Celiac Disease and Small Intestinal Bacterial Overgrowth

Wanneer je voor de eerste keer wordt gediagnosticeerd met coeliakie, hoop je - en verwacht - dat het glutenvrije dieet je spijsverteringsproblemen zal oplossen. Studies en anekdotisch bewijs geven echter aan dat het niet altijd zo eenvoudig is. In feite blijft een aanzienlijk percentage van mensen met coeliakie symptomen ervaren, zelfs nadat ze glutenvrij zijn geworden.
Er zijn verschillende mogelijke redenen voor deze aanhoudende spijsverteringsklachten, die u allemaal kunt hebben naast coeliakie: gastro-intestinale refluxziekte (GERD), prikkelbare darmsyndroom (IBS) en inflammatoire darmaandoening (IBD). Ook andere meestal niet-spijsverteringsaandoeningen die worden gevonden bij mensen met coeliakie, zoals schildklieraandoeningen, kunnen spijsverteringsklachten veroorzaken.
Refractaire coeliakie (coeliakie die ondanks het glutenvrije dieet niet verbetert) kan ook blijvende symptomen veroorzaken, hoewel het zeer zeldzaam is. En natuurlijk kan het per ongeluk eten van gluten, zelfs kleine hoeveelheden gluten, tot een vervelende reactie leiden. Dat is helaas heel gewoon.
Maar een mogelijke verklaring voor aanhoudende symptomen die soms onder de radar kunnen vliegen, is bacteriële overgroei van de dunne darm (SIBO). SIBO kan diarree, buikpijn en een opgeblazen gevoel veroorzaken, samen met misselijkheid en overmatig gas. Klinkt dat als uw symptomen? Als dat zo is, lees dan verder.

Wat is SIBO?

Het spijsverteringsstelsel van iedereen omvat bacteriën ... veel van bacteriën. Deze biljoenen kleine organismen, waarvan de meeste zich in uw dikke darm bevinden, helpen u uw voedsel te verteren en produceren zelfs vitaminen, zoals vitamine K en biotine..
Je dunne darm bevat ook bacteriën, maar verschillende soorten en in veel kleinere hoeveelheden dan je dikke darm. SIBO treedt op wanneer bacteriën die normaal voornamelijk in uw dikke darm leven, stroomopwaarts naar uw dunne darm gaan en zich vermenigvuldigen.
Wanneer die bacteriën groeien waar ze niet zouden moeten, kunnen ze allerlei spijsverteringssymptomen veroorzaken, en in de meest ernstige gevallen kan SIBO leiden tot tekorten aan vitaminen en voedingsstoffen. SIBO is moeilijk goed te diagnosticeren en de symptomen van mensen reageren niet altijd goed op de behandeling.

SIBO en coeliakie: wat is de verbinding?

Zoals u waarschijnlijk weet, treedt coeliakie op wanneer het immuunsysteem van uw lichaam per abuis verkeerd reageert op het eiwit gluten, dat voorkomt in de granen tarwe, gerst en rogge. Wanneer iemand met coeliakie gluten binnenkrijgt, tasten hun witte bloedcellen de binnenkant van hun dunne darm aan, wat leidt tot wat villeuze atrofie wordt genoemd. Hoewel coeliakie het gevolg is van je spijsverteringsstelsel, beïnvloedt het je hele lichaam, veroorzaakt het overal symptomen van je spijsverteringskanaal tot je hersenen en je huid.
Ondertussen bootsen de symptomen van SIBO de spijsverteringsverschijnselen van coeliakie bijna perfect na. SIBO-symptomen omvatten spijsverteringsproblemen zoals brandend maagzuur, diarree, gas, een opgeblazen gevoel en buikpijn. Vooral ernstige SIBO kan leiden tot vermoeidheid en gewichtsverlies. Elk van deze symptomen kan ook worden waargenomen bij niet-gediagnosticeerde coeliakie, omdat het immuunsysteem van uw lichaam de dunne darmwand vernietigt.
SIBO kan zelfs villousatrofie veroorzaken, de beschadiging van de dunne darm die doorgaans wordt gezien bij mensen met coeliakie. Dus hoe kun je de twee condities onderscheiden?
Om coeliakie te diagnosticeren, gebruiken artsen gewoonlijk bloedonderzoek om te zoeken naar specifieke markers die wijzen op de reactie van uw lichaam op het gluten-eiwit. Deze tests, plus een medische procedure genaamd endoscopie waarmee uw arts direct naar uw dunne darmwand kan kijken, kunnen coeliakie definitief vaststellen.
SIBO wordt ondertussen gediagnosticeerd via een ademtest, hoewel artsen ook endoscopieën kunnen gebruiken. Om de zaken nog gecompliceerder te maken, zijn er aanwijzingen dat de ademtest mogelijk niet zo goed werkt om SIBO te diagnosticeren bij mensen met coeliakie.

Je kunt zowel SIBO als coeliakie krijgen

Het is mogelijk om tegelijkertijd coeliakie en SIBO te krijgen, waardoor het nog moeilijker wordt om de symptomen uit elkaar te houden. Sommige onderzoeken tonen zelfs aan dat SIBO vaker voorkomt dan gemiddeld bij mensen met coeliakie, vooral bij mensen van wie de spijsverteringsklachten het glutenvrije dieet niet verbeteren. Andere onderzoekers hebben die conclusie echter betwijfeld.
Een overzicht van de medische literatuur over SIBO en coeliakie, waaronder 11 verschillende studies, wees uit dat een vijfde van de mensen met coeliakie ook SIBO hadden.
Uit die review bleek dat 28 procent van degenen met coeliakie die symptomen bleven houden ondanks het zorgvuldig volgen van het glutenvrije dieet, ook was gediagnosticeerd met SIBO. Ondertussen, slechts 10 procent van degenen met coeliakie waarvan de symptomen opgehelderd op het gluten-vrije dieet werden gediagnosticeerd met SIBO.
Maar zelfs als medische onderzoekers onderzoeken hoeveel mensen met coeliakie mogelijk ook SIBO hebben, is het niet duidelijk waarom het risico kan hoger zijn. Een mogelijke verklaring is de darmmotiliteit, de beweging van voedsel door het spijsverteringskanaal. Mensen met coeliakie hebben mogelijk sneller dan normaal of langzamer dan normale motiliteit, of hebben soms zelfs langzamere dan normale motiliteit in een deel van hun spijsverteringskanaal (bijvoorbeeld in de maag) in combinatie met sneller dan normaal motiliteit in een ander deel (bijvoorbeeld in de dikke darm). Problemen met darmmotiliteit kunnen ertoe leiden dat bacteriën groeien waar ze dat niet zouden moeten doen.

Een woord van heel goed

Als u de diagnose SIBO hebt, zal uw arts hoogstwaarschijnlijk een specifiek type antibioticum voorschrijven dat rifaximin wordt genoemd. Dit antibioticum, dat ook wordt gebruikt voor het behandelen van reizigersdiarree (veroorzaakt door slechte bacteriën in uw spijsverteringskanaal), wordt niet goed door het lichaam opgenomen, wat betekent dat het bijna uitsluitend in uw spijsverteringskanaal werkt.
SIBO hoeft echter niet exclusief met rifaximin behandeld te worden (er zijn andere behandelingen) en niet iedereen ziet verlichting van antibiotica. Eén studie toonde aan dat mensen met coeliakie die gediagnosticeerd waren met SIBO en vervolgens werden behandeld met rifaximin geen verbetering zagen in hun spijsverteringsklachten van het antibioticum. In die studie waren 25 mensen met coeliakie opgenomen die het antibioticum namen en ze vergeleken met 25 mensen met coeliakie die een placebo namen.
SIBO is nog niet goed bekend, dus het is moeilijk om mensen te identificeren en te behandelen die het misschien hebben. Naarmate de tijd vordert, zouden we meer informatie moeten hebben over wat werkt in SIBO en wat niet, wat iedereen zal helpen, inclusief diegenen die zowel SIBO als coeliakie hebben.