De rol van palpatie in de geneeskunde

Palpatie is het proces waarbij je je hand of vingers gebruikt om een ziekte of verwonding van het lichaam te identificeren. Het wordt door artsen gebruikt om de grootte, vorm, stevigheid of locatie te bepalen van een afwijking die op een ziekte lijkt.
Dit kan zijn:

De textuur van de huid voelen als bewijs van zwelling of ontsteking
Beoordeling van de locatie en ernst van pijn
Onderzoek naar knobbeltjes of onregelmatigheden die wijzen op een tumor, hernia of fractuur
Het lokaliseren van anatomische oriëntatiepunten om structurele onregelmatigheden te identificeren, zoals een gewrichtsdislocatie of een hernia
Bepaling van de positie van de foetus tijdens de zwangerschap

Palpatie wordt vaak gebruikt voor abdominale of thoracale (borst) onderzoeken, maar kan worden toegepast op elk deel van het lichaam, inclusief de mond, vagina en anus. Volgens de strengste definitie kan het nemen van de pols van een persoon als een vorm van palpatie worden beschouwd.

Soorten palpatie

Het tastgevoel is net zo belangrijk als het gezichtsvermogen bij lichamelijk onderzoek. Als onderdeel van hun training leren artsen om problemen op of onder het huidoppervlak te herkennen door alleen aanraking. Ze doen dit door algemene druk uit te oefenen met de hand of vingers om subtiele veranderingen te detecteren die anders door een leek zouden worden opgemerkt.
De technieken die worden gebruikt voor palpatie kunnen variëren door het lichaamsdeel dat wordt onderzocht, evenals de doelen van het onderzoek (d.w.z. screening versus diagnose). De onderstaande zijn slechts enkele voorbeelden.

Thoracale palpatie

Thoracale palpatie wordt meestal gebruikt om problemen van de borst of wervelkolom te diagnosticeren. Het betreft het aanraken van oppervlakkige en diepe weefsels om de positie van de wervel te bepalen, de aanwezigheid van oedeem (zwelling) of lymfadenopathie (gezwollen lymfeklieren), of een uitsteeksel in de ribben, het borstbeen of de wervelkolom.
De palpatie kan worden uitgevoerd in een zittende positie of wanneer u in een liggende (gezicht omhoog) of naar voren gebogen (ondersteboven) positie ligt.

Abdominale palpatie

Diepe palpatie van de buik wordt uitgevoerd door de vlakke kant van de hand op de buikwand te leggen en een stevige, constante druk uit te oefenen. Tweehandige palpatie - waarbij de bovenhand wordt gebruikt om druk uit te oefenen, terwijl de lagere hand wordt gebruikt om te voelen - is vaak nuttig bij het beoordelen van een buikmassa.
Palpatie kan zelfs helpen bij het diagnosticeren van een abdominaal aorta-aneurysma. Dit wordt gedaan door beide handen op de buik te plaatsen met wijsvingers aan elke kant van de aorta (net boven en rechts van de navel).
Als er een abdominaal aorta-aneurysma aanwezig is, zouden de vingers bij elke hartslag worden afgescheiden.
Hoe Aorta-aneurysmata worden gediagnosticeerd

Uterus palpatie

Een andere procedure met twee handen is het bimanuele bekkenexamen, ook bekend als handmatige uteruspalpatie. Het omvat de compressie van de onderbuik met één hand en de palpatie van weefsels in de vagina met de vingers van de andere hand.
Wat te verwachten tijdens een bekkenexamen

Palpatie van de borst

Palpatie van de borsten wordt uitgevoerd met de vlakke kanten van de hand en vingers. De procedure is systematisch en omvat de bepaling met de klok mee van de borst en de nippels om te controleren op consistenties en knobbels. De tepels zelf zouden worden gepalpeerd voor elasticiteit en voorzichtig worden geperst om te controleren op ontslag.
Wat te verwachten tijdens een borstonderzoek

Herniale palpatie

Palpatie maakt deel uit van het proces dat betrokken is bij de diagnose en karakterisering van een inguinale hernia (het type gelegen in de onderbuik of lies). De grootte van de hernia kan worden vastgesteld door het onderwerp te hoesten, omdat de vlakke vingers tegen het uitpuilende weefsel worden geplaatst. De achterkant van de hand zou worden gebruikt om de temperatuur van de huid te beoordelen in vergelijking met het omringende weefsel.

Palpatie van de hand en de pols

Hand- of polsblessures worden typisch gediagnosticeerd met palpatie. De palpatie kan betrekking hebben op de zachte rotatie van een gewricht, terwijl de vingers subtiele tekens zoals crepitus (krakende geluiden en gewaarwordingen), verminderd bewegingsbereik of verhoogde warmte en zwelling indicatief voor ontsteking detecteren..
Vergelijkbare technieken kunnen worden toegepast op andere gewrichten, zoals de knie, enkel, elleboog of schouder.

Tandkloppingen

Palpitatie kan in de tandheelkunde worden gebruikt om ontstekingsaandoeningen zoals parodontitis, de oorzaken van een bijtverschil (tandocclusie) of de ontwikkeling van een tandabces of orale laesie vast te stellen. Dit wordt meestal uitgevoerd met de punt van de vinger, op zoek naar veranderingen in textuur, kleur, temperatuur of tandvleesconsistentie.
Naast een intraoraal onderzoek kan palpatie op de kaakspieren worden gebruikt om kliks of bijtonregelmatigheden te voelen. Dit wordt meestal gedaan door de vingers van beide handen op de kaakspieren te drukken terwijl de persoon bijt.
Dezelfde techniek kan worden gebruikt om stoornissen in het temporomandibulair gewricht (TMJ) te diagnosticeren.

Palpatie bij fysieke onderzoeken

Een lichamelijk onderzoek, samen met de beoordeling van uw medische geschiedenis, is meestal de eerste stap die een arts zal nemen bij het diagnosticeren van een medische aandoening of bij het uitvoeren van een routinematig lichamelijk onderzoek..
Er zijn vier kerncomponenten van een fysiek examen. Ze worden niet noodzakelijk op elk lichaamsdeel gebruikt, maar omvatten over het algemeen:

Inspectie, het visuele onderzoek van het lichaam
het betasten, het aanraken van het lichaam
Percussion, het tikken van het lichaam om de grootte en consistentie van een orgaan te evalueren of om de aanwezigheid van vloeistof te controleren
Auscultatie, luisteren naar hart- en darmgeluiden met een stethoscoop