Wat te weten over akoestisch neuroma

Ook gekend als: akoestisch neurinoma, vestibulair schwannoma, auditieve tumor
Akoestisch neuroom is een goedaardige tumor die de zenuwen aantast die van het binnenoor naar de hersenen lopen. Normale gezonde zenuwen worden bedekt door een laag cellen genaamd Schwann-cellen die op dezelfde manier werken als rubber of plastic coating op elektrische draden; het bieden van isolatie en ondersteuning voor zenuwimpulsen. Wanneer deze cellen beginnen te groeien en zich met een abnormale snelheid vermenigvuldigen, kan een akoestisch neuroom optreden.

Prevalentie van akoestisch neuroom

Akoestisch neuroma komt alleen bij ongeveer 2 van de 100.000 mensen voor wanneer er geen andere precipiterende factoren zijn. De meest voorkomende niet-genetische reden voor het ontwikkelen van een akoestisch neuroom is auditief trauma en er is enige overtuiging dat een lage dosis straling voor procedures van het hoofd en de nek op jonge leeftijd uw risico kan verhogen. Hoewel er geruchten zijn dat langdurig gebruik van mobiele telefoons kan worden geassocieerd met akoestische neuromen, ondersteunt onderzoek dit gerucht niet.
Akoestisch neuroom komt vaker voor als u neurofibromatose type 2 (NF2) heeft. Als u de diagnose NF2 krijgt, neemt uw risico toe tot 2 van de 10.000 mensen. In beide gevallen heeft akoestisch neuroma de neiging om tussen 50 en 70 jaar oud te zijn.

Symptomen van akoestisch neuroma

Akoestisch neuroom remt de normale functie van de zenuwen die verantwoordelijk zijn voor gehoor en evenwicht. Symptomen van akoestische neuromen omvatten:

• gehoorverlies aan de ene kant
• duizeligheid
• tinnitus

Als de tumor tegen de gezichtszenuw drukt, kunnen de symptomen ook zijn:

• gezichts gevoelloosheid
• zwakke plek in het gezicht
• gezichtsverlamming

Terwijl akoestische neuroma een langzaam groeiende tumor is, kan het, als het onbehandeld is, zo groot worden dat het tegen vitale hersenstructuren duwt en levensbedreigend kan worden.

Diagnose

Diagnose van akoestische neuronen kan moeilijk zijn (vooral als de tumor klein is) omdat de symptomen samenvallen met veel andere aandoeningen aan het binnenoor. Enkele van de handigste tests om deze aandoening te diagnosticeren zijn:

• audiogram
• CT-scan
• MRI

MRI is de geprefereerde testmethode omdat deze nuttig kan zijn bij het identificeren van kleine tumoren (2 mm groot of groter) bij gebruik met gadoliniumcontrast. CT kan worden gebruikt bij het zien van tumoren die groter zijn dan 2 cm.

Behandeling

De behandeling omvat meestal chirurgische verwijdering van de tumor. Als de tumor echter klein en asymptomatisch is, kunnen de patiënt en de arts ervoor kiezen de tumor te controleren. Dit is ook het geval als de patiënt geen goede kandidaat is voor operaties zoals oudere patiënten met een voorgeschiedenis van hart- en longaandoeningen. De chirurgische excisie van de tumor brengt verschillende risico's met zich mee, waaronder het risico dat de zenuwen rond de tumor worden beschadigd. Dit geldt met name als de tumor erg groot is. Andere opties voor behandeling omvatten bestralingstherapie of radiochirurgie. Beide behandelingen zijn gericht op het verminderen van de grootte van de tumor.
In een poging om het risico van verwonding van zenuwen rond de tumor te verminderen, kunnen sommige chirurgen ervoor kiezen om een ​​gedeeltelijke tumorresectie uit te voeren om de meerderheid, maar niet alles, van de tumor te verwijderen. Na de operatie kan gerichte bestraling worden uitgevoerd om de rest van de tumor te vernietigen.
Het niet behandelen van akoestische neuromen kan leiden tot permanente gehoor- en evenwichtsproblemen. Als de tumor klein is, kan uw chirurg het verwijderen van de tumor operatief vertragen en zal hij elke zes tot twaalf maanden met een MRI volgen. Het te lang uitstellen van de behandeling kan echter onomkeerbare schade veroorzaken. Voorafgaande aan het nemen van beslissingen is een open discussie over het risico versus voordeel van het uitstellen van een operatie met uw chirurg gerechtvaardigd.