Uw spijsverteringsstelsel en hoe het werkt

Het spijsverteringsstelsel doet belangrijk werk voor het lichaam. Voedsel is niet in een vorm die het lichaam gemakkelijk kan gebruiken, dus het is het spijsverteringsstelsel dat het in delen moet opdelen. Door de spijsvertering, het lichaam krijgt de voedingsstoffen die het nodig heeft van voedsel en elimineert alles wat het niet nodig heeft. Dit is een echt basisoverzicht van het spijsverteringsstelsel, maar er is natuurlijk nog veel meer dat het allemaal doet werken. En helaas betekent dit ook dat dingen vrij gemakkelijk mis kunnen gaan. Voor de toepassing van dit artikel hebben we het over een gezond spijsverteringskanaal dat niet is veranderd door chirurgie, zoals colectomie, verwijdering van de galblaas of resectie.

De lengte van het spijsverteringsstelsel

Het spijsverteringsstelsel kan in lengte variëren van persoon tot persoon, maar kan ongeveer 25 tot 28 voet lang zijn, waarvan sommige zo lang zijn als ongeveer 30 voet bij sommige mensen. De slokdarm is ongeveer 9 tot 10 inch lang, de dunne darm is ongeveer 23 meter lang en de dikke darm is gemiddeld ongeveer 5 voet lang.

Hoe lang het duurt voordat voedsel is verwerkt

De tijd die het voedsel nodig heeft om te verteren varieert enigszins van persoon tot persoon, en tussen mannen en vrouwen. Studies hebben aangetoond dat het hele proces gemiddeld ongeveer 50 uur duurt voor gezonde mensen, maar kan variëren tussen 24 en 72 uur, op basis van een aantal factoren. Na het kauwen van voedsel en slikken, passeert het door de maag en dunne darm gedurende een periode van 4 tot 7 uur. De tijd die door de dikke darm gaat is veel langer, gemiddeld ongeveer 40 uur. Voor mannen is de gemiddelde tijd om voedsel te verteren over het algemeen korter dan bij vrouwen. Een spijsverteringstoestand hebben die van invloed is op de transittijd (de tijd die het voedsel nodig heeft om door het spijsverteringsstelsel te gaan) kan de tijd verkorten of verlengen.

Waarom spijsvertering belangrijk is

We eten omdat we voedsel nodig hebben, maar ons voedsel is niet iets dat ons lichaam gemakkelijk kan assimileren in onze cellen. Het is de spijsvertering die ons ontbijt neemt en het opsplitst. Als het eenmaal in delen is uitgesplitst, kan het door het lichaam worden gebruikt. Dit gebeurt via een chemisch proces en begint in de mond met speeksel. Zodra de bestanddelen van het voedsel zijn vrijgegeven, kunnen ze door de cellen van ons lichaam worden gebruikt om energie vrij te maken, rode bloedcellen aan te maken, botten te bouwen en alle andere dingen te doen die nodig zijn om het lichaam in beweging te houden. Zonder het spijsverteringsproces kan het lichaam zichzelf niet ondersteunen.

Van de mond tot de anus

Het spijsverteringsstelsel is een lange buis die van je mond naar je anus loopt. Het is nogal walgelijk om er zo over na te denken, maar dat is precies wat het is. Nu zijn er kleppen en bochten en bochten langs de weg, maar uiteindelijk komt het voedsel dat in je mond komt uit je anus. De holle ruimte binnenin de kleine en grote darmen waar voedsel doorheen beweegt, wordt het lumen genoemd. Voedsel wordt in feite door het lumen door het spijsverteringsstelsel geduwd door speciale spieren, en dat proces wordt peristaltiek genoemd.
Wanneer je op voedsel kauwt en slikt, zijn dit de structuren in je lichaam die het voedsel tijdens zijn reis doormaakt naar de anus:

Mond: Voedselafbraak begint met kauwen en het mengen van voedsel met speeksel. Als het voedsel voldoende is gekauwd, slikken we het vrijwillig in. Daarna is het spijsverteringsproces onvrijwillig.
Slokdarm: Als het voedsel eenmaal is ingeslikt, gaat het door de slokdarm en door een klep die de onderste slokdarmsfincter naar de maag wordt genoemd.
Maag: Bij de spijsvertering, de maag is waar het rubber de weg ontmoet. Er zijn spijsverteringssappen die helpen het voedsel af te breken en de spieren in de maag mengen het voedsel. Nadat de maag zijn werk heeft gedaan, is er een andere klep, de zogenaamde pyloric-klep, waarmee het voedsel uit de maag en in het eerste deel van de dunne darm kan bewegen, dat de twaalfvingerige darm wordt genoemd..
Dunne darm: Zodra voedsel de dunne darm bereikt, wordt het vermengd met nog meer spijsverteringssappen van de pancreas en de lever om het op te splitsen. De peristaltiek in de spieren is nog steeds aan het werk en verplaatst alles door. In de dunne darm worden de meeste voedingsstoffen uit voedsel gehaald. De darmwand absorbeert vitamines en mineralen. Alles dat het lichaam niet kan gebruiken of niet kan afbreken, wordt door de hele dunne darm verplaatst, door de ileocecale klep en naar het volgende avontuur in de dikke darm.

Dikke darm: De dikke darm doet niet veel verteren, maar het is waar veel vloeistof wordt geabsorbeerd uit het afvalmateriaal. Onverteerde materialen worden er doorheen bewogen, wat een dag of langer kan duren, en dan in het laatste deel van de dikke darm, wat het rectum is. Wanneer er ontlasting in het rectum is, precipiteert het de drang om te ontlastten, en ten slotte worden de afvalstoffen door de anus uitgestoten als een stoelgang.

Een woord van heel goed

Het spijsverteringsstelsel beïnvloedt zo veel van de rest van het lichaam omdat alle lichaamssystemen voedsel nodig hebben om te functioneren. Ziekten en aandoeningen van het spijsverteringskanaal kunnen verreikende gevolgen hebben voor de rest van het lichaam als voedingsstoffen niet goed worden opgenomen. Het spijsverteringsstelsel is complex en hoewel er enkele variaties zijn, duurt het voor de meeste mensen met een gezonde spijsvertering ongeveer 50 uur om helemaal door te geven.