Diepte perceptie

Dieptewaarneming is het vermogen om de wereld in drie dimensies (3D) waar te nemen en de afstand van objecten te beoordelen. Dieptewaarneming wordt bereikt wanneer het brein verschillende beelden van elk oog verwerkt en combineert om een ​​enkel 3-D beeld te vormen. Diepteperceptie maakt het voor de ogen mogelijk om afstanden tussen objecten te bepalen en om te vertellen of iets dichtbij of ver weg is. Om diepte-perceptie te hebben, moet je een binoculair zicht hebben, ook bekend als stereopsis. Als iemand stereopsis mist, zijn ze gedwongen om te vertrouwen op andere visuele aanwijzingen om diepte te peilen, en zal hun dieptewaarneming minder nauwkeurig zijn. Hoewel we andere signalen in onze omgeving gebruiken om dieptewaarneming te krijgen, is de belangrijkste daarvan het hebben van een binoculair zicht. Met twee ogen kunnen we een binoculair zicht hebben. Sterker nog, hoe verder je ogen uit elkaar staan, hoe beter de diepte-waarneming die je zult hebben. Insecten, dieren en vissen die hun ogen heel ver uit elkaar houden, hebben een zeer hoge mate van dieptewaarneming. 

Wat zijn visuele aanwijzingen die diepte-perceptie ondersteunen?

Monoculaire aanwijzingen geven ons een idee van dieptewaarneming als echte binoculaire stereopsis niet mogelijk is. 

• Motion parallax - Motion parallax treedt op wanneer we ons hoofd heen en weer bewegen. Objecten op verschillende afstanden bewegen met iets verschillende snelheden. In de natuurkundeklasse leren we dat dichterbijzijnde voorwerpen in de tegenovergestelde richting van onze hoofdbeweging bewegen en dat objecten verder weg bewegen met onze hoofden. Onze hersenen nemen dit waar en geven ons signalen over diepte-waarneming.
• Interpositie - Wanneer objecten elkaar overlappen, geeft het ons monoculaire aanwijzingen waarop men dichterbij of verder weg is.
• Luchtperspectief - Aanwijzingen voor kleur en contrast geven ons aanwijzingen over hoe ver een object zich op afstand bevindt. Wanneer licht bijvoorbeeld van een afstand reist, is het verspreid. Verspreid licht vervaagt de contouren van dingen die we zien en onze hersenen interpreteren dit als verder weg.

Hoe artsen diepte-perceptie testen?

Ten eerste is het hebben van een uitgebreid oogonderzoek de eerste stap om je dieptewaarneming volledig te beoordelen. Optometristen of oftalmoloog zullen eerst uw visie beoordelen door uw gezichtsscherpte of de kwaliteit van uw gezichtsvermogen te meten. Als een oog erg wazig is en een oog niet, zal je dieptewaarneming beperkt zijn. Wanneer een optometrist je oogspieren controleert, voert hij of zij een dekkingstest uit. Een dekkingstest meet hoe goed uw ogen samenwerken en zal controleren op de aanwezigheid van scheelzien. Strabismus, zoals esotropia of exotropia, is een oogspierprobleem waarbij de ogen niet goed samen werken, of wanneer een oog naar binnen, naar buiten, naar boven of naar beneden wordt gedraaid. Als de ogen niet perfect op één lijn liggen met elkaar, treedt dubbel zien op, of vaker, onderdrukking. Om ervoor te zorgen dat je geen dubbel zicht ervaart als je ogen niet op één lijn liggen, zullen je hersenen het beeld uit het gedraaide oog onderdrukken. Het gevolg is dat je eigenlijk maar één oog gebruikt. Wanneer dit gebeurt, heb je geen goede dieptewaarneming.
Fijne niveaus van dieptewaarneming worden gemeten met behulp van tests, zoals willekeurige puntstereogrammen of contourstereotests. Sommige van deze tests zijn bedoeld voor jonge kinderen met stripfiguren, zodat de arts gemakkelijk kan zien of het kind binoculair zicht gebruikt. 

Hoe kan een gebrek aan diepte-perceptie je leven beïnvloeden?

Een gebrek aan dieptewaarneming kan van invloed zijn op een aantal belangrijke gebieden die erg belangrijk zijn in het leven. Een gebrek aan dieptewaarneming kan worden veroorzaakt door aandoeningen zoals amblyopie, oogzenuw hypoplasie en scheelzien. Mensen met slechts één oog hebben geen dieptewaarneming, omdat dieptewaarneming twee werkende ogen vereist. Het ontbreken van het vermogen om diepte waar te nemen, kan op een aantal manieren van invloed zijn op je leven, waaronder het volgende:

• Het kan het leervermogen van een kind beïnvloeden.
• Het kan problemen veroorzaken bij het rijden en het navigeren op de juiste manier.
• Het kan voorkomen dat een atleet zijn of haar volledige potentieel bereikt.
• Het kan voorkomen dat iemand een bepaalde baan of beroep krijgt waarvoor een goede dieptewaarneming vereist is.