De basisprincipes van chronische pijn en overmatig gebruik van verwondingen

Chronische pijn en verwonding verwijst naar het soort lichamelijk letsel, ziekte of ziekte dat zich langzaam ontwikkelt en persistent en langdurig is, of zich voortdurend herhaalt in de loop van de tijd. Veel chronische letsels hebben milde symptomen en laaggradige pijn, en worden vaak genegeerd of eenvoudig over het hoofd gezien gedurende maanden of zelfs jaren. Het negeren van dergelijke milde pijntjes en kwalen kan leiden tot een blijvend chronisch letsel dat moeilijk te genezen is.

Cumulatieve trauma en overmatig gebruik verwondingen

Chronisch letsel wordt soms aangeduid als cumulatief trauma, overbelastingsletsel of repetitieve stressverwondingen.
Overbelastingsletsels hebben vaak subtiele of vage symptomen die zich langzaam ontwikkelen. Ze beginnen als een kleine, zeurende pijn of pijn en kunnen uitgroeien tot een slopende verwonding als ze niet vroeg worden behandeld. Overbelastingsverwondingen zijn het gevolg van herhaald gebruik, stress en trauma van de zachte weefsels van het lichaam (spieren, pezen, botten en gewrichten) zonder de juiste tijd voor genezing.
Voorbeelden van chronische verwondingen zijn:

• tendinitis
• Tennis elleboog
• Scheenbeenspalken

Behandeling

Problemen met chronische letsels zijn vaak moeilijk te diagnosticeren, omdat ze vaak symptomen hebben die zich langzaam ontwikkelen in de loop van de tijd. Ze kunnen beginnen als slechts een klein probleem en uitgroeien tot iets veel groters, als ze niet worden behandeld. Het is dus belangrijk om verwondingen aan zacht weefsel te behandelen wanneer ze zich voordoen, voordat ze in iets ergers veranderen.
Chronische letsels zijn vaak het gevolg van trauma aan de zachte weefsels. Een veelgebruikt acroniem voor weke delen-gerelateerde letselbehandeling is RICE, dat staat voor rust, ijs, compressie en elevatie.
Rust uit: De juiste rust nemen is een uiterst belangrijk aspect van het herstel van verwondingen, ongeacht of de verwonding optrad aan een spier, pees, ligament of bot. Eenmaal gewond, moet een volgende activiteit die de gewonde plek benadrukt, worden gestopt totdat de blessure zich gedurende een periode kan herstellen. De hersteltijd varieert afhankelijk van de specifieke blessure, maar de noodzaak voor rust na een blessure is universeel. Zorg ervoor dat u uw lichaam voldoende tijd geeft om te herstellen na eventuele verwondingsproblemen.
Ijs: Koud contact biedt kortdurende pijnverlichting aan een gewonde plek en werkt ook om de zwelling te beperken door de totale hoeveelheid bloedtoevoer naar de gewonde plek in het lichaam te verminderen.
Bij het aanbrengen van ijs op een geblesseerd gebied, mag u het ijs niet rechtstreeks op de huid of het lichaam aanbrengen. Wikkel het ijs in plaats daarvan in een handdoek of papieren handdoek voordat u het aanbrengt. Er wordt gesuggereerd dat ijs 15-20 minuten na een blessure op een beschadigd gebied wordt aangebracht, maar niet meer.
samendrukking: Compressie is ook belangrijk voor de behandeling na een blessure. Compressie helpt de totale zwelling te verminderen en te beperken. Compressie werkt ook af en toe om de pijn te verlichten. Het wikkelen van een gewond gebied in een verband is een goede manier om consistente compressie te bieden aan een geblesseerd gebied.
Verhoging: Het opheffen van een geblesseerd gebied na een blessure kan ook helpen om de algehele zwelling te beheersen. Verhogen is het meest effectief wanneer het gekwetste deel van het lichaam boven het hart wordt geheven. Dit helpt de bloedtoevoer naar het gebied te beheersen en zo de zwelling te verminderen.