Behandeling voor depressie van medicatie naar therapie

De eerste stap naar het krijgen van de juiste behandeling voor depressie is een lichamelijk onderzoek door een arts. Bepaalde medicijnen, evenals sommige medische aandoeningen zoals een virale infectie, kunnen dezelfde symptomen veroorzaken als depressie, en de arts moet deze mogelijkheden uitsluiten door middel van onderzoek, interview en laboratoriumtesten. Als een lichamelijke oorzaak voor de depressie is uitgesloten, moet een psychologische evaluatie worden uitgevoerd, door de arts of door verwijzing naar een psychiater of psycholoog.

Een goede diagnostische evaluatie omvat een complete geschiedenis van symptomen, dat wil zeggen, wanneer ze zijn begonnen, hoe lang ze hebben geduurd, hoe ernstig ze zijn, of de patiënt ze al eerder had en, zo ja, of de symptomen werden behandeld en welke behandeling werd gegeven . De arts moet vragen stellen over alcohol- en drugsgebruik en of de patiënt gedachten heeft over de dood of zelfmoord. Verder moet een geschiedenis vragen bevatten over de vraag of andere familieleden een depressieve ziekte hebben gehad en, indien behandeld, welke behandelingen zij mogelijk hebben ontvangen en welke effectief waren..

Als laatste moet een diagnostische evaluatie een onderzoek van de mentale status omvatten om te bepalen of spraak- of gedachtepatronen of geheugen zijn aangetast, zoals soms gebeurt in het geval van een depressieve of manisch-depressieve ziekte.

Behandeling voor depressie

De behandelingskeuze hangt af van de uitkomst van de evaluatie. Er zijn verschillende antidepressiva en psychotherapieën die kunnen worden gebruikt om depressieve stoornissen te behandelen. Sommige mensen met mildere vormen doen het misschien goed met alleen psychotherapie. Mensen met een matige tot ernstige depressie profiteren meestal van antidepressiva. De meeste doen het het beste met gecombineerde behandeling: medicatie om relatief snel symptoomverlichting te krijgen en psychotherapie om effectievere manieren te leren om met de problemen van het leven, waaronder depressie, om te gaan. Afhankelijk van de diagnose van de patiënt en de ernst van de symptomen, kan de therapeut medicatie of een van de verschillende vormen van psychotherapie voorschrijven die effectief zijn gebleken voor depressie..

Medicijnen voor depressie

Er zijn verschillende soorten antidepressiva die worden gebruikt om depressieve stoornissen te behandelen. Soms zal de arts verschillende antidepressiva proberen voordat hij de meest effectieve medicatie of combinatie van medicijnen vindt. Soms moet de dosering worden verhoogd om effectief te zijn. Hoewel er in de eerste paar weken enkele verbeteringen kunnen worden waargenomen, moeten antidepressiva regelmatig gedurende ongeveer een maand of twee worden ingenomen voordat het volledige therapeutische effect optreedt..

Patiënten zijn vaak geneigd om medicatie te snel te stoppen. Ze kunnen zich beter voelen en denken dat ze de medicatie niet langer nodig hebben. Of ze denken misschien dat het medicijn helemaal niet helpt. Het is belangrijk om medicatie te blijven innemen totdat het een kans heeft om te werken, hoewel bijwerkingen kunnen optreden voordat antidepressieve activiteit optreedt.

Stop nooit met het nemen van een antidepressivum zonder de arts te raadplegen voor instructies over het veilig beëindigen van de medicatie. Voor personen met een bipolaire stoornis of chronische depressie, kan het nodig zijn om de medicatie voor onbepaalde tijd te handhaven.

Antidepressiva zijn niet verslavend. Echter, zoals het geval is met elk type medicatie dat langer dan een paar dagen wordt voorgeschreven, moeten antidepressiva zorgvuldig worden gecontroleerd om te zien of de juiste dosering wordt gegeven. De arts zal de dosering en de effectiviteit ervan regelmatig controleren. Medicijnen van welke aard dan ook - voorgeschreven, vrij verkrijgbaar of geleend - mogen nooit worden gemengd zonder de arts te raadplegen.

Bijwerkingen

Antidepressiva kunnen bij sommige mensen milde en meestal tijdelijke bijwerkingen (soms aangeduid als bijwerkingen) veroorzaken. Typisch zijn deze vervelend, maar niet serieus. Ongewone reacties of bijwerkingen of bijwerkingen die het functioneren hinderen, moeten echter onmiddellijk aan de arts worden gemeld. De meest voorkomende bijwerkingen van antidepressiva en manieren om hiermee om te gaan zijn:

Droge mond: -Het is handig om slokjes water te drinken; kauw suikervrije kauwgom; dagelijks schone tanden.
Constipatie: Zemelen, gedroogde pruimen, fruit en groenten moeten in de voeding zitten.
Blaasproblemen: - Het legen van de blaas kan lastig zijn en de urinestraal is mogelijk niet zo sterk als gewoonlijk; de arts moet op de hoogte worden gebracht als er duidelijke problemen of pijn zijn.
Seksuele problemen: Seksueel functioneren kan veranderen; als het zorgelijk is, moet het met de arts worden besproken.
Wazig zicht: Dit gaat snel voorbij en heeft meestal geen nieuwe bril nodig.
Duizeligheid: -langzaam opstaan uit het bed of de stoel is nuttig.
Slaperigheid als een probleem overdag: Dit gaat meestal snel voorbij. Een persoon die zich slaperig of verdoofd voelt, mag niet rijden of zware apparatuur bedienen. De meer kalmerende antidepressiva worden meestal voor het slapengaan ingenomen om te helpen bij het slapen en om slaperigheid overdag tot een minimum te beperken.
Hoofdpijn: Dit gaat meestal weg.
Misselijkheid:- Dit is ook tijdelijk, maar zelfs als het optreedt, is het van voorbijgaande aard na elke dosis.
Zenuwachtigheid en slapeloosheid (moeite met inslapen of 's nachts vaak wakker worden):- deze kunnen tijdens de eerste paar weken voorkomen; vermindering van de dosering of tijd zal meestal oplossen.

Agitatie (zenuwachtig voelen): - als dit voor de eerste keer gebeurt nadat het medicijn is ingenomen en meer dan voorbijgaand is, moet de arts op de hoogte worden gesteld.

Psychotherapie

Veel vormen van psychotherapie, inclusief sommige kortetermijnbehandelingen (10-20 weken), kunnen depressieve personen helpen. "Praten" therapieën helpen patiënten inzicht te krijgen in en hun problemen op te lossen door verbale uitwisseling met de therapeut, soms gecombineerd met "huiswerk" -opdrachten tussen sessies. Behavioral-therapeuten helpen patiënten te leren hoe ze meer voldoening en beloningen kunnen verkrijgen door hun eigen acties en hoe ze gedragspatronen kunnen afleren die bijdragen aan of voortkomen uit hun depressie.

Twee van de korte-termijn psychotherapieën die onderzoek nuttig heeft gemaakt voor sommige vormen van depressie zijn interpersoonlijke en cognitieve / gedragstherapieën. Interpersoonlijke therapeuten richten zich op de gestoorde persoonlijke relaties van de patiënt die de depressie zowel veroorzaken als verergeren (of vergroten). Cognitieve / gedragstherapeuten helpen patiënten de negatieve denkstijlen en gedragingen te veranderen die vaak geassocieerd worden met depressie.

Psychodynamische therapieën, die soms worden gebruikt om depressieve personen te behandelen, zijn gericht op het oplossen van de tegenstrijdige gevoelens van de patiënt. Deze therapieën worden vaak gereserveerd totdat de depressieve symptomen aanzienlijk zijn verbeterd. In het algemeen zullen ernstige depressieve ziekten, in het bijzonder die welke recidiverend zijn, medicatie (of ECT onder speciale omstandigheden) vereisen samen met of voorafgaande aan psychotherapie voor de beste uitkomst.