Overzicht van Serous Otitis media (vloeistof in de oren)

Serous otitis media (SOM), ook bekend als otitis media met effusie (OME), vocht in het oor, middenoor effusie (MEE) of secretoire otitis media, is een aandoening waarbij vloeistof in het middenoor verblijft.
"Serous" verwijst naar het type vloeistof dat zich in het middenoor verzamelt. Sereus vocht is meestal stro (geelachtige) gekleurde vloeistof of slijm. In dit geval is er een stoornis in de buis van Eustachius (gehoorbuis) en kan de gehoorbuis de vloeistof niet afvoeren zoals normaal.

Risicofactoren voor Serous Otitis Media

De meest voorkomende groep mensen die het risico lopen serieuze otitis media te krijgen, zijn kinderen. Met name pasgeborenen, waarbij ongeveer zes van de tien pasgeborenen hun gehoor kunnen weigeren vanwege vocht in het oor. Dit wordt meestal binnen een maand opgelost. Als het probleem echter niet is opgelost, moet de arts van uw kind mogelijk helpen om de vloeistof te verwijderen.
Veel voorkomende redenen dat kinderen meer vocht in het oor krijgen, zijn onder meer het verschil in de gehoorbuis tussen kinderen en volwassenen. Bij kinderen is de buis zowel korter als meer waterpas, waardoor het minder waarschijnlijk is dat de vloeistof wordt afgetapt. Terwijl bij volwassenen de buis langer is en meer een schuine hoek heeft waardoor de zwaartekracht helpt bij het weglopen van het middenoor.
Kinderen hebben de meeste kans op vocht in het middenoor tussen zes en elf maanden, en het risico neemt af naarmate uw kind ouder wordt. De meeste kinderen hebben minstens één vloeistof-episode in het middenoor gehad voordat ze de leerplichtige leeftijd bereiken. Hoewel het het meest voorkomt bij kinderen, kunnen volwassenen toch problemen hebben met sereuze otitis media, het is gewoon niet zo gebruikelijk.
Risico's kunnen worden beïnvloed door aandoeningen waarmee uw kind wordt geboren, waardoor ze bijzonder vatbaar zijn voor vocht in de ruimte van het middenoor, waaronder:

• Gespleten gehemelte
• Autismespectrumstoornissen
• Ontwikkelingsstoornissen
• Syndroom van Down
• Spraak en vertragingen in andere talen
• Hooraandoeningen (niet gerelateerd aan de vloeistof)
• Blindheid
• Andere aangeboren (aanwezig bij de geboorte) gezichtsbotafwijkingen

Er zijn ook veel veel voorkomende ziektes of omgevingscondities waarmee kinderen te maken krijgen, waardoor ze vatbaarder worden voor de ontwikkeling van sereuze otitis media, waaronder:

• Verkoudheid
• allergieën
• Sigarettenrook
• Adenoïden die zijn vergroot en de gehoorbuis blokkeren

Symptomen van Serous Otitis Media

Het is mogelijk dat u niet altijd symptomen krijgt met sereuze otitis media, wat betekent dat u misschien nooit zult weten dat u het heeft, tenzij het wordt opgemerkt tijdens het lichamelijk onderzoek van een arts. Soms is er echter voldoende vocht in de ruimte in het middenoor waardoor u een of meer van de volgende symptomen opmerkt:

• Pijn
• Gehoorverlies
• Oor volheid
• Kind trekt aan hun oor
• Kind heeft gedragsverandering

Als u een langdurige gedragsverandering bij uw kind opmerkt, is het meestal het beste om een ​​arts te laten beoordelen op eventuele problemen met hun oren, zoals sereuze otitis media.

Serous Otitis media versus oorinfectie

Wees je ervan bewust dat sereuze otitis media dat wel zijn niet een oorinfectie, ook wel bekend als acute otitis media. Hoewel beide vloeistoffen in de ruimte van het middenoor hebben, is vloeistof met acuut otitis media geïnfecteerd, terwijl dat bij serous otitis media niet het geval is..
Een oorontsteking verandert de vorm van het trommelvlies, waardoor het naar de buitenkant van het oor bobbelt. Bij sereuze otitis media is de vorm niet echt veranderd. Uw arts kan dit zoeken bij het stellen van een diagnose.
U zult ook een verschil in symptomen opmerken. Een oorinfectie heeft vrijwel altijd koorts in zich. Het gemelde pijnniveau zal ook anders zijn. Terwijl u pijn kunt ervaren met sereuze otitis media, is het niveau van pijn slechter met een oorontsteking.

Diagnose van Serous Otitis Media

Uw arts kan sera van otitis normaal diagnosticeren met behulp van: tympanometrie of pneumatische otoscopie.
Tympanometrie is een test die de reactie van het trommelvlies op geluidsgolven meet. Omdat vloeistof achter het trommelvlies het vermogen van het trommelvlies om normaal te bewegen beïnvloedt, kan tympanometrie nuttig zijn bij het bepalen van vocht in het oor. Echter, pneumatische otoscopie is nauwkeuriger bij het diagnosticeren van vocht in het oor.
Tijdens pneumatische otoscopie zal de arts een otoscoop gebruiken waaraan een lampspuit is bevestigd, zodat deze kan beoordelen hoe goed het trommelvlies reageert op de drukverandering wanneer de injectiespuit wordt samengeperst. Vloeistof kan ook worden bepaald door te kijken naar kleurveranderingen van het trommelvlies, wat veranderingen achter het trommelvlies weergeeft.

Looptijd

Serieuze otitis media duren meestal ongeveer drie maanden. Als de vloeistof in het middenoor langer dan drie maanden blijft bestaan, wil uw arts de vloeistof meestal agressiever behandelen. Het niet corrigeren van langdurige vocht in het oor kan resulteren in:

• Problemen met schoolprestaties
• Gedragsproblemen
• Gehoorverlies
• Saldo moeilijkheden
• Andere aandoeningen van het middenoor (zoals myringosclerose of tympanosclerose)

Behandeling van Serous Otitis Media

Ernstige otitis media zullen gewoonlijk zonder enige tussenkomst verdwijnen. Als allergieën een vermoedelijke reden zijn, zal uw arts gewoonlijk een antihistaminicum (zoals Zyrtec of Allegra) voorschrijven om te worden berecht gedurende een monitoringperiode van drie maanden. Als de vloeistof achter het trommelvlies niet binnen drie maanden is verdwenen, is het meestal het beste voor uw arts om de vloeistof te verwijderen door een oorbuisje chirurgisch te plaatsen.
Voorafgaand aan het plaatsen van de oorbuizen, zal uw arts ook in de achterkant van de keel van uw kind kijken om te bepalen of de adenoïden de gehoorbuis kunnen blokkeren. Als de adenoïden zijn vergroot, kan uw arts een adenoïdectomie aanbevelen om te voorkomen dat verstopping van de gehoorbuis verdere vochtophoping in het middenoor veroorzaakt.