Kleine vezel-neuropathie bij fibromyalgie en CVS
Onderzoek dat voor het eerst werd gepresenteerd op de jaarlijkse bijeenkomst van de American Academy of Neurology in Toronto in 2010, suggereert dat velen van ons met deze aandoeningen iets hebben dat kleine fiberneuropathie-afwijkingen heet in de kleine zenuwvezels, die zich in de buurt van het huidoppervlak bevinden en omgaan met pijn en temperatuur gevoel. Zowel pijn als temperatuurgevoeligheid zijn zeer algemene symptomen van fibromyalgie en chronisch vermoeidheidssyndroom.
In deze studie namen de onderzoekers huidbiopten van 30 mensen die ofwel fibromyalgie, chronisch vermoeidheidssyndroom, chronisch pijnsyndroom, of een combinatie van deze ziekten hadden, evenals van een controlegroep. Van de mensen met de pijnlijke aandoeningen, toonden biopsieën dat 13 van hen, of 43 procent, bewijs hadden van kleine vezelneuropathie.
Dat is een groot percentage, zeker, maar gezien de kleine steekproef van slechts 30 mensen, is het niet overtuigend. Het is echter veelbelovend genoeg om in de toekomst tot grotere studies te leiden.
Dr. Devanshi Gupta, de hoofdonderzoeker, zegt dat artsen moeten controleren op fibrose-neuropathie via huidbiopten bij patiënten met de volgende symptomen:
- Scherpe schietpartijen
- Orthostatische hypotensie (duizeligheid bij staan)
- Autonome symptomen
- Huidveranderingen gerelateerd aan onderbroken zenuwvoorziening
- incontinentie
- Seksuele disfunctie
- Andere neuropathische symptomen
U zult waarschijnlijk een aantal van de hierboven genoemde symptomen herkennen als symptomen van fibromyalgie en chronisch vermoeidheidssyndroom, waaronder de pijn, orthostatische hypotensie en autonome symptomen. Door de overlapping van de symptomen kan het moeilijker zijn om fibrose-neuropathie te diagnosticeren op basis van symptomen en alleen een onderzoek, dus de biopsie kan nuttiger zijn om de diagnose bij ons te bevestigen dan bij de algemene bevolking.
Verder testen
Een kleine studie gepubliceerd in een editie van 2013 van hersenen heeft verder bewijs geleverd van neuropathie van kleine zenuwvezels bij fibromyalgie.Onderzoekers onderzochten de kleine vezels in verschillende delen van het lichaam op drie verschillende manieren: sensorisch testen, pijnrespons en huidbiopsie. Ze vergeleken hen tussen mensen met fibromyalgie, mensen met depressie en gezonde controlepersonen.
Ze bepaalden dat mensen met fibromyalgie:
- Verminderde vezelfunctie die leidt tot verhoogde temperatuurgevoeligheid
- Sensorische onregelmatigheden in de voeten, het gezicht en de handen
- Lagere totale zenuwvezels en minder regenererende zenuwvezels in de huid
- Minder niet-gemyeliniseerde zenuwvezelbundels in de huid, maar normale niveaus van gemyeliniseerde zenuwvezels
De wetenschap begrijpen
Een snelle les in neurologie nu, zodat deze bevindingen voor u logisch zijn.Kijk eerst naar de afbeelding hierboven. De roze vlekken zijn neuronen, de cellen die de zenuwen vormen. De slierten die ze verbinden worden axonen of vezels genoemd.
De vezels in de huid, organen en perifere zenuwen worden C-vezels of kleine vezels genoemd. Hun taak is om sensatie te geven voor je huid en om de autonome functie te controleren - alle automatische taken die je lichaam doet, zoals het reguleren van de hartslag, ademhaling en lichaamstemperatuur. Schade aan deze zenuwen wordt perifere neuropathie genoemd.
Laten we nu kijken naar de laatste bevinding hierboven vermeld: Minder niet-gemyeliniseerde zenuwvezelbundels in de huid, maar normale niveaus van gemyeliniseerde zenuwvezels.
Stel je een grote elektronische kabel voor gehalveerd. Binnenin bevat het een aantal kleinere kabels die samengebundeld en in een behuizing geplaatst zijn. Kleine vezels in je lichaam worden op dezelfde manier gebundeld als ze samen reizen, weg van zenuwcellen en naar de gebieden die ze bedienen.
Sommige van die bundels bevinden zich in een beschermend omhulsel dat myeline of een myeline-omhulsel wordt genoemd. De medische term voor een omhulde bundel is gemyeliniseerd.
Andere bundels zijn 'naakt'. Ze krijgen geen myeline-omhulsel. Het zijn deze naakte, niet-gemyeliniseerde bundels die volgens deze studie lijken te zijn beschadigd door fibromyalgie. Dat zou een belangrijke aanwijzing kunnen zijn voor onderzoekers als zij de redenen voor de schade proberen bloot te leggen.
De relevantie
Er is meer bewijsmateriaal dat de theorie ondersteunt dat deze aandoeningen, of op zijn minst een grote subgroep, neuropathisch zijn. De prevalentie van intense zenuwpijn, vreemde zenuwsensaties en abnormale zenuwrespons wijzen allemaal op die richting, evenals het feit dat velen van ons worden geholpen door behandelingen gericht op neuropathie, zoals Lyrica (pregabaline) en Neurontin (gabapentine). Het controleren op neuropathie van kleine vezels kan artsen helpen bepalen wie van ons waarschijnlijk zal reageren op dit soort behandelingen.Dit kan een uitermate belangrijke onderzoeksrichting zijn. Artsen begrijpen neuropathische pijn. Het komt vaak voor bij diabetes en als gevolg van zenuwbeschadiging. Het is een concrete verklaring voor onze pijn, die momenteel wordt geclassificeerd als "slecht begrepen" of "idiopathisch" (betekent zonder reden.)
Het werpt ook een nieuwe vraag op: wat is schadelijk voor onze kleine vezels? Is het ons immuunsysteem, wat zou betekenen dat fibromyalgie auto-immuun is? (We hebben al enig bewijs dat suggereert dat ten minste enkele gevallen van chronisch vermoeidheidssyndroom auto-immuun zijn in de natuur.) Ontbreken we een enzym dat helpt bij axongroei en -herstel? Is het een probleem met cellulair metabolisme (mitochondriale disfunctie)?
Laten we hopen dat onderzoekers die vragen gaan stellen en op zoek gaan naar antwoorden, want als het echt zenuwbeschadiging is - en niet alleen disfunctioneren - levert het ons een betere geloofwaardigheid op, samen met meer concrete doelen voor behandeling.
