en worden afbeeldingen (meestal in combinatie met CT) genomen nadat de suiker tijd heeft gehad om te worden geabsorbeerd.
In tegenstelling tot CT en MRI, wordt het beschouwd als een functionele test in plaats van een structurele test en kan het nuttig zijn bij het onderscheiden van gebieden van actieve tumorgroei van gebieden zoals littekenweefsel.
Intraveneus pyelogram (IVP)
Een IVP is een test waarbij kleurstof in een ader wordt geïnjecteerd. De nieren nemen vervolgens deze kleurstof in, waardoor radiologen de nieren kunnen zien, met name het nierbekken.
IVP's worden niet vaak gebruikt bij de diagnose van nierkanker, maar kunnen worden gebruikt voor urotheelcelkankers (overgangsceltumoren zoals blaaskanker en ureter dan soms het centrale deel van de nieren, het nierbekken).
Renale angiografie
Angiografie wordt vaak gedaan in combinatie met een CT-scan en omvat het injecteren van een kleurstof in de nierslagader om de bloedvaten van de nier te definiëren. Deze test wordt soms gebruikt om te helpen bij het plannen van een operatie voor een tumor.
Cystoscopy en Nephro-Ureteroscopy
Deze testen omvatten het plaatsen van een verlichte katheter in de blaas, door de ureter en tot aan het nierbekken (het "midden" van de nier). Het wordt voornamelijk gebruikt als er ook een massa in de blaas of ureter is, zoals transitioneel celcarcinoom.
biopsie
Hoewel een biopsie essentieel is voor het diagnosticeren van veel kankers, is het niet vaak nodig om nierkanker te diagnosticeren. Bovendien is er een risico bij fijne naaldbiopten (biopsieën gedaan met een dunne naald ingebracht door de huid en in de nieren) dat de procedure de tumor zou kunnen "zaad" (spreid de tumor alleen over de weg van de naald).
Monsters van een tumor zijn belangrijk voor de planning van de behandeling, zoals bij gerichte therapieën, maar worden meestal verkregen tijdens de operatie in plaats van een biopsie.
Tests voor metastasen
Nierkanker kan zich verspreiden via de bloedbaan of door de lymfevaten, en de meest voorkomende plaatsen van metastasen zijn de longen, botten en hersenen, in die volgorde. Een thoraxfoto (of CT-thorax) kan worden uitgevoerd om longastasen te zoeken.
Ofwel een botscan of PET-scan kan bepalen of botmetastasen aanwezig zijn. Een MRI van de hersenen is de beste test om hersenmetastasen te zoeken.

Differentiële diagnose

In tegenstelling tot veel soorten kanker, zijn er relatief weinig oorzaken van een mis in de nier. De differentiële diagnose kan echter moeilijker zijn als er een kleine massa in de nier wordt gevonden, meestal als een test om een andere reden wordt uitgevoerd.
Andere mogelijke oorzaken van een niermassa zijn onder andere:

Nier (nier) cysten: Cysten kunnen vaak worden onderscheiden met een echografie en worden vaak aangetroffen met polycystische nierziekte.
Angiomyolipomas: Een angiomyolipoma kan worden gedifferentieerd van nierkanker tijdens een CT-scan (vanwege de aanwezigheid van vet). Dit zijn goedaardige tumoren.
oncocytomas: Oncocytomen worden meestal ook gedifferentieerd op basis van CT-bevindingen. Deze goedaardige tumoren kunnen nierkanker vaak nabootsen op beeldvormingsstudies.
Renale adenomen: Dit zijn goedaardige tumoren die vaak een incidentele bevinding zijn van beeldvormingstests.
Urotheliale kankers (transitionele celkanker van de blaas, urineleiders en soms nierbekken): deze kankers vormen ruwweg 15 procent van de nierkanker en bevinden zich meestal centraal in de nier en hebben betrekking op het verzamelsysteem. Kankercellen kunnen aanwezig zijn bij een urineanalyse.
Bijniertumoren: De bijnieren zitten bovenop de nieren en kunnen meestal op beeldvorming worden gedifferentieerd. De meest voorkomende adrenale tumoren zijn adrenale metastasen van kankers zoals longkanker.

Nieren abces: Een abces is een ommuurde infectie.
Nieruitzaaiingen: Verschillende soorten kanker kunnen zich verspreiden naar de nieren. Dit veroorzaakt vaak een paar kleine vlekken in plaats van een grotere tumor. Kankers die zich kunnen verspreiden naar de nieren omvatten longkanker, borstkanker, maagkanker, melanoom en kanker van de andere nier..
Hodgkin-lymfoom en non-Hodgkin-lymfoom: Beide bloedgerelateerd kunnen ook de nieren omvatten, maar worden vaak ook geassocieerd met tumoren (en vergrote lymfeklieren) in andere delen van het lichaam..
Nierinfarct: Een infarct verwijst naar een gebrek aan bloedtoevoer. Dit is als een "hartaanval" van de nier, en het dode weefsel (necrotisch weefsel) kan soms verschijnen als een massa bij beeldvorming.
sarcomas: Dit zijn zeldzame kankers die beginnen in het zachte weefsel dat de nier omringt.

Enscenering van nierkanker

Staging van een nierkanker wordt meestal gedaan na de operatie en combineert de resultaten van beeldvormingstests, samen met kenmerken van de tumor die na de operatie naar de pathologie wordt gestuurd, evenals bevindingen tijdens de operatie..
Tumor Grade
Nierkanker krijgt een cijfer van 1 tot 4, de Fuhrman-graad, dat een maat is voor de agressiviteit van een tumor..
Een cijfer van 1 wordt gebruikt om tumoren te beschrijven die het minst agressief zijn en cellen hebben die erg gedifferentieerd zijn (lijken het meest op normale niercellen). Daarentegen wordt een graad 4 gegeven om de meest agressief ogende tumoren te beschrijven, deze zijn zeer ongedifferentieerd en zien er heel anders uit dan normale niercellen..

TNM Staging
Niertumoren worden ook geëvalueerd met behulp van iets dat het TNM-systeem wordt genoemd. Dit kan in het begin verwarrend zijn, maar is veel gemakkelijker te begrijpen als we deze letters definiëren en wat de cijfers betekenen.

T staat voor tumor. De cijfers na de T geven de grootte van de tumor aan. T1-tumoren hebben een diameter van minder dan 7 cm. T2-tumoren hebben een diameter van 7 tot 10 cm. T3-tumoren zijn buiten de nier of in een ader gegroeid, maar niet in de bijnieren of achter de fascia van Gerota (de laag weefsel rondom de nier). T4-tumoren zijn voorbij de fascia van Gerota of in de bijnier gegroeid.
N staat voor knooppunten. Een beschrijving van N0 zou betekenen dat de kanker niet is uitgezaaid naar lymfeklieren. N1 zou betekenen dat de kanker zich heeft uitgebreid naar lymfeklieren in de buurt.
M staat voor metastasen en is 0 of 1, afhankelijk van of er metastasen aanwezig zijn (of de kanker zich heeft verspreid naar de longen, botten, hersenen of andere regio's). M0 betekent dat er geen metastasen aanwezig zijn. M1 betekent dat er metastasen aanwezig zijn.

Tx (of Nx of Mx) betekent dat de tumor (of knopen of metastasen) niet kan worden beoordeeld. T0 betekent dat er geen bewijs is van een primaire tumor en wordt gebruikt als niermetastasen worden gevonden, maar de primaire tumor kan niet worden gevonden.

Stages

Met behulp van de bovenstaande letters worden nierkankers vervolgens verdeeld in 4 fasen:

Fase 1: Stadium 1-nierkanker (T1, N0, M0) heeft een diameter van minder dan 7 cm en bevindt zich in de nier (ze zijn niet uitgezaaid naar lymfeklieren of andere delen van het lichaam).
Stage 2: In deze fase (gedefinieerd als T2, N0, M0) kan de kanker groter zijn dan 7 cm in diameter of zijn uitgezaaid naar een nabijgelegen grote ader zoals de renale ader of de inferieure vena cava. Het is echter niet uitgezaaid naar lymfeklieren, de bijnieren, de fascia van Gerota of verre locaties.
Fase 3: Fase 3 tumoren (die T1 of T2, N1, M0 of T3 kunnen zijn, elke N, M0) kunnen elke grootte hebben, maar hebben zich niet voorbij de fascia van Gerota verspreid. Deze categorie omvat ook tumoren die niet buiten de nier zijn gegroeid, maar zich hebben verspreid naar een nabijgelegen lymfeklieren.
Fase 4: Fase 4 wordt op twee primaire manieren gedefinieerd. In één setting kan de tumor zich voorbij de fascia van Gerota en naar nabijgelegen lymfeklieren hebben verspreid, maar niet naar andere delen van het lichaam. Of het kan van elke grootte zijn, zich hebben verspreid naar elk knooppunt en zich ook hebben verspreid naar andere delen van het lichaam (Elke T, Elke N, M1).

Terugkerende nierkanker
Terugkerende nierkanker verwijst naar elke vorm van kanker die is teruggekomen, of het nu in de nieren is, in de omliggende weefsels, in lymfeklieren, of op verre locaties.
Alle uitgevoerde diagnostische tests helpen uw arts uw tumor nauwkeurig te richten. Op basis van de resultaten zal hij of zij beter in staat zijn om een behandeling te kiezen die op uw situatie is afgestemd.
Welke behandelingen worden gebruikt voor nierkanker?