Oculaire Sarcoïdose Symptomen, oorzaken en diagnose
Sarcoïdose kan problemen in het oog veroorzaken. Sarcoïdose is een ziekte die ervoor zorgt dat kleine massa's weefsel, granulomen genaamd, in het lichaam worden gevormd. Deze granulomen kunnen leiden tot beschadigde of slecht functionerende organen in het lichaam.
symptomen
Overal van 25 tot 50 procent van de patiënten met sarcoïdose hebben symptomen die de ogen beïnvloeden. Veel van deze patiënten klagen over verbranding, jeuk, roodheid, droge ogen en soms waterige ogen. Sommige patiënten melden wazig zicht en kunnen klagen over gevoeligheid voor zonlicht. Sarcoïdosepatiënten hebben ook kleine, lichtgele bultjes op het oog. Afhankelijk van waar de ontsteking in het oog optreedt, kunnen de volgende symptomen optreden:
- Droge ogen
- Jeukende, brandende ogen
- Rode en soms pijnlijke ogen
- Wazig zicht
- Zwarte vlekken of touwtjes zien
- Gevoeligheid voor licht
- Verminderd kleurenzicht
Oorzaken
Sarcoïdose is een ziekte die veel verschillende organen van het lichaam kan treffen, maar vooral de longen treft. De ziekte komt meestal voor bij volwassenen in de leeftijd van 20 tot 40 jaar. Sommige mensen kunnen uveïtis ontwikkelen als een complicatie van sarcoïdose. Uveïtis is een ontsteking van de uvea of bloedrijke membranen in het oog. De uvea bevindt zich in het midden van het oog, tussen de sclera en het netvlies. Bij uveïtis snellen witte bloedcellen naar de voorkant van het oog, waardoor het oog erg plakkerig wordt. Deze kleverigheid kan ervoor zorgen dat interne structuren zoals de iris en de lens aan elkaar blijven kleven, wat soms resulteert in een toename van de oogdruk. Patiënten kunnen klagen over pijn in hun ogen, roodheid en gevoeligheid voor licht tot extreem licht. Hoewel zeldzaam, kan blindheid optreden als de uveïtis niet wordt behandeld.
Diagnose
Een oogarts onderzoekt het voorste deel van uw oog met een verlichte microscoop. Je pupillen worden verwijd met verwijde druppels om de achterkant van de ogen te bekijken. De arts zal op zoek gaan naar tekenen van ontsteking. Omdat droge ogen algemeen voorkomen bij sarcoïdose, zullen de traanproducerende traanklieren worden geëvalueerd met behulp van de Schirmer-test. De Schirmer-test gebruikt vloeipapier om het vocht (tranen) te meten dat wordt geproduceerd door de traanklier in het onderste ooglid..
Behandeling
De behandeling hangt af van het gebied van het betreffende oog. Uw oogarts kan u anti-inflammatoire oogdruppels voorschrijven om de ontsteking te verminderen. Dilateer druppels kunnen worden gebruikt om adhesie van de iris aan de lens te voorkomen. Kunstmatige tranen kunnen worden gebruikt om het drogen van de traanklieren te behandelen. In hardnekkige gevallen kan behandeling met corticosteroïden (tabletten worden oraal ingenomen) effectief zijn.
omgaan
Aangezien oogproblemen veel voorkomen bij sarcoïdose, is het belangrijk om deze in een vroeg stadium te detecteren. Een goede bewaking en behandeling kan permanente schade vertragen of voorkomen. Het is een goed idee voor patiënten met sarcoïdose om minstens eenmaal per jaar een oogarts te zien om eventuele complicaties te controleren.
Een woord van heel goed
Hoewel sarcoïdose het vaakst de longen, lymfeklieren en lever aantast, kan het ook problemen met de ogen, milt, hersenen, zenuwen, hart, traanklieren, speekselklieren, sinussen, botten en gewrichten veroorzaken. Als u de diagnose sarcoïdose krijgt, wordt een uitgebreid oogonderzoek door een optometrist of oogarts aangeraden voor de eerste paar jaar na de diagnose, en vervolgens indien nodig.
