Het achterhouden van een diagnose van de ziekte van Alzheimer
Het dilemma van diagnose en het vertellen van de waarheid
Onlangs schreef iemand over het achterhouden van informatie van een persoon met Alzheimer. Hij schreef dat zijn grootmoeder de diagnose Alzheimer had en zijn grootvader had besloten het haar niet te vertellen. De grootvader voelde dat hij haar beschermde tegen de angst van haar diagnose Alzheimer, omdat haar eigen broer aan de ziekte was overleden. De schrijver was bezorgd omdat zijn grootmoeder vroeg wat er mis was met haar. Hij vroeg: is het goed om diagnostische informatie achter te houden??
Dingen om na te denken over een diagnose van de ziekte van Alzheimer
Het is belangrijk om een aantal zaken te overwegen die u kunnen helpen bij het nemen van de beslissing om wel of niet te vertellen aan iemand met de ziekte van Alzheimer. Het is moeilijk. U wilt doen wat het beste voor hen is. De eerste reactie kan echter zijn om je geliefde en jezelf te beschermen tegen verdere pijn en angst.
Overweeg de mate of het stadium van dementie.
In welk stadium van de ziekte van Alzheimer is hij / zij? Als een persoon zich in de vroege stadia van de ziekte van Alzheimer bevindt, kunnen ze begrijpen wat u hen vertelt. De informatie moet worden gegeven in termen die zij zullen begrijpen (dat is belangrijk voor ons allemaal, ongeacht ziekte of ziekte).
De meeste Alzheimer- en dementieorganisaties zeggen dat het het beste is om iemand in de vroege stadia van de ziekte van Alzheimer te vertellen over hun diagnose. Het geeft hen de tijd om te rouwen en geeft hen ook de mogelijkheid om beslissingen te nemen over hun toekomstige zorg en de zorg voor afhankelijke personen. Verschillende mensen behouden verschillende vaardigheden en geheugencapaciteiten wanneer ze Alzheimer hebben.
Zal iemand met Alzheimer informatie kunnen onthouden?
Als een persoon met de ziekte van Alzheimer te verward is of in de late stadia van dementie is, lijkt het weinig voordelen te hebben om hen te vertellen dat ze Alzheimer hebben. Maar er zijn geen gouden regels. Het vertellen van iemand die angstig en verward is over hun diagnose kan hen in dat geval helpen. Maar ik zou zeggen dat het niet erg nuttig is om diagnostische informatie te blijven herhalen voor iemand wiens herinnering diepgaand is aangetast.
Dit voorbeeld laat zien hoe zorgverleners een oordeel moeten vellen dat in het belang is van hun geliefde. Er is geen handleiding van absolute waarden in alle aspecten van de ziekte van Alzheimer.
Zal vertellen dat ze angst en verwarring verlichten?
Je voelen of weten dat er iets mis is met jou of dat mensen dingen voor je verbergen, is vreselijk. Depressie is een veel voorkomende reactie op nieuws over een diagnose met een slechte prognose. Dat kan moeilijk zijn om mee om te gaan maar als een reactie is het begrijpelijk.
In al mijn jaren van verpleegkunde zag ik slechts één persoon de informatie heel slecht behandelen, echter, het helpen van mensen in een ziekenhuis of hun huis als een professional is heel anders dan een privézorg binnen je eigen familie.
Reageren op slecht nieuws is iets dat we allemaal moeten doen in ons leven. Je kunt de ondersteuning en vriendelijkheid bieden die ze nodig hebben om hen te helpen. Ze kunnen je helpen. Het is zo belangrijk om te onthouden dat het hebben van de ziekte van Alzheimer niet betekent dat je als persoon wordt gedevalueerd als onderdeel van een gezin of samenleving. Uitgesloten, betutteld of beroofd van je autonomie is vaak veel erger.
Gevoelige onthulling van de diagnose van Alzheimer
Het is dwaas om te zeggen, maar het is zo belangrijk dat de informatie over de diagnose gevoelig wordt gegeven. We hebben allemaal verhalen gehoord over de slechte manieren waarop medici informatie kunnen geven, vooral slecht nieuws.
Mensen zullen vaak de hoeveelheid informatie aangeven die ze willen wanneer u hen begint te vertellen over diagnose en gezondheidskwesties. Mensen lijken vaak de hoeveelheid informatie te behouden waarmee ze kunnen omgaan. Omgaan met het vrijgeven van de diagnose gaat over luisteren, kijken en helpen die persoon effectief omgaan met de informatie die u hen vertelt.
De beste tijd kiezen om diagnose-informatie te geven
- Mensen met de ziekte van Alzheimer kunnen op verschillende momenten van de dag ontvankelijker zijn voor nieuwe informatie. Als u een arts, verpleegkundige of zorgverlener bent, regelt u uw afspraak om aan elke individuele behoefte te voldoen wanneer u voor de eerste keer over zijn / haar diagnose praat.
- Vergeet niet om de informatie nauwkeurig te houden, niet te uitgebreid.
- Geef informatie van aangezicht tot aangezicht, niet via de telefoon.
- Luister aandachtig naar de persoon. Ze geven vaak aan hoeveel informatie ze kunnen verwerken via hun vraag en reacties op diagnostische informatie.
- Geef waar mogelijk literatuur op om te geven aan de persoon met de ziekte van Alzheimer of hun verzorger. De meeste mensen hebben later vragen.
