Inzicht in het behandelingsprincipe in reumatologie
Een traktatie voor doelstrategie moet deze drie dingen hebben:
- een doel
- een manier om te meten of het doelwit is geraakt of bereikt
- beschikbare behandelingsopties die het mogelijk maken om het doelwit te raken
Behandel om te richten op reumatoïde artritis
Bij reumatoïde artritis is remissie het belangrijkste doelwit. Lage ziekteactiviteit is ook een ander doelwit, in veel gevallen zelfs nog realiseerbaarder en realistischer. Om het doelwit te raken, moet de ontsteking worden gecontroleerd of onderdrukt. Dit wordt gemeten door de ziekteactiviteit te evalueren. DAS28 (Disease Activity Score) of CDAI (Clinical Disease Activity Index) zijn enkele van de manieren waarop ziekte-activiteit kan worden beoordeeld. De optimale frequentie van ziekteactiviteitscontrole is niet vastgesteld, maar DAS28 minder dan 2,6 wordt over het algemeen beschouwd als indicatief voor remissie bij een patiënt met reumatoïde artritis..Een ander belangrijk voorbehoud dat niet over het hoofd mag worden gezien - behandelingsdoelen moeten geïndividualiseerd worden. Bij de ontwikkeling van een doelstrategie moet rekening worden gehouden met comorbiditeiten, de geschiedenis van bijwerkingen en welke gewrichten worden beïnvloed.
Trakteer op Target in Lupus
Een internationale taskforce heeft ook een traktatie ontwikkeld om zich ook te richten op de strategie voor lupus. De taakgroep stelde vast dat remissie van orgaanuitingen, evenals systemische symptomen van lupus, een primair doelwit is van de behandeling van lupus. Een andere behandeling om het doelwit voor lupus te bereiken, is het voorkomen van fakkels, waaronder nefritis, neuropsychiatrische symptomen en algemene lupus-symptomen. Preventie van schade werd ook vastgesteld als een doelwit, met als doel om vroege en late orgaanschade te voorkomen door de ziekteactiviteit en toxiciteit van medicijnen te beheersen. Aandacht voor de kwaliteit van leven van een patiënt is ook belangrijk.In de toekomst is de taskforce van plan om definities te ontwikkelen voor lupus-remissie en minimaal acceptabele ziekteactiviteit. Er is ook behoefte aan een betere beoordeling van fakkels.
Hoewel er in de toekomst hoop is op nieuwe lupusgeneesmiddelen, zijn er sinds 1998 veel meer ontwikkeld en op de markt gebracht voor reumatoïde artritis (toen Enbrel het eerste biologische geneesmiddel was dat was goedgekeurd voor reumatoïde artritis). Met betrekking tot geneesmiddelen die momenteel worden gebruikt voor de behandeling van lupus, zal de werkgroep proberen vast te stellen of er een laag steroïdengehalte is dat als veilig zou worden beschouwd in een behandeling om zich te richten op de strategie. Ook bestaan er nog steeds vragen over de geschiktheid van hydroxychloroquine voor alle lupuspatiënten.
Behandel om te streven naar spondyloartritis
In 2013 overwoog een panel van deskundigen of patiënten met spondyloartritis baat zouden kunnen hebben bij een behandeling met een doelwitbenadering. Zij concludeerden dat traktatie op het doelwit van toepassing zou kunnen zijn op spondyloartritis, maar dat richtlijnen voor het definiëren, meten of zelfs bereiken van de doelen van remissie of inactieve ziekte tekortschieten in deze categorie van ziekten. Er bestaan nog geen proeven die kwantificeerbare maten voor ziekteactiviteit bij spondyloartritis specificeren. Er moet worden gewerkt. Voor nu werden aanbevelingen gedaan op basis van indirect bewijs.Eén studie echter, specifiek voor artritis psoriatica, vergeleek een groep patiënten die standaardzorg ontving met methotrexaat met een andere groep die intensievere zorg met het medicijn ontving. Volgens Rheumatology News volgde de intensieve groep een strikt protocol en als aan minimale criteria voor ziekteactiviteit niet werd voldaan, werd de dosis methotrexaat geëscaleerd. Nogmaals, als patiënten niet voldeden aan criteria voor ziekteactiviteit, kregen ze een krachtige combinatie van DMARD's. Als ze het doelwit nog steeds niet bereikten, kreeg de intensieve groep een TNF-blokker. De resultaten toonden aan dat de intensieve groep het beter deed dan de standaardgroep die op methotrexaat bleef zonder een plan voor drugsescalatie of ziekteactiviteitmeting.
Ook toonde op het jaarlijkse Europese Congres van Reumatologie (EULAR 2014) een verlenging met 5 jaar van een gerandomiseerde, gecontroleerde studie met Simponi (golimumab) bij patiënten met arthritis psoriatica betere langetermijnresultaten bij patiënten die minimale ziekteactiviteit konden bereiken door middel van een traktatie voor een gerichte aanpak.
Het komt neer op
Onderzoekers voerden een systematische zoektocht uit in wetenschappelijke literatuur (Schoels, M. et al.) Met betrekking tot de behandeling van target in reumatologie. Zij concludeerden dat "slechts weinig studies een gerandomiseerde benadering hebben gebruikt om de waarde van de behandeling voor een specifiek doelwit te testen, maar ze leverden allemaal overtuigend bewijs van de klinische voordelen van een dergelijke aanpak, maar er zijn meer gegevens nodig over radiografische en functionele resultaten. en patiënten met langdurige RA [reumatoïde artritis] zijn niet voldoende onderzocht. "Theoretisch gezien is het zinvol om specifieke behandelingsdoelen te hebben, met name haalbare behandelingsdoelen. Om dit in de praktijk te brengen, moeten de doelen of doelen beter gedefinieerd worden voor reumatische aandoeningen.
