Hoe verschilt IBS van andere omstandigheden?
Er is enig onderzoek dat aangeeft dat IBS mogelijk erfelijk is: dat er genen zijn die worden geassocieerd met IBS. Sommige van die genen zijn gevonden, maar het idee wordt nog bestudeerd om erachter te komen hoeveel iemands genen hun risico op IBS beïnvloeden..
Inflammatory Bowel Disease (IBD)
IBS wordt vaak verward met colitis ulcerosa of de ziekte van Crohn (samen bekend als IBD), maar er zijn aanzienlijke verschillen. IBS is een syndroom, geen ziekte, en het zal niet leiden tot darmkanker en het veroorzaakt ook geen ontsteking of intestinale bloedingen. IBD zal vaak ontstekingen of zweren in de darmwand veroorzaken die een arts tijdens een colonoscopie kan waarnemen, terwijl IBS geen van deze fysieke tekenen veroorzaakt. IBD kan ook ernstige buikpijn, koorts en gewichtsverlies veroorzaken, die niet worden waargenomen met IBS.Het is mogelijk dat mensen met IBD ook IBS hebben. Er is echter een belangrijk onderscheid te maken in het feit dat het hebben van IBS niet betekent dat het gaat "evolueren" of "veranderen in" IBD. IBS is geen progressieve ziekte en veroorzaakt in feite geen schade aan de darmen of andere delen van het spijsverteringskanaal.
Mensen met IBD kunnen een operatie nodig hebben als behandeling voor hun ziekte. Er wordt geen operatie gedaan om IBS te behandelen. IBD beïnvloedt vaak andere delen van het lichaam buiten het spijsverteringskanaal.
Belangrijkste punten: IBS veroorzaakt geen ontsteking, zweren, bloedingen of aanzienlijk gewichtsverlies.
Coeliakie
Coeliakie (wat vroeger coeliakie heette) is naar verluidt ondergediagnosticeerd omdat veel mensen nog steeds denken dat dit een zeldzame kinderziekte is. In feite kan maar liefst 1 op de 1000 mensen deze erfelijke aandoening hebben. Het kan jaren duren om een diagnose van coeliakie te krijgen, omdat de symptomen vaak vaag zijn en mogelijk over het hoofd worden gezien of verondersteld worden te worden veroorzaakt door andere aandoeningen. Wanneer een persoon met coeliakie gluten (een gewoon voedselingrediënt) eet, wordt een immuunrespons geactiveerd die schade veroorzaakt aan de bekleding van de dunne darm. Dit resulteert erin dat de dunne darm geen essentiële voedingsstoffen kan opnemen. In tegenstelling tot IBS, waarvoor geen diagnostische test bestaat, kan coeliakie worden gediagnosticeerd met een nauwkeurigheid van 85 tot 90% met antilichaamtests (IgA-antigliadine en antislipstransglutaminase) en met een nauwkeurigheid van 95% tot 98% met genetische tests ( HLA-DQ2 en HLA-DQ8 genen). De basis voor de behandeling van coeliakie is de eliminatie van gluten uit het dieet. Er wordt geschat dat maar liefst 30% van degenen met de diagnose IBS daadwerkelijk coeliakie hebben.Belangrijkste punten: coeliakie kan vaak nauwkeurig worden gediagnosticeerd met antilichaamtesten of genetische tests, en de symptomen verbeteren vaak snel met een glutenvrij dieet.
Infectie
Een virale, parasitaire of bacteriële infectie kan de symptomen veroorzaken die bij IBS voorkomen, zoals buikpijn, een opgeblazen gevoel en diarree. Deze infecties kunnen de gebruikelijke "maaggriep" (virale gastro-enteritis), voedselvergiftiging of van water dat is verontreinigd met schadelijke parasieten zijn. Dit soort infecties is vaak acuut in plaats van chronisch; de symptomen beginnen snel en kunnen ernstig zijn. In veel gevallen kan er een duidelijke gebeurtenis zijn die de symptomen heeft versneld, zoals het eten van onvoldoende verhit voedsel (in het geval van voedselvergiftiging) of contact hebben met een persoon met vergelijkbare symptomen (zoals met de maaggriep). Er zijn aanwijzingen dat IBS mogelijk verband houdt met een eerdere bacteriële infectie, maar deze theorie is nog niet bewezen.Belangrijkste punten: Bacteriële en parasitaire infecties verbeteren vaak na behandeling met antibiotica, en virale infecties verbeteren na enkele dagen, terwijl de symptomen van IBS chronisch zijn.
