Wat is een eetstoornis?
Binge eating disorder (BED) is een eetstoornis die in 2013 werd geïntroduceerd in de vijfde editie van de Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (DSM-5). Hoewel onlangs erkend als een afzonderlijke aandoening, is het de meest voorkomende eetstoornis, vaker voor bij anorexia nervosa en boulimia nervosa. Naar schatting zal tussen de 0,2 procent en 3,5 procent van de vrouwen en 0,9 procent en 2,0 procent van de mannen een eetbuistoornis krijgen. Ongeveer 40 procent van degenen met een eetbuistoornis zijn mannelijk. BED begint vaak in de late tienerjaren of vroege jaren 20, hoewel het is gemeld bij jonge kinderen en bij oudere volwassenen.
Een eetbuistoornis wordt soms verkeerd omschreven als voedselverslaving, wat geen erkende psychiatrische stoornis is. Terwijl een groot aantal mensen met een eetbuistoornis in grotere lichamen leeft, kan BED ook voorkomen bij mensen met een normaal gewicht. Omdat de meeste mensen met overgewicht en obesitas geen BED hebben, is het belangrijk om obesitas niet te verwateren, wat geen stoornis is, maar een lichaamsgrootte, met eetbuistoornis.
Hoewel veel mensen denken dat eetbuistoornis een minder ernstige aandoening is dan anorexia nervosa of boulimia nervosa, kan het ernstig, slopend en zelfs levensbedreigend zijn.
Criteria voor diagnose van eetstoornis
Om gediagnosticeerd te worden met een eetbuistoornis, moet een persoon de volgende symptomen hebben:
- Afleveringen van eetaanvallen, wat betekent dat de persoon een ongewoon grote hoeveelheid voedsel binnen een bepaalde tijdsperiode eet. Tijdens die aflevering voelen ze een gebrek aan controle over hun eten en kunnen ze niet stoppen met eten of controleren hoeveel ze eten of zelfs eten..
- De eetaanvallen zijn afhankelijk van drie (of meer) van de volgende:
- Veel sneller eten dan normaal
- Eten tot het onaangenaam vol is
- Het eten van grote hoeveelheden voedsel, zelfs wanneer ze geen fysieke honger hebben
- Alleen eten vanwege verlegenheid over hoeveel je eet
- Ik voel me walgelijk van mezelf, depressief of heel schuldig daarna
- De eetbuien veroorzaken angst en komen minstens drie keer per week voor.
- Een belangrijk onderscheid tussen eetbuistoornis en boulimia nervosa is dat er geen terugkerend gedrag is dat wordt gebruikt om gewichtstoename te voorkomen of om te compenseren voor eetaanvallen bij eetbuien. Deze gedragingen worden door professionals "compenserend gedrag" genoemd en kunnen onder meer zuivering of extreme beperking van de inname omvatten. De eetaanval-symptomen kunnen niet uitsluitend in de loop van anorexia nervosa voorkomen. Herhaalde pogingen om vreetbuien te stoppen, of herhaalde pogingen om op dieet te gaan, sluiten niet uit dat iemand de diagnose eetbuie heeft.
Behandeling voor eetstoornis
Behandelingen voor eetbuistoornis omvatten medicijnen en psychotherapie, zoals cognitieve gedragstherapie. Zelfhulp kan ook effectief zijn. Bespreek en werk samen met uw arts om de juiste behandeling voor u te vinden.
Binge Eating Disorder Discussiegids
Ontvang onze afdrukbare gids om u te helpen bij het stellen van de juiste vragen op de afspraak van uw volgende arts.
Download PDF Remissie van eetstoornis
De DSM-V biedt professionals ook de mogelijkheid om te specificeren of een persoon in gedeeltelijke remissie of in volledige remissie (herstel) is van een eetbuistoornis. De ernst, gebaseerd op de gemiddelde frequentie van eetaanvallen, kan ook worden gespecificeerd:
- Mild: 1 tot 3 afleveringen per week
- Gemiddeld: 4 tot 7 afleveringen per week
- Sterk: 8 tot 13 afleveringen per week
- Extreme: 14 of meer afleveringen per week
Ongeacht hoe vaak, als u of iemand die u kent, worstelt met eetbuien of dwangmatig gebruik van overeten, is het belangrijk om een arts, diëtist of een professional in de geestelijke gezondheidszorg te raadplegen voor een beoordeling. Behandeling is beschikbaar en herstel is mogelijk.
Triggers voor eetbuien
Verschillende triggers voor eetaanvallen zijn gemeld bij mensen met een eetbuistoornis. Deze omvatten het zich ongelukkig voelen, angstig zijn of andere negatieve emoties hebben, met name over lichaamsgewicht, lichaamsvorm of over eten. Soms worden mensen ertoe aangezet om te eten als ze zich vervelen. Eetbuien tijdens of na problemen in interpersoonlijke relaties komen ook vaak voor. Veel mensen met een eetbuistoornis ervaren gewichtsstigma dat eetbuien kan verergeren.
Deze emotionele triggers voor uit de hand gelopen, overmatig gedrag zijn een andere overeenkomst tussen eetbuistoornis en stoornissen in het gebruik van drugs. Mensen die verslavingen ontwikkelen tegen alcohol en drugs, vinden meestal het verlangen om te drinken of om drugs te gebruiken het grootst wanneer ze worden geactiveerd door negatieve gevoelens, zoals depressie en angstgevoelens, evenals wanneer ze problemen hebben in hun relaties met anderen, of wanneer ze vervelen zich.
