Wat is alkalische hydrolyse?
Alkalische hydrolyse, een relatief nieuwe vorm van lichaamshouding, biedt enkele uitgesproken "groene" voordelen ten opzichte van deze beide methoden in de huidige milieubewuste omgeving en zou in de toekomst mogelijk een belangrijke optie kunnen worden voor lichaamsbeweging, mits twee obstakels worden overwonnen: openbaar neerslachtigheid en een veelheid aan wettelijke hindernissen.
Het proces
Alkalische hydrolyse maakt gebruik van water, kaliumhydroxide (een veelgebruikt ingrediënt in vloeibare zeep), relatief lage warmte (177 ° Celsius, 350 ° Fahrenheit) versus crematie en druk om het lichaam van een overleden geliefde te verminderen tot botfragmenten en een inerte vloeistof. Het proces werkt alleen op eiwit-gebaseerde materialen, dus het lichaam moet gekleed zijn in bepaalde soorten kleding van natuurlijke vezels, zoals zijde, leer of wol.Het lichaam wordt vervolgens in een roestvrijstalen alkalische hydrolyse kamer geplaatst. Het hele proces duurt ongeveer 2 tot 3 uur, wat overeenkomt met de tijd die nodig is voor een gemiddelde crematie.
Zodra alkalische hydrolyse voltooid is, worden de overblijvende botfragmenten gespoeld en vervolgens verpulverd tot stof of "as" (dit gebeurt ook met de botfragmenten die overblijven na het cremeren van een lichaam). Dit stof kan worden teruggegeven aan de overlevende geliefden in een urn voor plaatsing in een crematiehoek, verstrooiing op een speciale plaats, begrafenis of elke andere optie die er voor kiezen om een geliefde te cremeren kan selecteren.
Zoals eerder opgemerkt, is het tweede bijproduct van het alkalische hydrolyseproces een inerte vloeistof, die geen menselijk DNA of ander genetisch materiaal bevat. Na filtratie en zuivering in een waterzuiveringsinstallatie kan deze vloeistof in de natuurlijke watercyclus van de aarde worden geïntroduceerd.
Het alkalische hydrolyseproces wordt ook Resomatie en BioCremation (beide handelsmerktermen) genoemd, evenals de algemene termen 'vlamloze crematie', 'chemische crematie', 'groene crematie' en 'aquamatie'.
De voordelen
Vergeleken met begraven of cremeren - de twee typische vormen van lichaamshouding - biedt alkalische hydrolyse verschillende voordelen op het gebied van ecologische impact. Het proces gebruikt minder energie in vergelijking met crematie, die afhankelijk is van natuurlijk of propaangas om het lichaam van een mens te laten botten door verbranding.Hoewel het aanzienlijk lager is dan de emissies die het gevolg zijn van verschillende processen voor productie en energiecreatie, resulteert het cremeren van een lichaam ook in kooldioxide (CO2) -emissies die kunnen bijdragen aan broeikasgassen. Een onderzoek in het Verenigd Koninkrijk geeft echter aan dat de koolstofvoetafdruk die wordt gevormd door alkalische hydrolyse vier keer kleiner is dan die van crematie..
Bovendien hebben veel mensen vullingen in hun tanden die kwik bevatten, dat ooit vaak werd aangetroffen in de amalgaam-tandartsen die werden gebruikt om gaatjes te vullen. De hoge temperaturen van een gemiddelde crematie (760 ° tot 982 ° C, 1400 ° tot 1800 ° F) kunnen die vullingen verdampen, waardoor schadelijke emissies in de atmosfeer vrijkomen. Daarentegen leidt de lagere temperatuur van het alkalische hydrolyseproces tot minder schadelijke emissies omdat het onvoldoende is om dit dentale amalgaam te verwarmen tot het punt dat het kwikdamp afgeeft. In plaats daarvan blijven tandvullingen tijdens het proces in vaste vorm en worden ze gescheiden van de botfragmenten voordat deze worden gespoeld en verpulverd.
Ten slotte verminderen de overblijfselen van het alkalische hydrolyseproces, in tegenstelling tot traditionele begraving op de grond, de vraag naar landruimte. Zelfs als overlevende geliefden kiezen om de overblijfselen in de grond te begraven, is de benodigde hoeveelheid grafruimte aanzienlijk minder dan die van een traditionele begrafenisbegrafenis.
De obstakels
Een ABC News-artikel over alkalische hydrolyse beschrijft de vloeistof die overblijft nadat het proces is voltooid als een "koffie-gekleurde vloeistof [met] de consistentie van motorolie en een sterke ammoniaklucht." Beschrijvingen zoals deze spelen in op het feit dat mensen zich over het algemeen niet graag een menselijk lichaam voorstellen in een andere vorm dan die ze in het leven kennen. Zelfs crematie, die nu de lichamelijke aanleg van iemand in vier Amerikaanse burgers verklaart, stond voor tientallen jaren van vooroordelen en afwijzing door begrafenisondernemers en het publiek omdat het vlammen betrof. Het idee om een menselijk lichaam te reduceren tot "koffiekleurige motorolie" vormt dus begrijpelijkerwijs een belangrijke hindernis die alkalische hydrolyse nu moet overwinnen ondanks duidelijke voordelen..Bovendien moet een andere enorme hindernis die alkalische hydrolyse moet overwinnen, het regelgevende moeras zijn dat de faciliteiten beheert die dode lichamen in de Verenigde Staten en wereldwijd verwerken. Elke begrafenisonderneming of crematorium die geïnteresseerd is in het toevoegen van alkalische hydrolyse aan haar diensten, staat voor een groot aantal regelgevende hindernissen. In de Verenigde Staten autoriseren minder dan een dozijn staten het gebruik ervan.
Eén staat die dat doet is Florida, en een van de toonaangevende uitvaartcentra van die staat, het Anderson-McQueen uitvaartcentrum in St. Petersburg, was een van de eersten in de VS die deze vorm van dispositie in 2011 aanbood. Alleen de tijd zal uitwijzen of wetgevende inspanningen om uitvaartcentra toe te staan om alkalische hydrolyse te gebruiken als een vorm van menselijke lichamelijke dispositie zal in andere staten passeren.
