De rol van progesteron in anticonceptie

Alle combinatie anticonceptiepillen bevatten oestrogeen (meestal ethinylestradiol) en een progestageen. De term progestin wordt gebruikt voor elke natuurlijke of door de mens gemaakte stof die eigenschappen heeft die vergelijkbaar zijn met natuurlijk progesteron. In tegenstelling tot oestrogeen zijn er veel soorten progestageen die worden aangetroffen in verschillende orale anticonceptiemerken. De oudere progestagetypes worden meestal de eerste en de tweede generatie genoemd, terwijl de nieuwere soorten derde generatie worden genoemd (en vierde)..

Progestin bedragen:

Het vergelijken van oestrogeen is vrij eenvoudig, omdat alle combinatie anticonceptiepillen hetzelfde type oestrogeen gebruiken; dit maakt het mogelijk om doseringen eenvoudig te vergelijken door de hoeveelheid. Aan de andere kant, omdat pillen verschillende soorten progestageen gebruiken (die elk een verschillende sterkte hebben), is het veel moeilijker om progestageenniveaus tussen pillen te vergelijken. De hoeveelheid progestine in anticonceptiepillen is vrij klein en wordt meestal aangeduid met milligram (mg). Wat dit betekent is dat zelfs als twee merken dezelfde progestageen dosis hebben, ze verschillende soorten progestageen kunnen hebben, dus de potentie kan sterk variëren.

Soorten progesteron:

Er zijn veel soorten progestagenen en elk heeft een ander profiel in termen van progestationele, oestrogene en androgene activiteit en / of effecten. Het resultaat van deze effecten is afhankelijk van de combinatie van het type en niveau van progestine en het niveau van oestrogeen.
Omdat de hormonen in elk type pil anders zijn en omdat elke vrouw anders op de pil reageert, zijn deze algemene richtlijnen mogelijk niet op alle vrouwen van toepassing. Om beter te begrijpen hoe een progestageen kan worden geclassificeerd, is het nuttig om duidelijk te maken welke effecten een progestageen op het vrouwelijk lichaam kan hebben..

Progestationele effecten: Progestationele effecten verwijzen naar hoe het progestine de progesteronreceptoren stimuleert (waardoor ovulatie wordt geholpen en menstruatiebloedingen verminderen). Een vergelijkbare term is progestationele selectiviteit, wat de mate is waarin progestationele effecten worden gemaximaliseerd en androgene effecten worden geminimaliseerd. Typisch, het doel van een anticonceptiepil is om een hoge mate van progestationele selectiviteit te bereiken.
Androgene effecten: Androgene effecten verwijzen naar de waarschijnlijkheid dat het progestin onaangename bijwerkingen kan veroorzaken. Progestines met een hogere androgene activiteit kunnen de kans vergroten op androgeen-gerelateerde bijwerkingen die voornamelijk acne en hirsutisme omvatten (ongewenste haargroei bij vrouwen).
- Ook hebben progestagenen met minder androgene activiteit weinig tot geen effect op het koolhydraatmetabolisme, dat is hoe het lichaam uitsplitst en eenvoudige suikers in kleinere eenheden synthetiseert die vervolgens door het lichaam kunnen worden gebruikt voor energie.
Oestrogene effecten: Oestrogene activiteit heeft te maken met ethinylestradiol, het type synthetisch oestrogeen dat wordt aangetroffen in anticonceptiepillen. Een hoger aantal microgram ethinylestradiol leidt tot krachtigere oestrogene effecten. Een hogere hoeveelheid oestrogene activiteit helpt de androgeen-gerelateerde bijwerkingen te verminderen. Progestines hebben echter de neiging om enkele van de oestrogene effecten van ethinylestradiol tegen te gaan.

Classificatie van Progestins:

Combinatie anticonceptiepillen bevatten een oestrogeen en een progestageen. Er zijn acht soorten progestagenen. De meeste van deze synthetische progestagenen zijn chemische derivaten van testosteron (bekend als 19-nortestosteron-derivaten).
De beschikbare anticonceptiepillen die zijn geclassificeerd onder 19-nortestosteron kunnen verder worden onderverdeeld in twee families: estrane en gonane.

De familie estrane (meestal, de eerste generatie progestagenen) bestaan uit norethindron en andere progestines die met norethindrone metaboliseren. Deze omvatten norethindronacetaat en ethynodioldiacetaat.
De Gonane familie: Deze classificatie is verder onderverdeeld in twee groepen:
- Prognoses van de tweede generatie, die een verschillende mate van androgene en oestrogene activiteiten hebben. Deze omvatten levonorgestrel en norgestrel.
- Nieuwere gonanen, of derde generatie progestagenen; deze hebben naar verluidt de minste androgene effecten en omvatten desogestrel en norgestimate.
Drospirenone, de laatste progestageen, is ook de nieuwste (4e) generatie. Drospirenon is een uniek progestageen omdat het verschilt van de andere omdat het is afgeleid van 17a-spirolacton, niet van de 19-nortestosteron-derivaten.

Typisch hebben de derde (en vierde) generatie progestagenen de neiging zeer selectief te zijn en minimale androgene eigenschappen te bezitten. Deze omvatten norgestimate, desogestrel en drospirenon. Er zijn aanwijzingen dat de progestagenen van de derde generatie een hoger risico op bloedstolsels kunnen hebben.