Voedingsmiddelen met glutenvrij etiket bevatten nog steeds wat gluten

Wat betekent het als je naar een etiket kijkt waarin staat dat een voedsel "glutenvrij" is? Helaas betekent dit niet dat het voedsel absoluut geen gluten bevat. In feite bevatten veel voedingsmiddelen met een "glutenvrij" label wat gluten, en er is momenteel geen regelgeving van de Amerikaanse overheid of handhaving van glutenvrije etikettering.

Dus wat is glutenvrij, hoe dan ook?

In augustus 2013 heeft de Amerikaanse Food and Drug Administration (FDA) de laatste hand gelegd aan regelgeving die de term "glutenvrij" zou definiëren, zodat fabrikanten van levensmiddelenproducten de term zouden kunnen gebruiken wanneer hun producten minder dan 20 delen per miljoen gluten bevatten, of ppm.
De FDA koos 20 delen per miljoen gluten als de standaard op basis van onderzoek waaruit bleek dat veel coeliakiepatiënten, maar niet alles, zou voedsel met minder dan 20 ppm gluten kunnen consumeren als onderdeel van een standaarddieet zonder ernstige symptomen te hebben of de darmschade op te lopen die bekend staat als villous atrophy.
Het bureau merkte ook op dat testen op betrouwbare wijze gluten in voedselproducten kunnen detecteren in concentraties van 20 delen per miljoen.
Glutenvrij voedseletikettering is vrijwillig
Fabrikanten hoeven geen glutenvrij etiket op een voedingsproduct te plaatsen, ook al voldoet het aan de 'glutenvrije' normen van de FDA. Daarom doen bedrijven die glutenvrije etikettering van producten aanbieden, dit voor de rechtbank van mensen met coeliakie en niet-coeliakie gluten gevoeligheid.
De FDA meldde medio 2013 dat de overgrote meerderheid van fabrikanten die producten "glutenvrij" coderen, zich houden aan de 20ppm-norm. Dit is nog steeds het geval vandaag.
Daarnaast houden sommige fabrikanten, met name speciale glutenvrije productmakers, zich aan striktere normen als onderdeel van een glutenvrij certificeringsprogramma.

Australië, Nieuw-Zeeland biedt Strictest-normen voor glutenvrije etikettering

Glutenvrije etiketteringsnormen verschillen van land tot land.
In Europa volgen fabrikanten de regels die zijn uitgevaardigd door de Codex Alimentarius-commissie, die in 2008 pleitte voor een verlaging van de glutenvrije standaard van 200ppm tot 20ppm. In Canada moeten voedingsmiddelen ook voldoen aan een norm van 20ppm.
Australië en Nieuw-Zeeland hebben samen de strengste glutenvrije standaard ter wereld. Om in aanmerking te komen voor glutenvrije etikettering, mag een voedingsmiddel geen detecteerbaar gluten bevatten onder de meest gevoelige commerciële testen die beschikbaar zijn, die momenteel gluten kunnen detecteren bij ongeveer 3ppm. Interessant is dat een contact uit Nieuw-Zeeland me vertelt dat veel coeliakiepatiënten toen de strenge regelgeving van kracht werd, een sterk verbeterde gezondheid meldden, zelfs als ze de symptomen niet echt hadden opgemerkt..

Gluten is nog steeds mogelijk in voedingsmiddelen met glutenvrij etiket

Ondanks de potentiële normen in de VS, plus de inspanningen van gespecialiseerde fabrikanten om meer gluten uit hun producten te verwijderen, is het nog steeds goed mogelijk om glutenvrij te worden van producten die glutenvrij zijn, vooral als hun glutengehalte rond die voorgestelde standaard van 20ppm blijft hangen..
De huidige testtechnologie kan gluten opsporen tot ongeveer 3ppm, en sommige gespecialiseerde fabrikanten produceren producten met minder dan 5 ppm gluten erin. Als u echter gevoelig bent voor een lager glutengehalte, kunt u reageren op geteste producten om minder dan 5 ppm gluten te bevatten.
Als u alleen producten eet die als "glutenvrij" zijn gemarkeerd en u nog steeds reageert, overweeg dan de tips te volgen die ik in dit artikel heb geschetst over het glutenvrij maken van glutenvrij voedsel.