Het onthouden of intrekken van levensbehoudende maatregelen
Een levensondersteunende behandeling, ook wel levensondersteuning genoemd, is elke behandeling die bedoeld is om het leven te verlengen zonder de onderliggende medische toestand te genezen of om te keren. Dit kan mechanische ventilatie, kunstmatige voeding of hydratatie, nierdialyse, chemotherapie en antibiotica omvatten.
Kwaliteit versus hoeveelheid leven
Vooruitgang in geneeskunde en technologie helpt mensen langer te leven. Deze vooruitgang in medische technologie helpt mensen niet alleen langer te leven, maar ze helpen ook het leven te verlengen van mensen die het leven niet alleen kunnen ondersteunen. Dit verhoogt het debat over kwaliteit versus kwantiteit van leven. Ethische vragen omvatten:- Helpen we mensen langer te leven ten koste van hun comfort en waardigheid?
- Als we geen kunstmatige middelen gebruiken om het leven te ondersteunen, ontzeggen we ze de kans om langer te leven of volledig te herstellen?
- Wat als er een wonder gebeurt terwijl ze levensondersteuning hebben en ze genezen zijn??
- Wat als we ze van het levensonderhoud afhalen en ze een remedie vinden kort nadat ze zijn overleden?
Wie kan levensondersteunende beslissingen nemen?
De medische ethische code van de American Medical Association stelt dat "een bekwame, volwassen patiënt vooraf een geldige toestemming kan formuleren en verstrekken voor het achterhouden en intrekken van levensondersteunende systemen in het geval dat letsel of ziekte die persoon incompetent maakt met een dergelijke beslissing nemen. " Deze beslissing wordt meestal genomen in de vorm van een Advanced Healthcare Directive of een Living Will. In hetzelfde document kan een patiënt een surrogaat aanwijzen om de beslissing voor hen te nemen als zij niet in staat zijn. Als een geavanceerde richtlijn niet wordt gemaakt en er geen surrogaat wordt aangewezen, valt de keuze om levensonderhoud in te houden of in te trekken aan de nabestaanden, volgens de staatswet.Hoe de beslissing te nemen
Als u merkt dat u of iemand van wie u houdt, te maken krijgt met deze beslissing, is het belangrijkste dat u kunt doen, het evalueren van uw eigen doelen en de bekende wensen, indien aanwezig, van de patiënt. Verzamel alle informatie die u kunt over de soorten levensreddende maatregelen die de patiënt nodig heeft, inclusief de voordelen en risico's van elke patiënt. Bekijk de Advanced Healthcare Directive, Living Will of Preferred Intensity of Care van de patiënt als ze in een verpleeghuis zijn. Als u het aangewezen zorgsurrogaat bent, heeft u hopelijk een gesprek gehad over de wensen van de patiënt.Als er geen juridisch document is om naar te verwijzen en u geen gesprekken hebt gevoerd over levensbehoudende behandelingen met de patiënt, kan de beslissing moeilijker zijn. Ik raad meestal aan om alle naaste familieleden en misschien heel goede vrienden te verzamelen om te bespreken wat de patiënt zou hebben gewild. Elke persoon heeft zijn eigen unieke ervaringen met de patiënt om op te tekenen. Het is het beste wanneer alle geliefden van de patiënt het eens kunnen worden over het al dan niet stopzetten van levensondersteuning. Als er geen unaniem besluit kan worden genomen, kan het nuttig zijn om bemiddeling te proberen. Een maatschappelijk werker of kapelaan kan vaak helpen om moeilijke situaties als deze te bemiddelen. Het besluit zal uiteindelijk vallen op het aangewezen of in gebreke gebleven surrogaat, maar als alle geliefden van de patiënt kunnen deelnemen aan het besluitvormingsproces, kan het helpen nauwere relaties te bevorderen en wrok (en rechtszaken) te voorkomen.
