Startpagina » Spijsvertering Gezondheid » Wat is een Rectopexy?

    Wat is een Rectopexy?

    Een rectopexie wordt vaak uitgevoerd wanneer er een uitsteeksel van het rectum door de anus is die bekend staat als een prolaps. Met andere woorden, het rectum, dat zich aan het einde van uw dikke darm bevindt, wordt niet langer ondersteund in zijn normale positie in het lichaam. Het valt of valt naar beneden door de anus. De procedure is ook bekend als de rectale verzakking chirurgie.  
    Hoewel een verzakt rectum niet levensbedreigend is, kan het zeker levensveranderend zijn, omdat het een groot aantal pijnlijke symptomen veroorzaakt. Na verloop van tijd kan de toestand verslechteren. Rectale prolaps wordt als ongebruikelijk beschouwd, met ongeveer 2,5 gemelde gevallen bij 100.000 mensen, volgens de American Society of Colon en Rectal Surgeons (ASCRS).
    Rectale prolaps komt meestal zes keer vaker voor bij vrouwen van 50 jaar of ouder dan bij mannen van dezelfde leeftijd. Mannen en kinderen kunnen echter ook rectale prolaps hebben. 
    Illustratie door Nusha Ashjaee, Verywell 

    Doel

    De belangrijkste reden dat uw arts een rectopexy zal uitvoeren, is om de rectale verzakking te corrigeren en te herstellen, zodat deze op een normale manier kan functioneren. Er zijn drie primaire vormen van rectale verzakking waar een operatie kan worden overwogen. Deze omvatten de volgende voorbeelden:
    • Het rectum is van zijn normale positie gevallen, maar het blijft in de anus.
    • Een gedeelte van het rectum steekt uit door de opening van de anus.
    • Het volledige rectum is buiten de anus gevallen.
    De behandeling van rectale verzakking hangt af van de ernst van de aandoening en symptomen. Wanneer een operatie nodig is, zijn er drie soorten benaderingen om te overwegen.

    Drie soorten chirurgie voor rectale prolaps

    • Abdominale rectopexy
    • Laparoscopische procedure
    • Perineale aanpak
    De eerste, een abdominale rectopexie, heeft tot doel het verzakte orgaan te herstellen door de buik binnen te gaan met één open incisie. De tweede benadering, een laparoscopische procedure, vereist kleinere incisies - de chirurg gebruikt een camera en speciaal ontworpen chirurgische instrumenten om de rectale prolaps te corrigeren.
    Het derde type, een perineale benadering, behandelt rectale verzakking door het gebied rond de anus in te gaan. Bij alle drie de procedures moet het rectum worden losgemaakt van de weefsels eromheen en met behulp van steken op de juiste plaats worden geplaatst. In sommige gevallen kan mesh worden gebruikt om de endeldarm te ondersteunen en op zijn plaats te houden.    
    Op dit moment is er geen consensus over welke aanpak het beste is, zoals vermeld in een artikel uit de Journal of Minimal Access Surgery. Een buikoperatie wordt over het algemeen meestal gedaan als een laparoscopische procedure. Dit zou leiden tot betere resultaten en een verminderd risico op herhaling.
    De perineale benadering kan worden gebruikt in gevallen waarin een persoon niet in staat is om een ​​abdominale procedure te ondergaan.

    symptomen

    Om echter te beslissen welke operatie geschikt is voor u, moet uw arts rekening houden met factoren zoals uw leeftijd, andere gezondheidsaandoeningen en de beste manier om de symptomen te verlichten. Symptomen die overweging voor een rectopexy kunnen rechtvaardigen zijn onder meer:
    • Constipatie
    • Lekkende ontlasting of fecale incontinentie
    • Anale bloeding
    • Drainage van slijm
    • Pijn in het rectum of de anus
    • Zwakte in de spieren die de endeldarm ondersteunen
    • Andere veranderingen in stoelgang

    Risicofactoren

    Een rectopexy is geen risicovrije procedure - het kan tot ernstige complicaties leiden. De risico's kunnen verschillen, afhankelijk van het type procedure dat wordt gebruikt en de medische geschiedenis van een persoon. Patiënten met een score die als hoog wordt beschouwd op de body mass index (BMI) zijn meer geneigd om complicaties te ervaren, en hun arts kan besluiten dat een operatie een veiligere benadering is dan een andere.
    Het is echter belangrijk op te merken dat de meeste mensen na de operatie een succesvol herstel maken. Een algemene lijst van risico's die aan deze operatie zijn verbonden, is onder meer:
    • Een infectie
    • Veranderingen in stoelgang zoals verhoogde constipatie of diarree
    • Herhaling van de rectale verzakking
    • Pijn
    • Bloeden
    • Een darmobstructie
    • Incontinentie van de darm
    • Schade aan organen, weefsels of zenuwen in de buurt van de operatie
    • Ontwikkeling van een fistel

    Voorbereiding

    De dag voor de operatie kan je worden gevraagd om een ​​medicijn te gebruiken, zoals een klysma of laxeermiddel, om de darm en eventuele overblijvende ontlasting weg te spoelen ter voorbereiding op de operatie. Dit proces staat bekend als mechanische darmvoorbereiding. Uw arts kan u ook vragen om te douchen met een zeep die uw huid desinfecteert om de groei van micro-organismen die kunnen leiden tot infectie te verminderen.
    Mogelijk wordt u ook gevraagd de inname van voedsel, drank en bepaalde medicijnen de nacht voorafgaand aan de operatie te stoppen. In sommige gevallen kunt u mogelijk kritische medicijnen nemen, maar dan met een kleine hoeveelheid vloeistof. Bovendien kunt u vlak voor de procedure intraveneuze (IV) antibiotica krijgen om uw risico op infectie verder te verminderen.

    Na de operatie

    U moet ten minste een dag in het ziekenhuis blijven, dus na de procedure zodat uw zorgteam uw voortgang kan controleren, op tekenen van infectie kan letten, pijnstillers kan toedienen en uw darmfunctie kan beoordelen.
    Mogelijk wordt u gevraagd om een ​​speciaal dieet te volgen, dat kan bestaan ​​uit zaken als het verhogen van uw vochtinname en het eten van verzacht of vezelrijk voedsel om constipatie te voorkomen. Wanneer u het ziekenhuis verlaat en naar huis gaat, krijgt u een postoperatieve afspraak om uw herstel te controleren.
    Meestal zijn patiënten binnen vier tot zes weken hersteld van een rectopexy. 

    Prognose

    Meestal werkt de operatie om de symptomen van rectale verzakking te verlichten. Rectale prolaps komt terug bij ongeveer 2 tot 5 procent van degenen die de operatie hebben ondergaan. Bovendien kan er voor sommige mensen een verandering zijn in de stoelgang.
    Sommige patiënten kunnen bijvoorbeeld een nieuw begin van constipatie ervaren na de operatie. U wilt met uw arts praten als zich nieuwe symptomen voordoen, zodat u nieuwe manieren kunt bespreken om eventuele ongemakken te verlichten.

    Een woord van heel goed

    Zodra u het ziekenhuis verlaat, krijgt u instructies om uw activiteitenniveau geleidelijk te verhogen. U wordt mogelijk gevraagd om op een laagdrempelige manier te lopen om uw spieren te gebruiken en de bloedsomloop te vergroten. Als u een zwakke spiertonus heeft in de bekkenbodemspier, die uw rectum op zijn plaats houdt, kan uw arts u misschien vragen een fysiotherapeut te bezoeken. Zoals bij elke procedure moet u, als u vragen of zorgen heeft, met uw arts praten zodat u weer terug kunt keren naar uw dagelijks leven.
    Wat is een verrekte aambei?