Opdivo (Nivolumab) Gebruik, acties en bijwerkingen

Het immunotherapie-medicijn Opdivo (nivolumab) is nu goedgekeurd voor verschillende kankers die metastatisch zijn (zoals longkanker, melanoom en meer) en heeft geresulteerd in reacties die eerder niet werden gezien bij deze geavanceerde kankers. Het medicijn werkt, simplistisch, door het eigen immuunsysteem te helpen kankercellen te elimineren. In tegenstelling tot chemotherapie richt Opdivo zich specifiek op kankercellen en heeft vaak minder bijwerkingen dan traditionele chemotherapie. Vaak voorkomende bijwerkingen zijn huiduitslag, elektrolytafwijkingen en ontstekingen in een aantal verschillende organen. Laten we eens kijken naar het werkingsmechanisme van Opdivo, wanneer en hoe het kan worden gebruikt, mogelijke bijwerkingen, en hoe artsen proberen te leren wie het beste zal reageren op deze medicijnen..

Opdivo (Nivolumab) -Definitie

Opdivo (nivolumab) wordt beschouwd als een type immunotherapie, het eerste geneesmiddel in deze categorie dat is goedgekeurd voor longkanker (in 2015) en dat nu ook is goedgekeurd voor verschillende andere kankers. Immunotherapie is een relatief nieuw type kankerbehandeling waarbij het immuunsysteem of de immuunresponsprincipes worden gebruikt om kanker te bestrijden.
Er zijn veel verschillende soorten of categorieën van behandelingen die worden geclassificeerd als immunotherapie. Opdivo wordt beschouwd als een "checkpoint-remmer" (die we hieronder verder zullen bespreken).
Opdivo (nivolumab) was een opwindende toevoeging voor de behandeling van kanker in de afgelopen paar jaar, en veel van de opwinding is niet alleen maar een hype. Sommige mensen hebben reacties op de medicatie gehad die bijna 5 jaar geleden nog vrijwel onbekend waren. Helaas werkt Opdivo niet voor iedereen, maar als het effectief is, kan het resulteren in een duurzame respons (hieronder gedefinieerd). Bijwerkingen komen vaak voor, maar zijn in het algemeen milder dan bijwerkingen die worden aangetroffen bij veel chemotherapiebehandelingen.

Is Opdivo (Nivolumab) een type chemotherapie?

Veel mensen zijn verward over de relatie tussen chemotherapie en immunotherapie. Is immunotherapie, en specifiek nivolumab, een type chemotherapie?
Soms wordt chemotherapie los gebruikt om elk type medicijn dat wordt gegeven om kanker te bestrijden, te beschrijven. In dit geval kunnen immunotherapie-medicijnen soms chemotherapie worden genoemd. Toch zijn er ook belangrijke verschillen. De term "chemotherapie" verwijst gewoonlijk naar het gebruik van geneesmiddelen die de celdeling van beïnvloeden allemaal snelgroeiende cellen. De bekende bijwerkingen van chemotherapie ontstaan omdat, naast het bestrijden van kankercellen, deze geneesmiddelen ook normale cellen treffen die zich snel delen. Het is deze actie van chemotherapie op gezonde cellen, zoals die in het beenmerg (resulterend in een lage witte telling en meer), haarzakjes (resulterend in haarverlies) en het spijsverteringskanaal (resulterend in misselijkheid) dat resulteert in de gemeenschappelijke bijwerkingen.
Immunotherapiedrugs daarentegen zijn specifiek ontworpen om het immuunsysteem van het lichaam te veranderen of om stoffen te gebruiken die door het immuunsysteem zijn gemaakt om kanker te bestrijden en vallen niet alle cellen in het lichaam aan. Om deze reden hebben immunotherapie-medicijnen vaak minder bijwerkingen dan traditionele chemotherapie-medicijnen.

Hoe Opdivo (Nivolumab) werkt (werkingsmechanisme)

Opdivo (nivolumab) is een immunotherapeuticum dat is geclassificeerd als een controlepuntremmer.
Het werkingsmechanisme van controlepuntremmers is gemakkelijker te begrijpen als u denkt aan uw immuunsysteem als een auto, waarbij controlepostremmers de remmen van de auto zijn. Ons immuunsysteem is ontworpen om bacteriën, virussen en zelfs kankercellen in ons lichaam aan te vallen. Ons immuunsysteem weet al hoe hij kanker moet bestrijden. Net zoals ons lichaam bacteriën en virussen in onze omgeving bestrijdt, is het ontworpen om vreemde cellen zoals kankercellen te bestrijden.
Het immuunsysteem heeft echter wel checks and balances. Deze controlepunten dienen om het immuunsysteem te controleren, zodat het niet onderpresteert of overperformeert. Een overactief immuunsysteem is in feite een probleem met auto-immuunziekten zoals reumatoïde artritis en lupus.
De "remmen" van de auto die het proces vertragen, zijn eiwitten die worden aangeduid als controlepuntremmers. Deze checkpoint-eiwitten vertragen de immuunrespons zodat deze niet overactief is. Een van deze eiwitten is PD-L1. PD-L1 bindt aan PD-1-receptoren op T-cellen (de cellen in het immuunsysteem die het meest actief zijn bij het aanvallen van kanker), en zegt dat ze stil moeten zijn.
Kankercellen zijn lastig. Sommige kankercellen hebben een manier gevonden om veel PD-L1 te produceren. Wanneer dit bindt aan PD-1-receptoren op de T-cellen, kunnen de kankercellen ongecontroleerd groeien, bijna als het plaatsen van een masker op de kankercellen zodat het immuunsysteem ze niet herkent en aantast.
Opdivo werkt door binding aan en blokkering van de activering van PD-1 door PD-L1, waardoor de remmen van de auto (het immuunsysteem) in wezen worden vrijgegeven, zodat deze de kanker kan bestrijden. Al met al werkt Opdivo door het masker af te nemen van kankercellen zodat ze zich niet langer kunnen verbergen voor het immuunsysteem en uiteindelijk worden vernietigd door de immuunrespons van ons lichaam..

Opdivo (Nivolumab) Gebruik

Opdivo wordt meestal gebruikt voor stadium IV (niet-operatieve) kankers, kankers die niet operatief kunnen worden behandeld en zich gewoonlijk naar andere delen van het lichaam hebben verspreid (aangeduid als metastatisch)..
Welke kankers kunnen worden behandeld met Opdivo?
Opdivo (nivolumab) is goedgekeurd voor de behandeling van mensen met longadenocarcinoom (een soort niet-kleincellige longkanker), plaveiselcelcarcinoom van de longen (een ander type niet-kleincellige longkanker), gemetastaseerd melanoom, de ziekte van Hodgkin hoofd- en nekkanker, Merkel-celcarcinoom en niercelcarcinoom (nierkanker). Het wordt ook gebruikt in klinische onderzoeken voor andere kankers.
Hoe is het gegeven?
Opdivo wordt toegediend via intraveneuze injectie gedurende een infusieperiode van ongeveer een uur. Het wordt meestal elke 2 weken gegeven.
Alleen of in combinatie
Opdivo kan alleen worden gegeven, of in combinatie met andere immunotherapie, chemotherapie of bestraling. Van belang is dat combinatietherapie mogelijk goed werkt vanwege een bepaald mechanisme. Chemotherapie of bestralingstherapie resulteert in de afbraak van tumorcellen. De afbraakproducten van deze cellen worden vervolgens "gezien" door het immuunsysteem en kunnen, door het systeem in wezen te primen, ertoe leiden dat immunotherapie beter werkt..

Wat betekent "Duurzame respons"??

Alvorens de studies over nivolumab te bespreken, is het nuttig om een term te definiëren die vaak wordt gebruikt bij het beschrijven van de respons op immunotherapie-geneesmiddelen: de term 'duurzame respons'.
EEN "duurzame respons"verwijst naar een langdurige positieve respons van een tumor op een medicijn Er is geen specifieke tijd, maar" langdurig "betekent meestal minimaal 1 jaar en soms veel langer.
Als u studies ziet praten over een "duurzame respons", staat dit vaak in contrast met het typische type respons dat wordt verwacht van chemotherapie. Met stadium IV solide tumoren kan chemotherapie effectief zijn, maar de tumor wordt bijna altijd resistent tegen chemotherapie na een relatief korte tijdsperiode (vaak gedefinieerd in maanden). Bij gerichte therapieën is de responstijd vaak langer, maar resistentie ontwikkelt zich vaak binnen een jaar, afhankelijk van het specifieke medicijn, het type kanker en nog veel meer. (Sommige nieuwere gerichte therapieën lijken langer te werken dan dit.)
Een duurzame reactie betekent niet een "remedie", maar het definieert een reactie die in veel opzichten de het dichtste wat we op dit moment hebben-wanneer het werkt.
Immunotherapie kan blijven werken nadat de behandeling is voltooid
In tegenstelling tot chemotherapie en gerichte therapie - die alleen effectief zijn zolang een persoon het medicijn gebruikt - voor sommige mensen die Opdivo hebben ingenomen, lijkt het erop dat het effectief kan blijven. Bij niet-kleincellige longkanker hebben sommige mensen een duurzame respons gehad, zelfs na het staken van de behandeling.

Wat zijn studies en klinische proeven die ons over Opdivo vertellen?

Studies hebben in het algemeen gekeken naar het effect van Opdivo op specifieke kankers in plaats van kankers als geheel:

Niet-kleincellige longkanker: Een beoordeling in 2017 van negen onderzoeken met mensen met stadium III en fase IV niet-kleincellige longkanker wees uit dat nivolumab (en Tecentriq (atezolitumab) en Keytruda (pembrolizumab) de algehele overleving meer verbeterden dan chemotherapie bij tweedelijnsbehandeling (en ook pembrolizumab eerste lijn in PDL-1 positieve tumoren.) Bovendien hadden mensen minder bijwerkingen op de controlepuntremmers dan op chemotherapie. Opdivo kan worden gebruikt voor longadenocarcinoom of plaveiselcelcarcinoom van de longen. Opdivo mag alleen worden gebruikt voor die mensen die geen targetbare genmutaties hebben of niet hebben gereageerd op gerichte therapie.
Metastatisch melanoom: Opdivo wordt nu aanbevolen eerste lijn (als de eerste behandeling) voor gemetastaseerd melanoom.
Klassiek Hodgkin-lymfoom: Opdivo kan worden gebruikt voor mensen met klassiek Hodgkin-lymfoom die niet verbeteren na een stamceltransplantatie en gebruik van gerichte therapie.
Plaveiselcelhoofd- en nekkanker (metastatisch of recurrent).
Niercelcarcinoom: Opdivo is goedgekeurde tweede lijn (na anti-angiogenese remmer therapie) voor gevorderd niercelcarcinoom, het meest voorkomende type nierkanker.

Urotheliaal carcinoom: Opdivo is goedgekeurd voor mensen met dit type blaaskanker die niet verbeteren op het gebied van chemotherapie.
Merkel-celcarcinoom
Dikkedarmkanker: Eén type gemetastaseerde darmkanker na behandeling met drie chemotherapie medicijnen.
Hepatocellulair carcinoom (leverkanker): Opdivo kan worden gebruikt na behandeling met Nexavar (sorafenib).
Kanker met hersenmetastasen

Kanker met hersenmetastasen
Kankers met hersenmetastasen, zoals melanoom of longkanker met hersenmetastasen, waren van oudsher een uitdaging om te behandelen. De meeste geneesmiddelen voor chemotherapie zijn niet in staat om het centrale zenuwstelsel te bereiken vanwege de aanwezigheid van de bloed-hersenbarrière, een dicht netwerk van haarvaten dat werkt om gifstoffen (zoals chemotherapiemedicijnen) uit de hersenen te houden. Dit is bijvoorbeeld de reden waarom nivolumab als eerste wordt aanbevolen voor mensen met melanoom met asymptomatische hersenmetastasen.

Wanneer werkt immuuntherapie het beste??

Het onderzoek naar Opdivo en andere immunotherapie-medicijnen is nog jong, maar met longkanker lijkt het erop dat mensen die in het verleden hebben gerookt meer geneigd zijn om op de drug te reageren dan mensen die nooit hebben gerookt. Dit is logisch als je aan het mechanisme denkt. Longtumoren bij mensen die hebben gerookt, hebben een 'hogere mutatielading'. Met andere woorden, de kankercellen hebben meer van de mutaties die worden aangetroffen in kankercellen die optreden in het celproces dat kankerachtig wordt. (Dit is niet gerelateerd aan erfelijkheid en deze mutaties worden niet doorgegeven in een familie). Cellen met meer mutaties lijken waarschijnlijk meer abnormaal (minder zoals normale cellen) op het immuunsysteem, waardoor behandelingen die het immuunsysteem gebruiken of de principes ervan waarschijnlijk effectiever zijn.
Testen om te zien of Opdivo mogelijk effectief is
Tests die kunnen worden uitgevoerd om de respons op Opdivo en andere ijkremmers te voorspellen, zijn onder meer:

PD-L1-niveaus: Tests voor PD-L1-spiegels kunnen in sommige gevallen een reactie op Opdivo voorspellen, maar de test kent vele beperkingen wat betreft het tijdstip waarop het medicijn moet worden gebruikt. Sommige mensen met lage niveaus van PD-L1 hebben mogelijk nog steeds een zeer sterke reactie op het medicijn.
Tumormutatiebelasting: Tumormutatiebelasting is een biomarkertest die kijkt naar het aantal mutaties in kankercellen. Degenen die een hoge tumormutatiebelasting hebben (gedefinieerd als meer dan 10 mutaties per megabase bij het testen van de Foundation) zullen eerder reageren, maar net als bij PD-L1-testen zijn er uitzonderingen en het is nog te vroeg om de test te gebruiken als een methode om behandeling te kiezen.

Potentiële bijwerkingen van Opdivo (Nivolumab)

Zoals bij elke behandeling met kanker, zijn er gemeenschappelijke en potentiële bijwerkingen van behandeling met Opdivo.
Vaak voorkomende bijwerkingen (die optreden bij 10 procent of meer van de mensen) zijn onder meer:

Huiduitslag
Jeuk (pruritus)
Verhoogde kaliumspiegel (hyperkaliëmie) en laag natriumgehalte (hyponatriëmie)
Abnormale leverfunctietesten zoals ALT en alkalische fosfatase
Hoesten
Kortademigheid
Vermoeidheid
Laag aantal witte bloedcellen
Spierpijn, vooral bij longkanker

Minder vaak voorkomende, maar ernstige bijwerkingen zijn:

Bijna alles dat eindigt met het achtervoegsel "itis", een term die ontsteking betekent; zoals colitis (ontsteking van de dikke darm), pneumonitis (ontsteking van de longen), hepatitis (ontsteking van de lever), nefritis (ontsteking van de nieren), pancreatitis (ontsteking van de pancreas), en meer
Oogaandoeningen zoals uveïtis en droge ogen
Endocriene problemen met de schildklier, de bijnieren en de hypofyse

Waarschuwingen tijdens het gebruik van Opdivo (Nivolumab)

Mensen die Opdivo gebruiken, moeten worden gecontroleerd op inflammatoire symptomen en indien aanwezig, moet het medicijn mogelijk worden vastgehouden of gestopt. Deze omvatten aandoeningen zoals pneumonitis, encefalitis, nefritis en colitis. Het medicijn kan diabetes type I veroorzaken en de bloedsuikerspiegel moet worden gecontroleerd.
Bijnierinsufficiëntie of bijniervermoeidheid kunnen optreden, en mensen moeten zich bewust zijn van het potentieel van deze aandoening evenals de mogelijke symptomen.
Ernstige immuungerelateerde huiduitslag zoals het Stevens-Johnson-syndroom kan optreden en u moet met uw arts praten over eventuele huiduitslag die u ontwikkelt.
Over het algemeen zijn ernstige bijwerkingen die het stoppen met het geneesmiddel noodzakelijk maken echter ongebruikelijk en vinden minder dan 1 procent van de tijd plaats. Zorg ervoor dat u met uw oncoloog praat over andere mogelijke symptomen en wanneer u moet bellen.

Een woord van heel goed

Opdivo (nivolumab) is een zeer nieuw medicijn dat is geclassificeerd als een type immunotherapie. Voor degenen bij wie deze geneesmiddelen effectief zijn, hebben we soms reacties gezien van geavanceerde solide tumoren die slechts een paar jaar geleden ondenkbaar waren. Dat gezegd hebbende, ze werken niet voor iedereen, en we hebben nog steeds geen goede manier om te weten wie het beste zal reageren op de behandeling.
Bijwerkingen komen vaak voor, vooral symptomen zoals uitslag, jeuk en schildklierdisfunctie. Ernstige bijwerkingen kunnen soms ook optreden. Over het algemeen wordt Opdivo echter beter verdragen dan traditionele chemotherapie.
Er is veel opwinding geweest van de medische gemeenschap om een paar redenen. Opdivo kan worden gebruikt voor de behandeling van zelfs zeer geavanceerde solide tumoren. Bovendien kan het effectief zijn bij verschillende soorten kanker. Het is waarschijnlijk dat nieuwe toepassingen voor het medicijn in de nabije toekomst zullen worden goedgekeurd en er zijn veel klinische onderzoeken gaande die het effect van Opdivo op een breed scala van soorten kanker beoordelen, zowel alleen als in combinatie met andere behandelingen..