De verschillende soorten gehoorverlies

Er zijn veel verschillende gradaties en oorzaken van gehoorverlies. Over het algemeen wordt gehoorverlies gecategoriseerd door drie basistypen, afhankelijk van het gebied van het oor of het gehoorsysteem dat is beschadigd.

Geleidend gehoorverlies

Geleidend gehoorverlies wordt veroorzaakt door een mechanisch probleem langs de route van lawaai in de omgeving naar het binnenoor. Het kan een probleem zijn met een van de drie kleine botten die gezamenlijk de gehoorbeentjes worden genoemd (de stijgbeugel, malleus en incus), of andere delen van het oor die geen geluid naar het slakkenhuis uitvoeren. Soms kan de trommel het geluid niet goed laten trillen. Geleidend gehoorverlies kan ook het gevolg zijn van vocht in het oor, aangeboren afwijkingen, een vreemd lichaam dat in het oor vastzit, of zelfs overtollige oorsmeer. Geleidend gehoorverlies is vaak omkeerbaar.

Sensorineuraal gehoorverlies

Perceptief gehoorverlies treedt op wanneer het binnenoor, de cochlea of de gehoorzenuw zelf niet naar behoren functioneert. Het kan ook worden veroorzaakt wanneer kleine haarachtige projecties in het oor, cilia genaamd, die normaal functioneren om geluid door het oor te brengen, beschadigd zijn. Dit specifieke type gehoorverlies wordt meestal veroorzaakt door schade door medicijnen, geboorteblessures of genetische factoren. Minder vaak kan dit type gehoorverlies worden veroorzaakt door tumoren, te veel blootstelling aan harde geluiden, hoofdletsel of andere soorten trauma. Perceptief gehoorverlies kan niet worden gecorrigeerd.

Gemengd gehoorverlies

Gemengd gehoorverlies is een term die wordt gebruikt om gehoorverlies te beschrijven dat wordt veroorzaakt door een combinatie van zowel conductief als perceptief gehoorverlies.

Tekenen en symptomen van gehoorverlies

Gesprekken worden steeds moeilijker te begrijpen, vooral als er achtergrondgeluid is.
Probleem met het verstaan van geluid op de televisie.
Kan niet op naam reageren.
Vraag vaak om conversaties te herhalen.
Tinnitus, een constant geluid in één of beide oren.
Hoewel veel geluiden kunnen worden gedempt, lijken anderen erg luid en kunnen irriterend zijn.

Vragen die uw arts kan stellen

Heeft u een familiegeschiedenis van doofheid of gehoorverlies??
Heb je problemen om gesprekken te begrijpen??
Klagen familieleden dat je het volume op de televisie te hard zet?
Heeft u een constant gebrom of zoemt in de oren?
Bent u vaak blootgesteld aan harde geluiden op het werk of recreatief?
Heeft u een geschiedenis van oorontstekingen?

Hoorverlies diagnosticeren

Geleidend gehoorverlies kan vaak worden vastgesteld en zelfs worden behandeld door een KNO-arts. Soms is een audioloog, een specialist in het evalueren en behandelen van gehoorverlies, nodig, vooral in het geval van perceptief of gemengd gehoorverlies.
Uw arts zal een lichamelijk onderzoek uitvoeren dat begint met twee testen met behulp van een draaivork om de oorzaak van het tekort te ontdekken (geleidend versus sensorineuraal). De arts visualiseert ook het buitenoor en vervolgens het binnenoor en de oorhaspel (ook wel het trommelvlies genoemd) met behulp van een otoscoop. Hij zal op zoek zijn naar buitensporige oorsmeer, vreemde voorwerpen die vast kunnen zitten in het oor, infectie en eventuele schade aan de trommel.
Een audioloog kan een test van hoortonen uitvoeren. Voor deze test wordt de patiënt meestal in een stille geluidsruimte geplaatst om te voorkomen dat achtergrondgeluid de test verstoort. Een koptelefoon levert een verscheidenheid aan tonen in verschillende frequenties en volumes. Dit helpt bepalen welk bereik van tonen en frequenties de patiënt het beste kan horen. Een ander deel van deze test heeft betrekking op een instrument dat een beengeleider wordt genoemd. Een beengeleider is een apparaat dat, wanneer het achter het oor wordt geplaatst, geluid uitzendt door de botten van het oor te laten trillen. De beengeleider is nuttig om de audicien te helpen bepalen welk type gehoorverlies u heeft.
Spraaktoetsen kunnen ook worden uitgevoerd in een stille geluidskamer. De audioloog verlaat de kamer meestal en een reeks woorden wordt afgespeeld op een opnameapparaat. U wordt gevraagd om de woorden te herhalen. Verschillende woorden worden gespeeld met verschillende tonen en volumes.
Om de middenoorfunctie te testen, wordt een impedantietest gebruikt. De toondetectie wordt nog een keer herhaald, terwijl een sonde in het oor de hoeveelheid druk in het oor verhoogt en verlaagt.
Soms worden de resultaten van deze tests op een audiogram in kaart gebracht. Een audiogram is een grafiek die de mate van gehoorverlies in elk oor laat zien.

Gehoorverlies behandelen

Behandeling van geleidend gehoorverlies houdt het vinden van de oorzaak van het probleem in. Als er bijvoorbeeld een vreemd lichaam of veel was in het oor zit, moet deze door een professional worden verwijderd. Vocht in het oor kan met medicijnen worden behandeld of soms worden uitgelekt. Als botten in het oor worden gebroken, kunnen deze vaak operatief worden gerepareerd.
Er is geen remedie voor perceptief gehoorverlies hoewel veel veelbelovende studies worden gedaan. Hoortoestellen zijn nuttig bij de behandeling van perceptief gehoorverlies. Hoortoestellen gebruiken een microfoon, versterker en luidspreker om het geluid te verbeteren en zijn vooral nuttig voor mensen met een verminderd gehoor, niet voor diegenen die doof zijn. Er zijn veel verschillende hoortoestellen, waaronder hulpmiddelen die achter het oor, in het oor en in de gehoorgang worden gedragen. Hoortoestellen zijn ook verkrijgbaar in digitaal en analoog. Slechts een klein percentage van de bevolking dat baat zou kunnen hebben bij hoortoestellen, maakt er echter daadwerkelijk gebruik van. Veel mensen zijn bang voor hoe hoortoestellen ervoor zorgen dat ze eruit zien en het stigma dat bij deze apparaten hoort.
Mensen die doof zijn of ernstig gehoorverlies hebben, kunnen soms worden behandeld met een cochleair implantaat. Een cochleair implantaat is een klein elektronisch apparaat dat achter het oor gaat (het uitwendige gedeelte) en vervolgens een ander deel heeft dat chirurgisch onder de huid wordt geïmplanteerd (het interne deel). Cochleaire implantaten herstellen het normale gehoor niet en zijn controversieel onder de gemeenschap van doven. Het apparaat omzeilt beschadigde delen van het oor en werkt direct om de gehoorzenuw te stimuleren. De gehoorzenuw stuurt een signaal dat door de hersenen wordt geïnterpreteerd als geluid. Het kost tijd en oefening om te leren hoe te horen met een cochleair implantaat.

Preventie van gehoorverlies

Bronnen geven aan dat het gehoorverlies bij jongeren toeneemt. Dit komt grotendeels door het gebruik van persoonlijke muziekspelers en blootstelling aan harde geluiden op het werk of recreatief. Experts raden aan het volume lager en de belichting te verlagen. Sommige medicijnen, zoals het antibioticum gentamycine, zijn geassocieerd met gehoorverlies. Sommige factoren, zoals overgeërfd gehoorverlies, kunnen niet worden voorkomen.

Prevalentie van gehoorverlies

In 2006 schatte de CDC dat 37 miljoen volwassenen een bepaald gehoorverlies hadden. Drie op de 1.000 kinderen geboren in de Verenigde Staten hebben gehoorverlies.
Hoewel het gehoorverlies lijkt toe te nemen, of vanwege een langere levensduur of andere factoren, is de technologie snel bezig om mensen met gehoorverlies te helpen. De trend om baby's gebarentaal te leren heeft ook de dovengemeenschap ten goede komen, omdat meer Amerikanen deze taal leren. Organisaties zoals de American-Speech-Hearing-Language Association en het National Institute of Deafness and Other Communication Disorders bieden waardevolle informatie en ondersteuning aan het publiek.