De twee soorten oorsuizen begrijpen

Tinnitus wordt vaker gesproken als oorsuizen. Voor de duidelijkheid, het hoeft niet te luiden. Elke perceptie van een geluid dat er niet is (dat heeft geen echte externe bron), kan worden gedefinieerd als tinnitus zoals klikken, tikken, rinkelen, zoemen of fluiten. Het is in feite een fantoomgeluid dat hinderlijk persistent kan zijn. Tinnitus wordt op zich niet als een ziekte beschouwd, maar eerder als een ziekte symptoom van een andere toestand. Gehoorverlies is een veelvoorkomende aandoening die leidt tot tinnitus.

overwicht

Tinnitus kan voorkomen in een of beide oren en bij individuen van alle leeftijden, geslacht en ras. Bijna kunnen individuen korte periodes van oorsuizing ervaren die spontaan op een bepaald punt in hun leven oplossen. Bovendien, volgens sommige bronnen zo veel als 1 op de 5 mensen last van tinnitus waarvoor ze behandeling zoeken, van die, nog eens 1 op de 5 meldt dat hun tinnitus meer is dan alleen maar hinderlijk, maar ernstige verstoring van hun leven veroorzaakt.

Types

De meeste gevallen van tinnitus zijn gevallen van subjectieve tinnitus. Dit bestaat uit geluiden die in het hoofd of in de oren worden gehoord en die alleen door de patiënt worden waargenomen; ze kunnen door niemand anders worden gehoord. Een ander type tinnitus, genaamd objectieve tinnitus is erg zeldzaam. In het geval van objectieve tinnitus worden aanhoudende oor- of hoofdgeluiden door de patiënt gehoord en kunnen deze voor andere mensen hoorbaar zijn. Deze geluiden worden meestal geproduceerd door het lichaam, bijvoorbeeld de bloedsomloop. Dit wordt ook wel pulsatiele tinnitus genoemd.
Veel aandoeningen worden geassocieerd met tinnitus omvatten:

Gehoorverlies
Akoestisch neuroom / vestibulair schawnnoma
Overmatige oorsmeer
Gebruik van bepaalde medicijnen, waaronder aspirine, diuretica en antibiotica
Hoofd trauma
Middenoorontstekingen
otosclerose
Spasmen van de kleine spieren in het oor
de ziekte van Menière

Andere aandoeningen, niet van het gehoor, kunnen ook leiden tot verergering of op de een of andere manier bijdragen tot de ontwikkeling van tinnitus, waaronder TMJ, depressie, angst, migraine en slapeloosheid. Bovendien zeggen sommige bronnen dat levensstijlkeuzes, zoals roken of te veel cafeïne drinken, kunnen bijdragen aan tinnitus.

Over Tinnitus

De fysiologie van tinnitus is niet goed bekend, maar recente studies suggereren dat veel delen van de hersenen, naast bijna de gehele auditieve cortex, betrokken zijn bij tinnitus, wat niet geassocieerd is met de gebruikelijke interpretatie van geluiden. Onderzoekers in dit specifieke onderzoek concludeerden dat de vele hersengebieden tinnitus bijzonder moeilijk te behandelen maken.
Er is geen specifieke diagnose voor tinnitus omdat deze niet gemakkelijk of routinematig kan worden gemeten. Dokters vertrouwen op het symptomenrapport van de patiënt.
Er is geen remedie voor tinnitus, maar veel mensen ervaren na verloop van tijd verbetering of stoppen met tinnitus. Als een onderliggende oorzaak van tinnitus kan worden gevonden, heeft de behandeling een veel betere kans om succesvol te zijn. Sommige therapieën zijn bedoeld om mensen te helpen beter om te gaan met tinnitus dan om het te genezen. Behandelingen voor tinnitus waarvoor een onderliggende oorzaak niet kan worden gevonden of genezen, zijn onder meer:

het gebruik van hoortoestellen om gehoorverlies te behandelen
Geluidtherapie
Cognitieve gedragstherapie
Counseling

Experts aanbevelen tegen de volgende behandelingen voor tinnitus: voedingssupplementen zoals vitaminen, gingko biloba, melatonine of zink. Andere behandelingen zoals acupunctuur en transcraniële magnetische stimulatie zijn niet voldoende bestudeerd om te bepalen of ze effectief zijn of niet.