Startpagina » Huidgezondheid » Overzicht van Skin Maceration

    Overzicht van Skin Maceration

    Huidmaceratie is een term die wordt gebruikt om de oververzadiging van de huid te beschrijven als gevolg van langdurige blootstelling aan vocht. Het kan worden veroorzaakt door de huid langdurig onder water te houden (baden, zwemmen) of door het ontsnappen van vocht van de huid te voorkomen, zoals het dragen van een verband of het dragen van niet-ademende materialen. Hoewel maceratie vaak onschadelijk kan zijn, kan dit leiden tot complicaties bij ouderen, bij mensen met wonden of bij patiënten die herstellen van een operatie. Als onbehandeld blijft, kan maceratie een bacteriële of schimmelinfectie van de huid veroorzaken die kan overgaan naar een systemische infectie met het hele lichaam. Slechte hygiëne draagt ​​alleen maar bij aan het risico.
    De preventie van maceratie van de huid is uiteindelijk de beste vorm van behandeling, waardoor antibiotica, antischimmelmiddelen en gespecialiseerde wondverzorgingsbehandelingen niet nodig zijn..

    Symptomen en oorzaken

    Gerimpelde huid is het eerste en meest voor de hand liggende teken van maceratie van de huid. De meesten van ons zijn bekend met het gerimpelde uiterlijk van onze handen en voeten na een lang bad. Maceratie zorgt er ook voor dat de huid extreem zacht is en een witachtige kleur krijgt.
    Sommige oorzaken van maceratie liggen voor de hand, maar anderen kunnen als een verrassing komen.
    Maceratie kan optreden in situaties zoals:
    • Te veel weken in het bad of in het zwembad
    • Zweten overmatig (hyperhidrose)
    • Werken of in water waden zonder beschermende uitrusting
    • De huid omhullen met niet-ademende materialen zoals latex
    • Niet in staat om wondverbanden regelmatig te veranderen
    • Urine-incontinentie
    De overmatige opbouw van weefselvocht, hetzij door transpiratie, urine of andere vloeistoffen, wordt vaak hyperhydratie genoemd. Hoewel er in al deze gevallen risico's zijn verbonden, zijn ze van een bepaalde toon met occlusieve therapie en urine-incontinentie.

    Occlusale therapie

    Een van de meest voorkomende oorzaken van maceratie van de huid in een medische omgeving is occlusieve therapie. Dit omvat het gebruik van films en andere niet-poreuze materialen om ervoor te zorgen dat een wondverband volledig lucht- en waterdicht is. Dit voorkomt niet alleen dat microben in de huid breken, maar het kan ook de opname van medicijnen in weefsels bevorderen.
    Het probleem is dat, tenzij het verband regelmatig wordt veranderd, transpiratie en lekken uit de wond zich snel kunnen ophopen. In korte tijd kunnen bacteriën koloniseren en tot infectie leiden.
    Als dit gebeurt, kunnen de volgende symptomen optreden:
    • Bleke en zichtbaar gerimpelde huid
    • Patches van roodheid (erytheem)
    • Een vochtige, "sponsachtige" wond
    • Onregelmatige zwelling langs de randen van de wond
    • Een stinkende, verdikte afscheiding
    • Pijn, jeuk of branden
    Als de wond wordt geopend, is deze vochtig en rauw met gezwollen, ontstoken weefsel.

    Urine-incontinentie

    Vergelijkbare symptomen kunnen voorkomen bij ouderen die incontinent zijn. Tenzij de met urine doordrenkte kleding en beddengoed regelmatig worden vervangen, kan langdurige blootstelling leiden tot pijnlijke en eruptieve huidzweren, met name in huidplooien of wanneer de huid wordt samengedrukt tegen de matras. Maceratie zal niet alleen de vorming van bedzweren versnellen, maar het kan ook hun genezing verhinderen ondanks agressieve therapie.
    De schade zal over het algemeen gecentreerd rond het gebied van pooling. Ouderen zijn het meest kwetsbaar door het dunner worden van hun huid en een verminderde bloedcirculatie (de laatste belemmert het vermogen van het lichaam om lokale infecties te bestrijden).

    complicaties

    Hoewel maceratie in het algemeen opklaart zodra de huid droog is, heeft elke huid die kapot is een slechte bloedsomloop of ervaart langdurige hyperhydratie mogelijk kwetsbaar voor letsel of infectie. We verwijzen naar dit als vocht-geassocieerde huidbeschadiging (MASD).
    Maceratie kan met name problematisch zijn bij het behandelen van diabetische voetzweren, beenulcera, bedzweren en schimmellaesies. De vloeistoffen van deze wonden bevatten enzymen die actief eiwitten en peptidebindingen in de huid afbreken, waardoor het weefsel wordt beschadigd en niet geneest. Tenzij er pogingen worden ondernomen om de wondvoorkomende bacteriën kolonisatie goed onder controle te houden en maceratie-infecties en andere complicaties te voorkomen.
    Huidinfecties veroorzaakt door maceratie kunnen voortschrijden, tenzij agressieve interventies worden gedaan. Dit kan leiden tot cellulitis (een mogelijk ernstige post-operatieve infectie meestal op het onderbeen) of huidnecrose (waarbij weefselsterfte heeft plaatsgevonden).
    In zeldzame gevallen kan een infectie systemisch worden, wat betekent dat het van de plaats van de initiële infectie naar de bloedbaan gaat. Verwezen naar Als bloedvergiftiging, de infectie wordt als ernstig beschouwd, wat leidt tot een reeks van progressief verslechterende symptomen, waaronder:
    • Verwarring
    • Delirium
    • Duizeligheid
    • Vermoeidheid
    • Koorts
    • Flushing
    • Onvermogen om te plassen
    • Lage lichaamstemperatuur
    • Snelle hartslag en ademhaling
    • Shivering
    • Kortademigheid
    Zonder onmiddellijke opname en behandeling kan de dood optreden. Septikemie wordt meestal geassocieerd met een systemische bacteriële infectie (bacteriëmie). Daarentegen worden systemische schimmelinfecties vaker gezien bij mensen met gevorderde ontvangers van HIV- of orgaantransplantaties.
    Complicaties komen het meest voor bij mensen met een gecompromitteerd immuunsysteem, maar kunnen ook postoperatieve patiënten die zijn blootgesteld aan bepaalde stammen van Staphylococcus aureus of Pseudomonas aureginosa.

    Behandeling en preventie

    De meeste gevallen van maceratie van de huid vereisen niets meer dan een beetje frisse lucht om de huid te helpen drogen. Zelfs als de huid kapot is, is het meestal beter om de vrije circulatie van lucht rond de wond te laten plaatsvinden dan om hem stevig vast te houden zodra er een korst is ontstaan. Hoewel u de wond misschien bedekt wilt houden tijdens het werk of handmatige arbeid, alles wat u op andere momenten nodig heeft, is een beetje antibiotische zalf..

    Huidwonden behandelen

    Als u een ernstige huidwond hebt gehad of een operatie heeft ondergaan, moet u de instructies van uw arts volgen over hoe en wanneer het verband moet worden vervangen. Dit is vooral belangrijk als een occlusief verband wordt gebruikt.
    Als u de onderhoudsinstructies opvolgt maar nog steeds een sponsachtige of "huilerige" wond hebt, raadpleeg dan uw arts en beschrijf uw symptomen in detail. Afhankelijk van de hoeveelheid kwel die u ervaart, kan uw arts aanbevelen dat u overstapt op een hydrofiberverband (dat de vloeistofafvoer weg leidt van de wond) of een alginaatverband (een op koolhydraten gebaseerde biofilm die ontworpen is om zware wonden te ontladen)..
    Als zich een infectie voordoet, neem dan onmiddellijk contact op met uw arts, vooral als er koorts, pijn, een zware ontlading of een vieze geur is. Afhankelijk van de ernst van de infectie, kunt u een kuur met actuele of orale antibiotica nodig hebben. Jodium-geïnfuseerde gaaskompressen en -verband kunnen ook worden gebruikt als er zware ontlading is. Beenzweren worden meestal behandeld met verhogings- en compressiekousen om de aderen in de ledematen te versterken.
    Pijn is soms moeilijk te behandelen als er zwerende zweren zijn. Bètablokkers, corticosteroïden en niet-steroïde ontstekingsremmende geneesmiddelen (NSAID's) kunnen allemaal de genezing van zweren nadelig beïnvloeden. Tylenol (paracetamol) kan in dit opzicht meestal helpen. Een lidocaïnezalf kan ook de neuropathische pijn helpen verlichten.
    Septicemie vereist ziekenhuisopname en spoedeisende zorg. De behandeling kan intraveneuze vloeistoffen, antibiotica, norepinephrine (ter regeling van lage bloeddruk) en corticosteroïden (om ontsteking te verminderen) omvatten.

    Beheer van urine-incontinentie

    Om maceratie van de huid bij incontinente volwassenen te voorkomen, moet u altijd wegwerpbare, absorberende onderkleding gebruiken en deze veranderen op het moment dat ze vuil worden. Vermijd cafeïnehoudende dranken later in de avond, die het plassen bevorderen (maar nooit een oudere volwassene van vloeistoffen beroven om bedplassen te voorkomen).
    Als zich een ongeluk heeft voorgedaan, was en droog de huid dan voorzichtig met water en zeep. Controleer bovendien op zweertjes in het bed of op tekenen van huidscheurtjes of infectie. Poederen van de lakens kan ook helpen de wrijving tegen de huid te verminderen.
    Voor het slapen gaan vereisen intensief management. Dit kan een zoutoplossing inhouden om dode cellen en een geschikte moisturizer te verwijderen om de huid zacht te houden. Afhankelijk van de grootte van de pijnlijke plek, kan uw arts u een pleister voor zinkpasta, zinkoxidepasta of andere soorten verbanden en medicijnen voorschrijven om de genezing te bevorderen..

    Een woord van heel goed

    Huidmaceratie is zelden een probleem als u gezond bent en uw huid intact is. Als u een snijwond of brandwond hebt, volg dan de basisrichtlijnen voor eerste hulp en zorg ervoor dat de wond niet vies wordt en ook niet te vochtig wordt.
    Als een wond ondanks uw inspanningen niet lukt te genezen, praat dan met uw arts om mogelijke oorzaken te achterhalen. In sommige gevallen hebt u mogelijk niets meer nodig dan een aanpassing van de zorginstructie. In andere gevallen kan er een infectie, circulatoire stoornis of chronische aandoening (zoals diabetes) zijn waarvoor speciale aandacht nodig is.
    Nooit aarzelen om uw arts te bellen als er aanhoudende of verergerende pijn, koorts, koude rillingen of tekenen van infectie zijn. Ongeacht hoe sterk u ook bent, als u een operatie hebt ondergaan of een recente ziekte heeft gehad, kan uw lichaam de infectie mogelijk niet zelf beheersen.